Ανασφάλεια για τις θεραπείες ειδικής αγωγής
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ «Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ»
Οι οικογένειες παιδιών με αναπηρίες-διαταραχές-μαθησιακές δυσκολίες τρία χρόνια τώρα βιώνουμε μεγάλη ανασφάλεια όσον αφορά τις θεραπείες ειδικής αγωγής, τις οποίες δικαιούνται τα παιδιά μας. Συγκεκριμένα από τα τέλη Δεκέμβρη του 2016 αντιμετωπίζουμε έναν χαοτικό καταιγισμό από εγκυκλίους παραρτήματα, παρατάσεις, περικοπές, στάσεις πληρωμών και οι θεραπείες των ΑμεΑ εξακολουθούν να βρίσκονται στον αέρα, αφού στις 31-12-2019 ολοκληρώνεται και η τελευταία παράταση που δόθηκε όσον αφορά στο υπάρχον σύστημα αποζημίωσης.
Η απώλεια, οικονομική και χρόνου καθώς και η ψυχική ταλάντευση, που έχουν υποστεί οι οικογένειες των ατόμων που χρήζουν ειδικής αγωγής, που είτε υποχρεώθηκαν να σταματήσουν είτε να μειώσουν τις ειδικές θεραπείες των παιδιών τους, βιώνοντας ακούσια την στασιμότητα ή την παλινδρόμηση, των ενθέρμως πολύ-αναμενόμενων εξελίξεων, παρόλο που είναι αμείλικτα υπαρκτή, δυστυχώς δεν είναι υπολογίσιμη.
Οι οικογένειες των ατόμων αυτών απαιτούμε την άμεση και οριστική επίλυση του θέματος με μια λύση χρόνια, δίκαιη και βιώσιμη που θα στοχεύει στην ολοκληρωμένη παρέμβαση και θα απευθύνεται σε όλους τους ασφαλισμένους και όχι σε όσους διαθέτουν χρήματα για να πληρώσουν.
Αιτήματά μας είναι:
– Η ελεύθερη επιλογή του θεραπευτή των παιδιών μας, διότι η υποχρεωτική αλλαγή, κυρίως στα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού και έχουν ανάγκη από ρουτίνα, σταθερότητα, συγκεκριμένα πρόσωπα αναφοράς, θα επιφέρει αναπόφευκτα παλινδρόμηση, διαταράσσοντάς τα σε μεγάλο βαθμό, έως και πιθανή αδυναμία συνέχισης των θεραπειών τους, καθώς το καθένα από αυτά τα παιδιά δεν μπορεί να βρει σημείο επαφής και συνεργασίας με οποιοδήποτε θεραπευτή, αντιθέτως οι γονείς ανακαλύψαμε τους κατάλληλους ανθρώπους μετά από πολύ κόπο και αποτυχίες.
– Η διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης και η καταγραφή των πραγματικών αναγκών των ατόμων που χρήζουν ειδικής αγωγής. Με στόχο ο προϋπολογισμός για την ειδική αγωγή να βασίζεται στις πραγματικές και επιστημονικά διαπιστωμένες ανάγκες, ο οποίος θα πρέπει να είναι ανοικτός και να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας, πολύ περισσότερο δε όταν οι ανάγκες για θεραπευτική παρέμβαση σε άτομα που χρήζουν ειδικής αγωγής βαίνουν, δυστυχώς, συνεχώς αυξανόμενες.
– Η ένταξη στον ΕΚΠΥ διαγνωστικών κατηγοριών που απουσιάζουν, όπως για παράδειγμα η δυσπραξία και το Asperger
– Η αποκατάσταση του αριθμού των θεραπειών σε : μαθησιακές δυσκολίες, πρώιμη παρέμβαση, θεραπείες ενηλίκων
– Ο επαναπροσδιορισμός του χρόνου αξιολόγησης, διότι σε πολλές περιπτώσεις η αξιολόγηση πρέπει να επαναλαμβάνεται 2 και 3 φορές το χρόνο, γεγονός που την καθιστά πολύ δαπανηρή, όταν, ειδικά στην επαρχία, υποχρεούμαστε πλέον να απευθυνόμαστε σε πιστοποιημένους ιδιώτες για κάθε αξιολόγηση.
– Την κατάργηση του χρονικού ορίου στη θεραπευτική παρέμβαση, καθώς το κάθε άτομο είναι ξεχωριστό όσο και ο χρόνος που χρειάζεται προκειμένου να κατακτήσει συγκεκριμένες δεξιότητες , για αυτό και το θεραπευτικό πρόγραμμα είναι εξατομικευμένο
– Να μην αντικατασταθούν οι παιδιατρικοί φυσιοθεραπευτές από τους γενικούς, διότι τα παιδιά της ειδικής αγωγής χρειάζονται εξειδικευμένη παρέμβαση από ειδικευμένο προσωπικό
– Τη συμμετοχή μας στο διάλογο που διεξάγεται αυτή τη στιγμή τόσο με τον ΕΟΠΥΥ, όσο και με το Υπουργείο Υγείας, έτσι που μέσα από το βίωμά μας να εκθέσουμε τις απόψεις και τις θέσεις μας
– Τέλος, προτείνουμε τη διεξαγωγή σχετικής, με το θέμα, ημερίδας, ώστε η ανωτέρα διαβούλευση και συζήτηση να λάβει δημόσιο χαρακτήρα και να υπάρξει δυνατότητα δημόσιας τοποθέτησης όλων των εμπλεκόμενων φορέων καθώς και των γονέων.
