Όχι στο πείραμα της “εξ’ αποστάσεως Δημοκρατίας”.
Απόσυρση του Πολυνομοσχεδίου και διάλογος τώρα!
Με αφορμή το Νομοσχέδιο για την Παιδεία που δόθηκε για διαβούλευση και με βάση τη μέχρι τώρα λειτουργία των θεσμών του Κράτους, έγιναν αντιληπτά απ’ όλους μας τα πρώτα σημάδια της «νέας κανονικότητας».
Αυτή η ιδιαίτερη κατάσταση εξυπηρετεί σαφώς την Κυβέρνηση, η οποία εκμεταλλευόμενη την πανδημία και μη τηρώντας τους κανόνες του παιχνιδιού, νομοθετεί χωρίς κανένα διάλογο και χωρίς το φόβο αντιμετώπισης αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
Και εδώ είναι που αρχίζει η κατάσταση να ξεφεύγει εκτός του πλαισίου των δημοκρατικών κανόνων και να γεννά δικαίως τις αντιδράσεις των Εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών, τη στιγμή που το “δίκαιο της έκτακτης ανάγκης” που επιβλήθηκε λόγω της πανδημίας δεν επιτρέπει την άσκηση θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων όπως αυτά του “συνέρχεσθαι” και του “συνδικαλίζεσθαι”!!!
Τα Δικαιώματα αυτά, όπως όλοι γνωρίζουμε, αποτελούν προϋποθέσεις για την ίδια την ύπαρξη και τη λειτουργία των σύγχρονων κοινωνιών.
Μέσα σ’ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση το Υπουργείο της Παιδείας, με τη στήριξη των περισσότερων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, προβάλλει την “Εξ αποστάσεως” διαβούλευση ως μέσο για τη διατύπωση των αντιρρήσεων ή προτάσεων των Εκπαιδευτικών, πράγμα αδύνατο, μιας και εκείνοι πρέπει με τη σειρά τους “εξ αποστάσεως” να συζητούν και να αποφασίζουν δράσεις που λόγω των απαγορευτικών μέτρων δεν μπορούν να υλοποιηθούν!
Το ζήτημα παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις για τα συνταγματικά μας δικαιώματα, αν σκεφτούμε ότι Δημοκρατία υποχωρεί συνεχώς μπροστά στο “προσωρινό” δίκαιο της ανάγκης που σε συνδυασμό με το “αόρατο τέλος” αυτής της δύσκολης περιόδου, όπως άρχισε να φαίνεται σε κάποιες χώρες, κάποιοι δε θα διστάσουν να το μετατρέψουν σε “μόνιμο δίκαιο της ισχύος”!
Οι εξελίξεις αυτές δεν πρέπει να αφήνουν αδιάφορο κανένα, γιατί αφορούν δικαιώματα και ελευθερίες που κατακτήθηκαν μετά από πολύχρονους αγώνες και αποτελούν συστατικά της Δημοκρατίας.
Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και για να βγούμε νικητές δεν αρκεί μόνο η ατομική ευθύνη, η συλλογική δράση και η αλληλεγγύη, τις οποίες ο λαός μας και οι εργαζόμενοι έδειξαν με το παραπάνω, αλλά απαιτείται και από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων και επιδίωξη διαλόγου.
Η πολιτική ηγεσία πρέπει να γνωρίζει ότι οι εκπαιδευτικοί, όπως πάντα έτσι και τώρα, μπήκαν μπροστά στα δύσκολα και κράτησαν το Δημόσιο Σχολείο όρθιο και δεν θα ανεχθούν χωρίς τη δική τους συμμετοχή να ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο που τους αφορά και θα κληθούν οι ίδιοι να υλοποιήσουν.
Ως αιρετός εκπρόσωπος των 80.000 εκπαιδευτικών στο ΚΥΣΠΕ, ζητώ από το Υπουργείο Παιδείας να αποσύρει το Πολυνομοσχέδιο, από το οποίο κατά γενική ομολογία απουσιάζει παντελώς το όραμα για ένα σχολείο του μέλλοντος που αξίζει στα παιδιά μας, και να αρχίσει σοβαρό διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία.
Σε διαφορετική περίπτωση και αν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου επιμείνει στην ψήφιση του Νομοσχεδίου, είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει τον ανυποχώρητο αγώνα των εκπαιδευτικών γιατί όπως αποδεικνύεται κάποια πράγματα μπορεί να λειτουργήσουν και “εξ’ αποστάσεως”, η Δημοκρατία όμως όχι!!!
Πάντα κοντά σας,
Φασφαλής Νίκος
