Ρεπορτάζ: xenesglosses.eu
Ο Πρόεδρος της ΔΟΕ βρέθηκε στη Βουλή στο πλαίσιο της ακρόασης φορέων για το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών. Ακολουθεί η τοποθέτηση του Προέδρου της ΔΟΕ:
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΙΚΙΝΗΣ (Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.)): Κύριοι Βουλευτές, κύριοι εκπρόσωποι των φορέων, δεν υπάρχει, πλέον, καμία αμφιβολία, ότι η σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση προωθεί όλα αυτά για τα οποία κατηγορούσε τους προκατόχους της στο μέγιστο βαθμό.
Τα άρθρα που περιλαμβάνουν το χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας, γιατί περί αυτού πρόκειται, και το χτύπημα της λαϊκής κατοικίας μέσω των πλειστηριασμών για χρέη προς το δημόσιο άνω των 500 ευρώ αποτελούν όνειδος και επιβάλλεται να αποσυρθούν.
Θα πάω τώρα στα καθαρά εκπαιδευτικά ξεκινώντας από το εξαιρετικής σημασίας άρθρο 246 σχετικά με τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και τα κριτήρια, τα οποία υποτίθεται ότι εισάγει η σχετική ρύθμιση.
Έτσι για να θυμόμαστε ορισμένα πράγματα σας διαβάζω ένα δημοσίευμα του Τύπου της 15ης Μαΐου του 2014, όπου λέει «Αντιδρά ο ΣΥΡΙΖΑ στις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων» και για «νέο χτύπημα στη δημόσια εκπαίδευση από την κυβέρνηση» κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις νέες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων σε όλη τη χώρα και ζητά από τον Υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο να σταματήσει το νέο κύμα των καταστροφικών συγχωνεύσεων. Καταγγέλλει, ότι η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας συνεχίζει το έργο διάλυσης που ξεκίνησε η κυρία Διαμαντοπούλου με τις 2000 καταργήσεις σχολείων.
Παρακάτω επικαλείται «επιστημονικές εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες οι συγχωνεύσεις των σχολείων, τα σχολεία μαμούθ, οι περισσότεροι μαθητές ανά τάξη, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό κ.λπ. συμβάλλουν ενισχυτικά στη διόγκωση των φαινομένων βίας, εκφοβισμού και επιθετικότητας μέσα στο σχολείο.
Οι επιπτώσεις των καταργήσεων και των συγχωνεύσεων σχολείων είναι τεράστιες και στο εκπαιδευτικό προσωπικό, καθώς σημερινών κατάργησης μόνιμων θέσεων εργασίας με συνέπεια τον ακόμη πιο ασφυκτικό συνωστισμό και των αδιόριστων εκπαιδευτικών σε αδιέξοδες και ανέλπιδες λίστες αναμονής.
Οι συγχωνεύσεις που έκαναν οι τότε κυβερνήσεις είχαν ακριβώς την ίδια αιτιολογία που φέρουν και οι σημερινές ρυθμίσεις, δηλαδή, τον εξορθολογισμό όπως λέει η αιτιολογική έκθεση με πρόσχημα, βέβαια, τις ανάγκες των μαθητών.
Τώρα πια παιδαγωγική ορίζει, ότι σχολεία μαμούθ με αυξημένο αριθμό μαθητών στην τάξη παρέχουν καλύτερης ποιότητας εκπαίδευση από τα σχολεία με μικρό αριθμό μαθητών είναι κάτι το οποίο μόνο η επιστήμη μπορεί να λύσει.
Για την ιστορία θυμίζω, ότι η δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης, όταν ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση, υπήρξε η κατάργηση των τότε συγχωνεύσεων όλων αυτών που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, κάτι φυσικά το οποίο δεν είδαμε να γίνεται.
Είναι σαφές για εμάς, ότι το συγκεκριμένο άρθρο και, κυρίως, η φιλοσοφία των συγχωνεύσεων στην εκπαίδευση πρέπει να εκλείψει.
Αυτό που χρειάζεται είναι ουσιαστική οικονομική και επιστημονική στήριξη των σχολείων και των εκπαιδευτικών, υποστηρικτικές δομές σε όλα τα σχολεία και διορισμοί των εκπαιδευτικών που επί χρόνια εργάζονται ως αναπληρωτές ή δεν εργάζονται καθόλου με τις τελευταίες μειώσεις σε προσωπικό.
Εδώ ειδικά η αναφορά στο κριτήριο της οργανικότητας που επαναφέρει τη συζήτηση στο παρελθόν, όπου είχε ξαναγίνει, ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε συνδυασμό με τις καταστροφικές ρυθμίσεις του Π.Δ.79 σχετικά με τις τριμελείς Επιτροπές εγγράφων για τον βέβαιο κίνδυνο της κατάργησης πλήθους τμημάτων μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Θα ήθελα να σας κάνω μερικές ερωτήσεις τώρα.
