Της Μαρίας Αγάθου, Ψυχολόγου(ΠΕ23)
Σκεψεις καθ οδον προς την Κέρκυρα…
Προς αποκατάσταση της αλήθειας που έντεχνα παρουσιάζουν όπως επιθυμούν τα ΜΜΕ..
Σημερα στο Υπουργείο μαζευτηκαμε αναπληρωτες απο ολα τα μερη της Ελλάδας.
Πρωτοφανης αριθμος!
Σοκαριστηκαμε και οι ιδιοι.
Κατεφταναν τα λεωφορεία με παιδια νεα και αναπληρωτες που μεγαλωσαμε μεσα στα σχολεια απο καθε νομο, καθε περιφέρεια, οχι δεν ειμαστε εισβολεις.
Ειμαστε δασκαλοι, ειδικοι που εργαζομαστε στα σχολεια.
Ειμαστε θυμωμενοι μα δεν ειμαστε βιαιοι.
Μην πλαναστε απο εικονες που δειχνουν μονο κορυφωση των γεγονοτων.
Ημασταν εκει ωρα κατω απο την βροχη και ζητουσαμε να εισακουστουμε.
Με δυναμικη και αξιοπρέπεια.
Γιατι αυτοι είμαστε, δυνατοι και αξιοπρεπεις
Πολλοι χτυπουσαμε ρυθμικα την πυλη και δυο τρεις σκαρφαλωσαν.
Το πληθος εφτανε μεχρι το mall και απλωνοταν σε ολους τους δρομους.
Δεν το εδειξαν αυτο τα καναλια..
Το υπουργειο τρομοκρατηθηκε,ας μην γελιομαστε, οχι απο αυτους τους ελαχιστους, αλλα απο τον λαο και την δυναμικη μας.
Γιατί ηταν μια απεργια απο τη βαση.
Μια κινητοποίηση απο αγανακτιση χρονων.
Υπεπεσε στο τρομερο λάθος να ριξει χημικα εναντίον ολων.
Ολων.. εμενα, της Μαρίας που με ξέρετε, που η δουλεια μου ειναι να απαλυνω πληγες και οχι να δημιουργω.
Εναντιον της Ηλιανας που διδασκει παιδια με αναπηρια, εναντιον της Μαγδας που το μονο οπλο της ειναι το πιστολι σιλικονης με το οποιο φτιαχνει κατασκευες για τα παιδιά σας. Της Αναστασίας που το μονο που ξέρει ειναι πως να αγκαλιαζει τα νηπιακια σας, της Νατασσας που ειναι σχολικη νοσηλευτρια σε παιδια με προβληματα υγειας μεσα στο σχολειο.
Εναντιον καλων ανθρωπων, εναντίον αυτων που διδασκουν τα παιδια σας.
Οχι, κανεις μας δεν είναι εισβολεας, κακοποιο στοιχειο.
Ειμαστε εμεις που αγαπαμε τη δουλεια μας και οχι, δεν μας νοιαζει, οπως ακουσα, η μονιμοποιηση και το βολεμα μας, αντι να νοιαστουμε για το μπαχαλο στα σχολεια.
Ισα ισα ξερουμε πως το οποιο μπαχαλο οφείλεται στο οτι το υπουργειο δεν μας αφηνει να δουλέψουμε σταθερα, να συνεχίσουμε το εργο μας και την επόμενη σχολικη χρονια.
Ειμαστε άνθρωποι με αρχες.
Και το να εχεις αρχες σημαινει να διεκδικεις το δικαιο.
Και ειναι τυχερα οσα παιδια εχουν δασκαλους που διεκδικουν και δεν σκυβουν το κεφαλι
Ειμαι η Μαρια.
Εχω δουλεψει στο ΚΕΔΔΥ, στο ΕΕΕΕΚ στην ΕΔΕΑΥ, σε εσπερινο γυμνασιο, σε Ειδικο Δημοτικο, εχω δωσει συμβουλές σε απειρα σχολεια και ουτε εγω ξερω που αλλου.
Εχω προσφέρει αυτο που εμαθα να κανω.
Δεν ειμαι εισβολεας.
Εχω προσφέρει την ψυχη μου στα παιδια σας.
Δικα μου δεν εχω.
Κανενας δεν εχει δικαιωμα να μου ριχνει δακρυγονα επειδη διεκδικω το δικαίωμα μου να δουλευω και να δουλευω σωστα.
Κανενας δεν εχει δικαιωμα να ριχνει χημικα στους φίλους μου, στους εκπαιδευτικους που πασχιζουν για μια καλύτερη παιδεια.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΡΙΧΝΕΙ ΧΗΜΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ καλύπτοντας παγιες αναγκες των σχολειων.
Ειναι αριστερά χημικά αυτά. Έχουν άλλη γλύκα.