Πιο κάτω μπορείτε να δείτε την τοποθέτηση του Προέδρου της ΔΟΕ στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων:
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΙΚΙΝΗΣ (Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ)): Αξιότιμε Πρόεδρε και αξιότιμα μέλη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, θα ξεκινήσω από το πιο σοβαρό για μας κομμάτι του σχεδίου νόμου, αν και δεν μοιάζει να αφορά κατ’ αρχήν τη Διδασκαλική Ομοσπονδία, αλλά αφορά τη συγχώνευση τμημάτων. Συγκεκριμένα τη συγχώνευση του παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης Πάτρας με το τμήμα κοινωνικής εργασίας του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας, το οποίο μετονομάζεται σε τμήμα επιστημών και εκπαίδευσης και κοινωνικής εργασίας.
Είναι η δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη ήταν όταν έγινε η απόπειρα να συγχωνευτούν τα πανεπιστημιακά τμήματα προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης με αυτά των Τ.Ε.Ι., όταν συζητιόταν το σχέδιο νόμου για το πανεπιστήμιο της Δυτικής Αττικής. Απετράπη τότε με τη σθεναρή στάση του κλάδου και με την κινητοποίηση που κάναμε, γιατί μας δόθηκε τότε το χρονικό διάστημα στις συζητήσεις που κάναμε με τα παιδαγωγικά τμήματα. Τώρα ο χρόνος δεν υπήρχε.
Δυστυχώς, έχουμε μια αιφνιδιαστική ρύθμιση, η οποία μπορεί να σημαίνει πολλά. Ξέρουμε ότι αυτοί οι οποίοι σχεδιάζουν τη συγκεκριμένη συγχώνευση για λόγους προφανώς θα πω εγώ μη λειτουργικότητας των Τ.Ε.Ι. εννοούν, έτσι έχουμε ακούσει δεν ξέρουμε αν είναι έτσι, γιατί δεν είναι το αντικείμενο μας και αύξηση των μελών ΔΕΠ στο παιδαγωγικό τμήμα της Πάτρας θα μας δώσουν πολλές διαβεβαιώσεις, όπως και μας έχουν δώσει ότι δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο οι απόφοιτοι των παιδαγωγικών τμημάτων. Είμαστε σίγουροι γιατί το έχουμε ζήσει ξανά, ότι με βάση το σκεπτικό που διατυπώνεται από το παιδαγωγικό τμήμα της Πάτρας και όσα προβλέπονται στο σχέδιο νόμου, ανοίγει ο δρόμος για πολλά ακόμα τμήματα να εγείρουν ανάλογα αιτήματα στο μέλλον.
Υπάρχει σαφής κίνδυνος σύγχυσης των επιστημονικών πεδίων των τμημάτων το οποίο φαίνεται ξεκάθαρα και από τη διατύπωση. Είναι τελείως ασύμβατα ως προς το αντικείμενό τους και το άνοιγμα επικίνδυνων δρόμων για το μέλλον των παιδαγωγικών τμημάτων, των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους, των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ενεργεία δασκάλων, αλλά και τη δομή και τον προσανατολισμό του δημοτικού σχολείου.
Διαβάζουμε το σκεπτικό που έχουμε μπροστά μας: Ακούμε, ότι τα παιδαγωγικά τμήματα έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Αν όντως είναι έτσι, αυτό είναι μια κουβέντα που θα πρέπει να ανοίξει σε ένα επίπεδο αναβάθμισής τους, πιθανότατα με άλλη μορφή, με άλλη εξέλιξη, η οποία όμως θα πρέπει να γίνει ένα αντικείμενο συζήτησης όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας και φυσικά και των λειτουργών της εκπαίδευσης. Εδώ, αυτό που γίνεται είναι μια αποσπασματική ρύθμιση η οποία δημιουργεί τεράστιους κινδύνους και για εμάς πρέπει σαφέστατα να απαλειφθεί από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως έγινε με την απόπειρα συγχώνευσης, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, των τμημάτων της προσχολικής ηλικίας των ΑΤΕΙ με τα παιδαγωγικά τμήματα εκπαίδευσης της προσχολικής ηλικίας των πανεπιστημίων. Προς επίγνωση των όσων λέω, αναφέρω ότι έχει κατατεθεί, από ότι γνωρίζω, και στα κόμματα του Κοινοβουλίου, μια επιστολή από ομότιμους καθηγητές των παιδαγωγικών τμημάτων, η οποία είναι πλήρως κατατοπιστική, την έχετε, δεν χρειάζεται να την διαβάσω, η οποία αντιτίθεται πλήρως στην επιχειρούμενη συγχώνευση. Όπως, επίσης, έχω μπροστά μου και την θέση των φοιτητών της κοινωνικής εργασίας του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδος για το νομοσχέδιο η οποία είναι απολύτως, ενάντια σε αυτή τη συγχώνευση. Αναρωτιέμαι και μάλιστα, εδώ μου δημιουργούνται και πάρα πολλές απορίες, όταν πριν από λίγο καιρό η ίδια συναίνεση του παιδαγωγικού τμήματος των Πατρών, έλεγε στην απόφασή της ότι ομόφωνα και επί της αρχής είναι αντίθετο με το σχέδιο απορρόφησης του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδος από το Πανεπιστήμιο Πατρών και εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο να καταψηφίσει τη σχετική πρόταση στην Σύγκλητο και στη συνέχεια το σκεπτικό, άγνωστο για ποιους λόγους, μπορούμε να το υποψιαστούμε, αλλάζει και οδηγείται σε αυτήν, που για εμάς είναι ακαδημαϊκό και επιστημονικό έγκλημα.
Το δεύτερο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι αυτό που έχει να κάνει με τα Πειραματικά Σχολεία. Ως Διδασκαλική Ομοσπονδία έχουμε σαφή θέση ότι τα Πειραματικά Σχολεία είναι πολλαπλώς χρήσιμα, γιατί υπάρχει εκπαιδευτική αναγκαιότητα για τη στήριξη και την ανάπτυξη της πειραματικής παιδαγωγικής. Θεωρούμε τη λειτουργία τους πάρα πολύ σημαντική και πρέπει να υπάρχουν μέσα σε ένα καθεστώς που να αναπτύσσονται νέες μορφές για την παιδαγωγική επιστήμη. Όμως, στην ρύθμιση του άρθρου 77 διαβάζουμε κάτι που δεν έχει να κάνει με αυτό, έχει να κάνει με την δυνατότητα, όπως λέει, αυτών που υπηρετούν αυτή τη στιγμή με θητεία στα σχολεία αυτά, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου να μπορούν να τοποθετηθούν σε οργανική θέση με απόφαση του αρμόδιου κεντρικού υπηρεσιακού συμβουλίου. Εδώ, έχει γίνει μια σειρά ενεργειών. Καταρχήν, να το ξεκαθαρίσω, για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι οι συνάδελφοι εκεί υπηρετούν με ένα ιδιαίτερο καθεστώς και κάτω από διαφορετικές συνθήκες από ότι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί. Τον περασμένο Νοέμβριο τους ζητήθηκε να υποβάλουν αιτήσεις βελτίωσης θέσης στις οποίες θα έπρεπε στη συνέχεια να τοποθετηθούν. Τώρα θα πρέπει όλη αυτή η διαδικασία κανονικά να αλλάξει.
Δεύτερον, προβληματικό είναι το γεγονός ότι πολλοί συνάδελφοι έχουν δηλώσει παραίτηση από τη θέση τους στα Πειραματικά Σχολεία υπό το βάρος της συνεχιζόμενης ανασφάλειας και σύγχυσης που επικρατεί εκεί, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η ρύθμιση αυτή, για αυτούς που υπηρετούν αυτή τη στιγμή να έχουν το δικαίωμα να πάρουν οργανική θέση εκεί, μοιάζει άκρως φωτογραφική. Το καθεστώς τοποθέτησης, αν είναι να γίνεται όπως όλων των υπολοίπων εκπαιδευτικών, πρέπει να γίνεται, ακριβώς, σε ενιαία βάση και με ενιαία χαρακτηριστικά, αλλιώς πρέπει να δοθεί η ξεχωριστή μορφή που είχε μέχρι τώρα και όχι ιδιαίτερη μεταχείριση για κάποιους που τυχαίνει αυτή τη στιγμή να υπηρετούν εκεί.
Να μην πω μόνο αρνητικά , να πω και ένα θετικό, κατά την άποψή μας και πολύ θετικό μάλιστα. Δώσαμε τον αγώνα για την καθιέρωση της προσχολικής αγωγής ο οποίος έγινε με πολλές δυσκολίες, όχι με τις θέσεις του κλάδου, αλλά είναι σε ένα στάδιο εφαρμογής. Θεωρούμε πολύ θετική την ρύθμιση του άρθρου 225 για την κατασκευή αιθουσών νηπιαγωγείων για την εφαρμογή τις δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης. Ξέρουμε τις αντιδράσεις που υπάρχουν, τις βιώνουμε, τις αντιμετωπίζουμε και εμείς και προσπαθούμε να τις εξαλείψουμε. Σαφώς, δεν είναι οι προκατασκευασμένες αίθουσες το όνειρο του κλάδου μας, είναι σχολεία που θα αρμόζουν στις ανάγκες των παιδιών. Το κτιριακό πρόβλημα στην Ελλάδα, δυστυχώς, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο πρέπει να αποκατασταθεί με πραγματικές αίθουσες και επαναλαμβάνω, με τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών, όμως από την άλλη, πρέπει να προχωρήσει οπωσδήποτε, είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τη δημόσια εκπαίδευση η προσχολική αγωγή, και να καμφθούν οι αντιδράσεις που υπάρχουν.
Τέλος, θα κλείσω με κάτι το οποίο χαρακτηρίσθηκε ως fake news και λυπάμαι, δεν είχα σκοπό να το κάνω, αλλά διαβάζω ότι είναι fake news η μη πρόσκληση της διδασκαλικής ομοσπονδίας στη σημερινή συνεδρίαση. Δυστυχώς, εμείς δεν λάβαμε κανένα e-mail, ούτε μέχρι αυτή τη στιγμή έχει έρθει κάποιο e-mail για την πρόσκλησή μας.
Εγώ, ο ίδιος, όταν κατάλαβα ότι δεν έχουμε προσκληθεί, για να το διαπιστώσω πήρα τηλέφωνο γύρω στις 9 π.μ. την Επιτροπή, που με διαβεβαίωσε ότι δεν έχουμε προσκληθεί. Στη συνέχεια βγάλαμε καταγγελία, η οποία κυκλοφόρησε στις 9:47, για να δεχτώ κατόπιν ένα τηλεφώνημα στις 10:05, που ξαναμίλησα με την Επιτροπή, ότι, τελικά, η Ομοσπονδία έχει προσκληθεί. Ακούω ότι στις 10:41 ο Υπουργός χαιρέτισε την παρουσία μας, μόνο που εγώ βρέθηκα στην αίθουσα στις 11:05.
Το λέω αυτό, διότι δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη σκοπιμότητα. Νομίζω ότι, η Διδασκαλική Ομοσπονδία είναι χρήσιμη με τις τοποθετήσεις της και τη στάση της, αλλά η αλήθεια έχει μεγάλη σημασία. Είναι κρίμα να υπάρχουν τέτοιες ενέργειες, οι οποίες, νομίζω ότι, δεν έχουν να προσφέρουν σε τίποτα στο έργο της Επιτροπής. Ευχαριστώ.