Γιατί την πρόταση των συγχωνεύσεων πρέπει να την κάνουν οι τοποθετημένοι από την κυβέρνηση περιφερειακοί διευθυντές;
Πού είναι ο κυρίαρχος ρόλος των συλλογικών οργάνων σε επίπεδα εκπαίδευσης ΠΙΣΠΕ και ΑΠΙΣΠΕ και που είναι ο ρόλος των οργάνων ελληνικής συμμετοχής, που υπήρχε σε κάθε είδους ανάλογη κίνηση;
Για το άρθρο 245 σχετικά με τη συζήτηση που γίνεται για την 30ωρη παραμονή των εκπαιδευτικών σε σχολικές μονάδες και επειδή υπήρξε και μια σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας που έλεγε, ότι το θέμα το άνοιξαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν το άνοιξαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Το ότι σήμερα το συζητάμε δείχνει ότι είναι πρωτοβουλία της κυβέρνησης και των θεσμών και δεν αλλάζει επί της ουσίας τίποτα.
Αφού για μια σειρά ζητημάτων, ανάμεσα σε αυτά και αυτό, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα, γιατί το συζητάμε;
Μάλλον δεν είναι αυτό που νομίζουν, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Αλλάζουν αρκετά πράγματα.
Αναφέρονται ενδεικτικά στην Αιτιολογική Έκθεση κάποιες περιπτώσεις που εντάσσονται στα πλαίσια της 30ωρης παραμονής των εκπαιδευτικών στο σχολείο, που ούτως ή άλλως ήταν κάτι το οποίο ίσχυε από το 1985.
Τι αναφέρεται;
Αναφέρεται η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, η οποία συνεχίζει να παραμένει συνδεδεμένη με το Προεδρικό Διάταγμα 152 της αξιολόγησης – χειραγώγησης, όπως και η σημερινή κυβέρνηση κατήγγειλε μαζί με μας και η επίβλεψη των σχολικών γευμάτων των μαθητών.
Η επίβλεψη των σχολικών γευμάτων των μαθητών είναι έργο παιδαγωγικό, όπως αναγνωρίζουν και τα νομοθετήματα της σημερινής κυβέρνησης και δεν είναι έργο απλής απασχόλησης, γιατί καμία ενασχόληση με μαθητές δεν είναι έργο απλής απασχόλησης.
Πέραν τούτου, αγνοούνται και οι ουσιαστικές παρατηρήσεις που είχε κάνει η Διδασκαλική Ομοσπονδία για τα σχολικά γεύματα, τα οποίο, δυστυχώς, έχουν μια σειρά προβλημάτων, αφού ορίζουν εκπαιδευτικούς και όχι τεχνικούς επί τροφίμων να κάνουν πιστοποίηση της ποιότητας των γευμάτων, δεν υπάρχουν αίθουσες για να γίνει η σίτιση των μαθητών, γι’ αυτό και εμείς λέμε να τα παίρνουν στα σπίτια τους οι μαθητές και δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις καθαριότητας, άρα ανοίγουν τεράστιοι κίνδυνοι για την υγεία των μαθητών.
Τώρα, τι προσφέρει πραγματικά η συζήτηση για την 30ωρη παραμονή των εκπαιδευτικών, που ούτως ή άλλως προβλεπόταν από το 1985; Προσφέρει το άνοιγμα μιας συζήτησης που προετοιμάζει την ουσιαστική αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών, κάτι το οποίο ξέρουμε πολύ καλά και έχει ομολογήσει και η ίδια η κυβέρνηση ότι ήταν απαίτηση των θεσμών.
Είπε ο κ.Μπαξεβανάκης ότι έχει αποφευχθεί, αλλά δυστυχώς αυτό πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει πιστευτό.
Και όλα αυτά σε ποια διάσταση;
Μέσα σε μια διάσταση, όπου η επιστήμη λέει ότι 21 ώρες διδασκαλίας που είναι το μίνιμουμ για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση αντιστοιχούν 84 ώρες δουλειά γραφείου, το λέει η UNESCO το 2012 και σε μια πραγματικότητα που λέει επίσης ότι οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που με τις μνημονιακές πολιτικές έχουν χάσει παραπάνω από το 45% των εισοδημάτων τους.
Και τελειώνω, αν δεν άλλαζε τίποτα με τις ρυθμίσεις που αφορούν την εκπαίδευση απλά δεν θα υπήρχαν.
Εμείς, λέμε ότι το επόμενο χρονικό διάστημα περιμένουμε νομοθετήματα τα οποία θα θίξουν ακόμη περισσότερο τον χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Λέμε πολύ πολύ απλά ότι δυστυχώς υπάρχει μια τεράστια υποταγή στα κελεύσματα των εκθέσεων του ΟΟΣΑ και στις πιέσεις των θεσμών. Και δυστυχώς μέσα από όλες αυτές τις ρυθμίσεις γίνεται θλιβερή ομολογία από τρεις Υπουργούς της κυβέρνησης αυτής που έχουν υποσχεθεί ότι θα γίνουν μαζικοί διορισμοί στην εκπαίδευση. Δυστυχώς, δεν πρόκειται να γίνει, αφού η εφαρμογή των συγχωνεύσεων ειδικά μαζί με όλες τις ρυθμίσεις θα φέρει ακόμη περισσότερη κατάργηση τμημάτων, ακόμη περισσότερα προβλήματα στο δημόσιο σχολείο και τελικά θα πλήξει το δημόσιο χαρακτήρα του σχολείου.
Ευχαριστώ πολύ.
