Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11/2 στην αίθουσα της ΟΛΜΕ η προγραμματισμένη συνέλευση του Συντονιστικού. Τέθηκαν στη συζήτηση οι προβληματισμοί, οι εμπειρίες και οι αναζητήσεις των συναδέλφων. Η κουβέντα επικεντρώθηκε στις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στο σύνολό τους, καθώς και στη γενικότερη πολιτική κατεύθυνση κυβέρνησης και Υπουργείου με βάση τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας, αλλά και από τις διαρροές και τα δημοσιεύματα.
Συγκεκριμένα, κοινή εκτίμηση αποτέλεσε ότι η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» έχει στο κέντρο της τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, ενόψει και της ανακοίνωσης της έκθεσης και των πορισμάτων της, στη βάση των οποίων θα προχωρήσει το Υπουργείο το επόμενο διάστημα. Με λαγό τον δωδεκάλογο του ΣΕΒ, καθ’ εικόνα και ομοίωση των προτάσεων του ΟΟΣΑ, μας προτείνουν «σχολική αυτονομία», «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας», «εμπλοκή των δήμων», «ανάπτυξη διδακτικών δεξιοτήτων», «ανάπτυξη συστημάτων αξιολόγησης», «σχολική ηγεσία», «διαχείριση ανθρώπινων πόρων» με αύξηση των ωρών διδασκαλίας και ταυτόχρονη μείωση του έκτακτου προσωπικού κι αντικατάσταση του άρθρου 16 του συντάγματος, για να ξεφορτωθούν τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Χρηματοδότηση ανάλογα με τις επιδόσεις των μαθητών, προώθηση της μαθητείας και της κατάρτισης, κουπόνια και λειτουργία των σχολείων με όρους μάρκετινγκ συνθέτουν το μοτίβο που όπου εφαρμόστηκε ακύρωσε τα μορφωτικά δικαιώματα των φτωχών μαθητών. Στον χορό της δεύτερης αξιολόγησης άλλωστε συστήνεται διακομματική επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τα οικονομικά της εκπαίδευσης, η οποία όχι μόνο θα κοστολογήσει τις ανάγκες, αλλά θα τις καθορίσει κιόλας, όπως ευθαρσώς δήλωσε ο υπουργός. Κι απ’ ό,τι φαίνεται οι αναπληρωτές παρακοστίζουν κι άρα όσοι έχουν απομείνει θα πρέπει να προστεθούν στις χιλιάδες μόνιμες απολύσεις των τελευταίων χρόνων.
Αλλάζει συνολικά το τοπίο του δημόσιου σχολείου, το οποίο είναι ξεκάθαρο ότι επιδιώκουν να λειτουργεί όχι στη βάση των κοινωνικών αναγκών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, αλλά σε πλήρη στοίχιση στις απαιτήσεις της αγοράς και του κεφαλαίου. Ένα σχολείο των αποκλεισμών και των ταξικών διαχωρισμών, της ελαστικής εργασίας, της μαθητείας, της αξιολόγησης και της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων, των προσόντων, του ανταγωνισμού, της αδιοριστίας και της ελαστικής εργασίας, των απολύσεων, της κινητικότητας…
Έγινε αναλυτική συζήτηση σε σχέση με:
- Τον ενιαίο τύπο ολοήμερου δημοτικού και νηπιαγωγείου. Τις συνέπειες της εφαρμογής του νέου σχολείου στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, καθώς αποτελεί ένα «φθηνό» σχολείο «χυλό» που κατακερματίζει την γνώση και στο οποίο ο καθένας μπορεί να κάνει τα πάντα στο όνομα «της εξοικονόμησης εκπαιδευτικού προσωπικού». Η φετινή χρονιά αποτέλεσε ορόσημο των επιπτώσεων που θα έχει το προχώρημα των σχεδίων του Υπουργείου σε πλήρη έκταση, καθώς θεωρούμε ότι οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος (μπλοκάρισμα των μετακινήσεων, κάλυψη των κενών και των ωρών όλων των ειδικοτήτων από αντίστοιχους εκπαιδευτικούς -δυστυχώς όχι καθολικά- σε συνδυασμό με τις ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας κλπ.) έθεσαν φρένο στην πλήρη ανάπτυξη του νέου σχολείου. Ωστόσο, έγινε ξεκάθαρο ότι βασική επιδίωξη του Υπουργείου είναι να ανοίξει ο δρόμος για χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας, με άμεσες συνέπειες στους απολυμένους συναδέλφους μας, και για την κατάφορη παραβίαση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
- Τις σαρωτικές αλλαγές στη Β’βάθμια εκπαίδευση. Το νέο διετές Λύκειο θα είναι «των λίγων και εκλεκτών», ενώ το τετραετές γυμνάσιο μπορεί να ειδωθεί μόνο ως κοροϊδία απέναντι στο αίτημα της επέκτασης της υποχρεωτικής παιδείας. Η αναδιαμόρφωση των ωρολόγιων προγραμμάτων, η κατάργηση των εργαστηριακών μαθημάτων, η ενδεχόμενη μέση αύξηση των διδακτικών ωρών προδιαγράφουν την περαιτέρω μείωση των θέσεων εργασίας τη στιγμή που την τελευταία δεκαετία χιλιάδες αναπληρωτές έχουν υποστεί μόνιμες απολύσεις. Πάνω απ’ όλα, η επιχειρηματικότητα, η απασχόληση και η κατάρτιση προωθούνται ως βασικές συνιστώσες του σχολείου της αγοράς με τη μαθητεία να περιγράφει τη διαγραφή των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων της νέας γενιάς προς όφελος των κερδών των εργοδοτών.
- Το σύστημα πρόσληψης και διορισμών. Είναι για εμάς σαφές ότι η εν λόγω συζήτηση αφορά αποκλειστικά και μόνο την αλλαγή του τρόπου πρόσληψης στην κατεύθυνση της πρώτης απόπειρας που έγινε πέρσι τον Μάρτη-Απρίλη. Τη στιγμή που σύσσωμοι οι Θεσμοί θέτουν ζήτημα περιορισμού του δημόσιου τομέα, και επιτάσσουν την αξιολόγηση και τις απολύσεις που θα προκύψουν από αυτή, είναι ξεκάθαρο ότι το μέλλον των εργαζόμενων στην εκπαίδευση είναι η ελαστικοποίηση των εργασιακών τους σχέσεων. Οι περιβόητες διακηρύξεις για χιλιάδες μόνιμους διορισμούς συνοδεύονται πάντα από διαψεύσεις και εξαιρέσεις. Μάλιστα, στην συζήτηση μπαίνει με όρους ανθρωποφαγίας η εναλλαγή των εκπαιδευτικών που απασχολούνται, στο όνομα της ανεργίας των νέων συναδέλφων οι οποίοι μπορούν να βλέπουν τον εαυτό τους στην εκπαίδευση μόνο μέσα από την απόλυση κάποιου άλλου ή μέσα από μια αγωνιώδη προσπάθεια απόκτησης όλο και περισσότερων προσόντων.
- Τέλος, τη διάλυση της ειδικής αγωγής. Τα τελευταία μέτρα, όπως ψηφίστηκαν στο νόμο για το κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας επισφραγίζουν τη συντονισμένη επίθεση απέναντι στη δημόσια και δωρεάν ειδική αγωγή και εκπαίδευση, ακολουθώντας τη φιλοσοφία των τροπολογιών του τελευταίου χρόνου (τμήματα ένταξης, περαιτέρω ρευστοποίηση και απαξίωση των δομών ειδικής αγωγής με βάση τη διαχείριση του υπάρχοντος προσωπικού). Συγκεκριμένα, η μείωση του αριθμού των μαθητών σε τμήματα με διαγνώσεις καθίσταται πρακτικά αδύνατη, αφού εισάγονται πολλαπλές προϋποθέσεις. Οι μαθησιακές δυσκολίες μάλιστα διαχωρίζονται για πρώτη φορά ρητά από το σώμα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, υποδεικνύοντας ότι δεν αποτελούν αναγκαία και επαρκή συνθήκη για την παροχή ειδικής εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των μαθητών στα ειδικά σχολεία επανακαθορίζεται (αύξηση στη δευτεροβάθμια: 5-9 μαθητές) με τα τμήματα των τριών μαθητών να επιτρέπονται πια μόνο έπειτα από απόφαση περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης. Συνολικά, ο ρόλος των ΚΕΔΔΥ ως φορέων που εισηγούνται και δεσμεύουν για το κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο υπονομεύεται, εφόσον οι διαγνώσεις τους παύουν να είναι δεσμευτικές, αλλά εναπόκεινται στη συγκεντρωτική λογιστική διαχείριση εκ μέρους της διοίκησης. Κι όλα αυτά την ώρα που χιλιάδες οικογένειες παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες βλέπου κυβέρνηση και υπουργείο υγείας να κόβουν την ασφαλιστική κάλυψη στις θεραπείες, που εξαναγκάζονται να αναζητούν ιδιωτικά, μέσα από την επιχειρούμενη εισαγωγή των ιδιωτικών θεραπειών στον ΕΟΠΥΥ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, με βάση τα παραπάνω αποφασίσαμε και καλούμε:
- Στο συντονισμό των συλλόγων ΠΕ και των ΕΛΜΕ την Δευτέρα 13/2. Επιδιώκουμε την σύνδεση της δράσης μας από κοινού με τα σωματεία μας, καλούμε σε συμπόρευση και συνδιοργάνωση των επόμενων κινήσεων μας.
- Την Πέμπτη 23/2, στη 1 μ.μ. κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας για σταθερή και μόνιμη εργασία, για μαζικούς διορισμούς. Καλούμε τα εκπαιδευτικά σωματεία να λάβουν ανάλογες αποφάσεις με προκήρυξη στάσης εργασίας. Απαιτούμε από το Υπουργείο Παιδείας σαφείς απαντήσεις για το σύνολο των ζητημάτων της αδιοριστίας.
- Σε πλατιά καμπάνια ενημέρωσης και κινητοποίησης όλων των εκπαιδευτικών για τις άδειες μητρότητας, καθώς και το σύνολο των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Καλούμε όλα τα σωματεία της εκπαίδευσης να πάρουν αποφάσεις στήριξης, να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην οργάνωση της συζήτησης σε κάθε σχολείο. Καλούμε όλους τις/τους συναδέλφισσες-ους να συμμετέχουν ενεργά με προτάσεις και ενεργή συμβολή σε όλη τη διάρκεια της καμπάνιας. Για την καλύτερη προώθηση της καμπάνιας θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα ενημέρωσης (έντυπο υλικό, αφίσα, βίντεο, κ.α.).
Θα επιδιώξουμε τη σύνδεση της εκπαίδευσης με τους επισφαλώς εργαζόμενους σε όλο το δημόσιο, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Στα τέλη του Μάρτη προγραμματίζουμε ευρεία σύσκεψη όλων των εμπλεκόμενων για την οργάνωση μιας κινητοποίησης στο Υπουργείο Εργασίας στο πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη.
- Προχωράμε στην έκδοση ανακοινώσεων στη βάση των αποφάσεων της συνέλευσης μας και της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε για την ειδική αγωγή και τις αλλαγές στην Β’βάθμια εκπαίδευση.
