Πέρασα από το παλιό μου το σχολείο.
Πόσες αναμνήσεις με πλημμύρισαν!
Πόσες όμορφες στιγμές ξεχύθηκαν από μέσα μου!
Οι εποχές που ήμουν μαθήτρια και θεωρούσα πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της ζωής είναι οι ασκήσεις των μαθηματικών . Οι χρονιές εκείνες που το μόνο γεγονός που με άγχωνε ήταν να προλάβω να μελετήσω όλη την ύλη της Ιστορίας.
Τα μαθητικά τα χρόνια.
Ο αγνός εφηβικός έρωτας, τα ημερολόγια που γράφαμε τα όνειρά μας, οι καθηγητές που μας κοιτούσαν περίεργα. Οι αγνές φιλίες στις οποίες βρίσκαμε παρηγοριά και στήριξη.
Τα μαθητικά τα χρόνια.
Που στοιβάζουμε όνειρα τα οποία πολλές φορές κλείνονται σε στοίβες εγγράφων σε ένα γραφείο μίας ζωής ενήλικης. Που λαχταρούσαμε να είμαστε εκείνοι που θα αλλάξουν τον κόσμο και θα επαναστατήσουν ενάντια σε κάθε αδικία.
Τα χρόνια του σχολείου.
Τα πιο όμορφα, τα πιο μοναδικά, τα πιο μελαγχολικά…