Υπάρχουν φορές που είναι δύσκολο να αντιληφθείς αν η έλλειψη «πραγματικής» ενημέρωσης των υποψηφίων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ οφείλεται στην αδυναμία της απλής σκέψης, στην αδιαφορία των υπεύθυνων για την ενημέρωση φορέων, ή στο αν της λέξης αδιαφορία προηγείται η λέξη εσκεμμένη.
Μεταφέρω τον χθεσινό – 2 περίπου μήνες πριν τις Πανελλαδικές – διάλογο με μαθητή της Γ ‘ Λυκείου (που ενδιαφέρεται για τις Οικονομικές σχολές).
– Ποια είναι η πρώτη σου επιλογή;
– ΑΣΟΕΕ!!!
Αν και ατυχώς ήξερα «πλέον» την απάντησή του στο δεύτερο ερώτημά μου, προχώρησα τη συζήτηση.
– Σε ποια σχολή της ΑΣΟΕΕ;
– ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ!!!
Ήταν η σειρά για το τρίτο ερώτημά μου.
– Ξέρεις πως ακριβώς υπολογίζονται τα μόρια για την εισαγωγή σου;
– ΟΧΙ (μεγαλοπρεπέστατο)!!!
Δηλαδή μια ανάσα πριν τις Πανελλαδικές, ο υποψήφιος ΔΕΝ γνώριζε ποιες είναι οι σχολές της ΑΣΟΕΕ (και ασφαλώς και των υπόλοιπων Οικονομικών Πανεπιστημίων), άρα το τι πάει να σπουδάσει. Πόσο διαφέρουν μεταξύ τους, τα διαφορετικά μαθήματα που διδάσκονται στην κάθε σχολή, το πραγματικό αντικείμενο σπουδών τους, τις (έστω σε θεωρητικό επίπεδο ) επαγγελματικές προοπτικές τους. Αλλά ούτε και την «πραγματική» σημασία για τα μόριά του των μαθημάτων με αυξημένους συντελεστές βαρύτητας ανά επιστημονικό πεδίο.
Ασφαλώς, ο μόνος που ΔΕΝ «φταίει» είναι ο ίδιος ο υποψήφιος.
Είναι επιεικώς απαράδεκτο να απαιτούμε από ένα παιδί, στην ηλικία των 17 – 18 χρονών, να αναζητήσει μόνο του αυτές τις πληροφορίες και να μην του τις προσφέρουμε.
Η δική μας άποψη – που αγγίζει τα όρια του αυτονόητου – είναι ότι τουλάχιστον από την Α’ Λυκείου θα έπρεπε να παρέχονται οι απαραίτητες πληροφορίες, μέσα από την «πραγματική» έννοια του επαγγελματικού προσανατολισμού που κατ’ ελάχιστον σημαίνει: ενημέρωση για τις διαφορετικές σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Και δυστυχώς, η αρχική μας απορίας παραμένει…
