ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ Ν.Δ. = ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ
26 Νοεμβρίου 2018
Παρουσιάστηκε το Σάββατο 24/11/18 το πρόγραμμα της ΝΔ για την Παιδεία, ένα πρόγραμμα με ακραία νεοφιλελεύθερο πρόσημο, με κατευθύνσεις που υιοθετούν τις εκθέσεις ΣΕΒ και ΕΕ, και με απροκάλυπτο στόχο τη μετάλλαξη της δημόσιας εκπαίδευσης από προσβάσιμο σε όλους κοινωνικό αγαθό, σε αγοραίο είδος που θα διαμορφώνεται και θα εξαρτάται από την αγορά και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Οι λέξεις αναβάθμιση, ελευθερία, καινοτομία, αυτονομία, αριστεία, πρότυπα, διαστρέφονται και χάνουν το αληθινό τους νόημα, καθώς ξεδιπλώνονται οι λεπτομέρειες του προγράμματος της Ν.Δ. :
- Οικονομική αυτονομία σχολείου με όρους που θυμίζουν πολυεθνική εταιρεία. Έσοδα σχολείων από εκμετάλλευση και ενοικίαση χώρων τους. Άσκηση ανήλικων μαθητών σε επιχειρήσεις. Αξιολόγηση και διοίκηση σχολείων με θεσμοθέτηση οργάνου διοίκησης από Διευθυντές, Υποδιευθυντές, Γονείς, Δήμο. Το μοντέλο που «οραματίζεται» ο κ. Μητσοτάκης για το Δημόσιο Σχολείο έχει συγκεκριμένη δομή: Αξιολόγηση και απόλυση εκπαιδευτικών, «αυτονομία» και εξάρτηση των σχολείων από ιδιωτικά κεφάλαια (χορηγοί με προοπτική να επεμβαίνουν και στο πρόγραμμα σπουδών), πρόσληψη μάνατζερ για διευθυντές, πρόσληψη προσωπικού από τις σχολικές μονάδες, άρση της της μονιμότητας των εκπαιδευτικών. (από δηλώσεις Κ. Μητσοτάκη στην 83η ΔΕΘ: «Η Παιδεία έχει ανάγκη από πιο αυτόνομα και δημιουργικά σχολεία. Με μεγαλύτερη ελευθερία στην οργάνωση, στη διαχείριση πόρων, στην επιλογή διδακτικού προσωπικού, στην κατάρτιση προγράμματος σπουδών. Να ξεφύγουμε από την τυραννία του ωρολογίου προγράμματος»)
- Κουπόνια (vouchers) στους γονείς για «ελεύθερη» επιλογή δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου και ανάλογη με τον αριθμό των κουπονιών χρηματοδότηση των σχολείων. Πολιτική που έχει αποτύχει όπου κι αν εφαρμόστηκε, γιατί ενώ υποτίθεται ότι στοχεύει στη μετατόπιση πόρων προς τα σχολεία και τους μαθητές των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων, στην πραγματικότητα, όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, κατηγοριοποιεί και αποδυναμώνει αισθητά τα δημόσια σχολεία, με αποτέλεσμα αρκετά από αυτά να οδηγούνται σε κλείσιμο και να διευρύνονται οι εκπαιδευτικές ανισότητες.
- Επαναφορά της καταργημένης ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και σύνδεση με μισθολογική εξέλιξη, εξωτερική αξιολόγηση σχολείων και ανάλογη χρηματοδότηση, σχολεία δηλαδή και πανεπιστήμια που θα αναζητούν πόρους και χορηγούς.
- Προσλήψεις εκπαιδευτικών «στο βαθμό που τα δημοσιονομικά της χώρας μας το επιτρέπουν, στο βαθμό που θα έχουμε μελετήσει αναλυτικά τις ανάγκες, τις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε εκπαιδευτικής μονάδας». Με άλλα λόγια, διαιώνιση της αδιοριστίας και της ελαστικής εργασίας.
- Εξ αποστάσεως εκπαίδευση για κάλυψη κενών στα σχολεία απομακρυσμένων περιοχών.
- Εξετασιοκεντρικό Λύκειο, εξετάσεις από τάξη σε τάξη με Τράπεζα θεμάτων και εθνικό απολυτήριο με συνυπολογισμό του βαθμού όλων των τάξεων. Δοκιμασμένες μέθοδοι που οδηγούν σε αύξηση της παραπαιδείας (ιδιωτικοποίησης), σε σχολική διαρροή και μορφωτικό αποκλεισμό. Απροκάλυπτα δηλωμένος στόχος η βίαιη μετατόπιση μαθητών σε ανήλικη μαθητεία και κατάρτιση.
- Πανελλαδικές με καθορισμό βάσεων και αριθμό εισακτέων από τις πανεπιστημιακές σχολές.
(φραγμός για τους πολλούς, αύξηση πελατείας για τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» και τα κολλέγια.) «Κατάργηση άρθρου 16, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, κατάργηση Ασύλου, «τέλος» και για τους «αιώνιους» φοιτητές.
- «Ελευθερία» (ασυδοσία) στην Ιδιωτική εκπαίδευση με την «κατάργηση αναχρονιστικών διατάξεων Φίλη- Γαβρόγλου», (δηλαδή κατάργηση του ελέγχου των ιδιωτικών σχολείων από ΥΠΠΕΘ και άρση της προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Είναι νωπή ακόμα η μνήμη της συναδέλφισσας Μπουλούτα).
Για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και κατάρτιση: Στο όνομα της «αναβάθμισης» της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ιδού το νέο αγοραίο νεοφιλελεύθερο σενάριο:
- Αυτονομία ΕΠΑΛ και ΙΕΚ, άμεση σύνδεσή τους με παραγωγή και αγορά εργασίας. Επιλογή τομέων, πιστοποιήσεων, πρακτικής άσκησης και ειδικών μαθημάτων από συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουν ισότιμα οι «κοινωνικοί εταίροι» (επιχειρήσεις και εργοδότες δηλαδή, που θα διαμορφώνουν προγράμματα σπουδών).
- Καθιέρωση πρότυπων (όχι πειραματικών) ΕΠΑΛ.
- Τα πρότυπα ΕΠΑΛ και σε 2 χρόνια όλα τα ΕΠΑΛ θα έχουν συμβούλιο σύνδεσης με αγορά εργασίας από διευθυντές ΕΠΑΛ, εκπροσώπους εργοδοτών και εργαζομένων. Οι προτάσεις του συμβουλίου για τομείς και ειδικότητες θα είναι δεσμευτικές. Είναι η πλήρης υποταγή των επαγγελματικών Λυκείων στην τοπική αγορά εργασίας και η επαναφορά «διαθεσιμοτήτων» όταν η αγορά θα κρίνει πως δεν της κάνουν οι ειδικότητες…
- Επαναφορά της κατάρτισης σε μεταγυμνασιακό επίπεδο και της μαθητείας ανηλίκων. Πρόωρη στενή κατάρτιση και παραχώρησή της στους ιδιώτες. Ίδρυση παντού σχολών μαθητείας μετά το γυμνάσιο (από υπουργεία, επιμελητήρια, οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων).
- Στη μαθητεία θα διδάσκουν επαγγελματικά στελέχη επιχειρήσεων.
- Η πιστοποίηση της μη τυπικής εκπαίδευσης δεν θα γίνεται από τον ΕΟΠΠΕΠ, αλλά από ιδιωτικούς φορείς που απλά θα πιστοποιήσει ο ΕΟΠΠΕΠ.
- Δημιουργείται ενιαία Γενική Γραμματεία στο Υπουργείο Παιδείας για όλο το σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (δηλαδή τα ΕΠΑΛ δεν θα εποπτεύονται από τη Γενική Διεύθυνση Σπουδών, όπως τώρα), άρα όλο το σύστημα (και τα ΕΠΑΛ) μπαίνει στη λογική της στενής κατάρτισης και της αγοράς.
Σε συνάρτηση με τα παραπάνω να μη μας διαφεύγει και η δέσμευση του αρχηγού της ΝΔ ότι θα καταργήσει αμέσως ως πρωθυπουργός, όλους τους νόμους Μπαλτά, Φίλη και Γαβρόγλου, δηλαδή όλες τις κατακτήσεις των εκπαιδευτικών τα τελευταία 4 χρόνια.
Η αμετανόητη Αντιπολίτευση ονειρεύεται εμμονικά την παλινόρθωσή της στην εξουσία, για να εφαρμόσει ξανά όλα όσα οι εκπαιδευτικοί μάτωσαν μέχρι να ανατρέψουν. Γιατί ακριβώς βίωσαν στο πετσί τους αυτές τις αντιεκπαιδευτικές αποτυχημένες πολιτικές όταν κυβερνούσε η ΝΔ. Ήρθαν αντιμέτωποι με την αξιολόγηση-χειραγώγηση, τη μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση, το «νέο» Πειθαρχικό, την αυτοδίκαιη αργία, τις υποχρεωτικές μετατάξεις και μεταθέσεις, την επιστράτευση απεργών, τον αυταρχισμό στα σχολεία, τη συρρίκνωση εργασιακών δικαιωμάτων, την αδιοριστία, τους μισθούς πείνας, την αύξηση διδακτικών ωρών και αριθμού μαθητών ανά τμήμα, τη διάλυση της ΤΕΕ και την παραχώρηση σε ιδιώτες τομέων – ειδικοτήτων της, τη μεταφορά της ιδιωτικής εκπ/σης στο υπουργείο …Εμπορίου και τις απολύσεις εκπαιδευτικών.
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ και ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΖΟΦΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΙΑΣ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗΣ. Πόσο μάλλον όταν ο κ. Μητσοτάκης, που ως υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης υπέγραφε τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις των 2.500 συναδέλφων/ισσών της ΤΕΕ, έχει το θράσος να μας καλεί σήμερα, να είμαστε «σύμμαχοι σε μια αλλαγή εκσυγχρονισμού και προόδου», σε έναν εφιάλτη δηλαδή, που μας προετοιμάζει αυτός και το κόμμα του.
Το εκπαιδευτικό κίνημα οφείλει να καταδικάσει την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και να γίνει ανάχωμα στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού που αποδομεί μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, ιδιωτικοποιεί και διαλύει το δημόσιο σχολείο.
Οι εκπαιδευτικοί μαζί με το μαθητικό και γονεϊκό κίνημα θα συνεχίσουν τους αγώνες τους για την προάσπιση του κοινωνικού αγαθού της Παιδείας και για την οικοδόμηση ενός εκπαιδευτικού συστήματος δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού, ενός πραγματικά ποιοτικού σχολείου που θα προσφέρει ίσες εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά και θα παραμένει ανοιχτό στις ανάγκες όλων των μαθητών/τριών του και της κοινωνίας.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΚ
