Οι προτάσεις του Προέδρου του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων για τις αλλαγές στην εκπαίδευση

Ρεπορτάζ: xenesglosses.eu

Πρώτος στόχος των αλλαγών πρέπει να είναι η εξοικονόμηση πόρων και παράλληλα η ανακατανομή τους, ώστε να διοχετευθούν σε τομείς της Εκπαίδευσης όπου θα παράγουν μεγαλύτερα οφέλη, οδηγώντας σε καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα τόνισε μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του στην ακρόαση των φορέων στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων. Επίσης αναφέρθηκε και στο δεύτερο στόχο ο οποίος προϋποθέτει την επίτευξη του πρώτου στόχου:

«Δεύτερος στόχος των αλλαγών πρέπει να είναι η βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Δεν είναι τυχαία η σειρά που επιλέχθηκε. Χωρίς την επίτευξη του πρώτου στόχου, θα αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη, έως αδύνατη, η επίτευξη του δεύτερου».

Ακολουθεί η τοποθέτηση και οι προτάσεις του κ. Κυραϊλίδη:

Θα ξεκινήσω από μια βασική αρχή κύριε Υπουργέ που λέει ότι:  Υπάρχει θέση,  υπάρχει σίγουρα η αντίθεση, πρέπει να προχωρήσουμε στην σύνθεση.

Θα συνεχίσω με το ότι πρέπει να είμαστε ωφέλιμοι και όχι ευχάριστοι, για να καταλήξω στην διαπίστωση ότι μαζευτήκαμε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε για μια ακόμη μεταρρύθμιση στο λύκειο.

Πόσες μεταρρυθμίσεις έγιναν από την μεταπολίτευση και μετά; Κάποια στιγμή ειλικρινά προσπάθησα να τις μετρήσω σε σελίδες, δεν τα κατάφερα και αναλογίστηκα  ότι ο θεός τακτοποίησε «τα του κόσμου» όλου με δέκα νόμους μόνο.

Εύκολα μπορούμε να γκρεμίσουμε, πολύ δύσκολα μπορούμε να χτίσουμε στον ίδιο χρόνο που γκρεμίσαμε, ακόμη πιο δύσκολα όμως μπορούμε να συντηρήσουμε κάτι καινούργιο που προσπαθούμε σήμερα να χτίσουμε.

Πολλοί με ρωτούν: Ποια είναι εκείνη η τεράστια διαφορά, η μεγαλύτερη διαφορά, ανάμεσα σε ένα δημόσιο και σε ένα ιδιωτικό σχολείο; Έχω καταλήξει σε μια συγκεκριμένη απάντηση: Πρέπει να φανταστούμε το σχολείο σαν ανθρώπινο σώμα όπου καρδιά και ψυχή είναι οι μαθητές,  η σπονδυλική στήλη είναι το εκπαιδευτικό προσωπικό και εγκέφαλος του είναι το Υπουργείο Παιδείας. Είναι ένας εγκέφαλος που πρέπει να σκεφτεί για 3000 σχολεία. Αν δεν αυτονομηθεί η σχολική μονάδα, αν δεν αυτονομηθεί ο εκπαιδευτικός, τότε δεν θα αλλάξει σε τίποτα το Ελληνικό σχολείο όσες μεταρρυθμίσεις και να κάνουμε.

Σε αντίθεση με αρκετούς συναδέλφους που άκουσα και προχώρησαν σε διαπιστώσεις εμείς θα τολμήσουμε να κάνουμε κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις και είπα στον κ. Λιάκο προηγουμένως ότι αν είχε τολμήσει να μας καλέσει στον εθνικό διάλογο για την παιδεία ενδεχομένως να έβρισκε και κάποιον σύμμαχο.

Το Εκπαιδευτικό μας Σύστημα είναι το πλέον συγκεντρωτικό Σύστημα στην Ευρώπη και παράλληλα το πιο σπάταλο. Ένα Σύστημα που δεν αξιολογεί τίποτα και δεν διαθέτει στοιχεία για να γνωρίζει πού αποτυγχάνει ώστε να υιοθετήσει τις κατάλληλες βελτιωτικές ενέργειες. Όλες οι διεθνείς έρευνες καταδεικνύουν εξαιρετικά υψηλό συσχετισμό ανάμεσα στην αποτελεσματικότητα ενός Εκπαιδευτικού Συστήματος και στην αυτονομία που απολαμβάνουν οι σχολικές του μονάδες. Όσο μεγαλύτερη αυτονομία υπάρχει τόσο υψηλότερη αποτελεσματικότητα έχουμε. Να σημειωθεί ότι στον πίνακα του ΟΟΣΑ με δείκτη την αυτονομία της σχολικής μονάδας η Ελλάδα καταλαμβάνει περηφάνως και σταθερώς την τελευταία θέση.

Παράλληλα το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα, κατόπιν χρόνιων παρεμβάσεων που προέκυψαν ως αποτέλεσμα πιέσεων από οργανωμένες συντεχνίες, στην σημερινή του μορφή δεν εξυπηρετεί το συμφέρον και την πρόοδο των μαθητών αλλά τα συμφέροντα των συντεχνιών. Το δε αναλυτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα διαμορφώνεται κάτω από αντίστοιχες πιέσεις με στόχο να μοιραστούν πρωτίστως διδακτικές ώρες και θέσεις απασχόλησης σε ειδικότητες  εκπαιδευτικών και δευτερευόντως με βάση το τι χρειάζονται να κερδίσουν σε γνώσεις και δεξιότητες οι μαθητές.

Από τα ανωτέρω αβίαστα συνάγεται το συμπέρασμα ότι το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα χρειάζεται επειγόντως να αποκτήσει διαδικασίες ουσιαστικής αξιολόγησης και να αποκεντρωθεί με στόχο οι σχολικές του μονάδες να αποκτήσουν την μεγαλύτερη δυνατή αυτονομία.

Έως τώρα η εμπειρία δείχνει ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής  ή μεταρρύθμισης προσκρούει πρώτον σε αρρωστημένες νοοτροπίες που επί δεκαετίες έχουν κυριαρχήσει στις εκπαιδευτικές μας δομές και οι οποίες σε μεγάλο βαθμό αντανακλώνται στις καθημερινές πρακτικές που ακολουθούνται από τους παράγοντες του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος και δεύτερον στο νομικό πλαίσιο που οικοδομήθηκε επί δεκαετίες και διέπει την Ελληνική Εκπαίδευση αλλά και στον τρόπο που αυτό μεταφράζεται από μια πληθώρα Επιτροπών και Υπηρεσιακών Συμβουλίων.

Με δεδομένες και παγιωμένες λοιπόν τις παραπάνω αρνητικές καταστάσεις είναι βέβαιο ότι οι προτεινόμενες αλλαγές δεν μπορούν να υλοποιηθούν σταδιακά και ομαλά γιατί θα υπονομευθούν στην πορεία της σταδιακής ενσωμάτωσης τους από τα οργανωμένα συμφέροντα και τις ομάδες πίεσης που τα εκπροσωπούν και τελικά θα αναιρεθούν στην πράξη.

 

Στη λογική αυτή, για να επέλθουν οι αναγκαίες και ουσιαστικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, απαιτείται να υποστεί ένα νομικό και οργανωτικό «σοκ», που θα υποχρεώσει τους παράγοντες που το απαρτίζουν- διοίκηση, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές- να αλλάξουν σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, νοοτροπίες, πρακτικές και στοχεύσεις.

Υπό το φως αυτό, οι προτάσεις που θα ακολουθήσουν δεν στοχεύουν στη διαμόρφωση του ιδανικού εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς κάτι τέτοιο απέχει έτη φωτός από αυτό που διαθέτουμε σήμερα και δεν είναι εφικτό.

Οι προτεινόμενες λοιπόν δράσεις στοχεύουν στην διαμόρφωση ενός μεταβατικού εκπαιδευτικού συστήματος, που θα βελτιώσει δραστικά την υφιστάμενη κατάσταση και πιο σημαντικό, θα αλλάξει νοοτροπίες και πρακτικές, για να μπορέσουμε σε μια επόμενη φάση, με την υγιή συνεργασία όλων των Φορέων και Δομών της Εκπαίδευσης, να αρχίσουμε να δομούμε το ιδανικό σύστημα Εκπαίδευσης.

Πρώτος στόχος των αλλαγών πρέπει να είναι η εξοικονόμηση πόρων και παράλληλα η ανακατανομή τους, ώστε να διοχετευθούν σε τομείς της Εκπαίδευσης όπου θα παράγουν μεγαλύτερα οφέλη, οδηγώντας σε καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα.

Δεύτερος στόχος των αλλαγών πρέπει να είναι η βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Δεν είναι τυχαία η σειρά που επιλέχθηκε. Χωρίς την επίτευξη του πρώτου στόχου, θα αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη, έως αδύνατη, η επίτευξη του δεύτερου.

Με μεγάλη μου χαρά σας άκουσα χθες στην ΕΡΤ κύριε Υπουργέ, που προαναγγείλατε την δημιουργία μιας διακομματικής επιτροπής που θα δει τα οικονομικά της Εκπαίδευσης, αν δεν κάνω λάθος. Να σας ενημερώσουμε, ότι προ 5ετίας είχαμε προσπαθήσει και είχαμε ζητήσει από τον ΙΟΒΕ να κάνει μια αντίστοιχη μελέτη, είναι στην διάθεση σας αν τη θέλετε. Να σας πω το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που μας είπε για τα δημόσια σχολεία, ότι δεν μπορούσε με τίποτα να κάνει οικονομική απόσβεση  των κτιριολογικών, γιατί το μεγάλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε θα είναι, το πού ανήκουν αυτά τα κτίρια, σε ποιον. Είναι πολύ ρευστό ακόμη, επομένως την οποιαδήποτε οικονομική μελέτη και αν κάνετε θα αντιμετωπίσει πολλά «κενά», πολλά επικίνδυνα σημεία.

Πρώτη πρόταση λοιπόν, αναθεώρηση του Συντάγματος. Το Σύνταγμα λοιπόν θα πρέπει να κατοχυρώνει το γονικό δικαίωμα επιλογής της εκπαίδευσης που θα λάβουν τα παιδιά κάθε πολίτη, με βάση τις πολιτικές, φιλοσοφικές, θρησκευτικές και παιδαγωγικές τους πεποιθήσεις, σύμφωνα με το χάρτη των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της Ε.Ε. και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Με την αναθεώρηση του Συντάγματος θα πρέπει να αναγνωρίζεται η ιδιωτική Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες και όλους τους τύπους Εκπαίδευσης: Προσχολική, Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια, Τριτοβάθμια, Επαγγελματική, Ειδικής Αγωγής, Διά Βίου, Δεύτερης Ευκαιρίας και κάθε άλλη να κατοχυρώνεται η ανεξαρτησία της.

Η ιδιωτική Εκπαίδευση αποτελεί έναν ιδιαίτερα παραγωγικό και αναπτυξιακό τομέα της οικονομίας, που αυξάνει την απασχόληση, μειώνει τα δημόσια έξοδα και αναβαθμίζει την ελληνική Εκπαίδευση. Ως απόρροια της αναγνώρισης αυτής, η ιδιωτική Εκπαίδευση δεν μπορεί να εξαιρείται από ευεργετικές διαδικασίες του αναπτυξιακού νόμου και του ΕΣΠΑ. Να λάβετε υπόψη σας, ότι για κάθε ένα ευρώ που επενδύεται στην ιδιωτική Εκπαίδευση στην πραγματική αγορά επιστρέφουν τρία, είναι πρόσφατη η μελέτη του ΙΟΒΕ.

Προτάσεις μείωσης κόστους. Καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα σύστημα έντασης εργασίας, ουσιαστική εξοικονόμηση πόρων μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από τη μείωση του απασχολούμενου προσωπικού, που μπορεί να οδηγήσει σε μειώσεις του συνολικού κόστους μισθοδοσίας. Η μείωση του απασχολούμενου προσωπικού μπορεί να επιτευχθεί με τον εξορθολογισμό, πρώτον του μεγέθους κάθε τμήματος σε αριθμό μαθητών και δεύτερον, του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.

Ελπίζω οι συνάδελφοι που γύρισαν και με κοιτάνε, εγώ είπα ότι θα κάνω προτάσεις και είπα στη βάση της «θέσης- αντίθεσης – σύνθεσης».

 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΡΑΪΛΙΔΗΣ(Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων- ΣΙΣ): Πρόταση πρώτη λοιπόν. Ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα αποτελεί άλλον έναν «ελληνικό μύθο», που συνδέει απόλυτα και αναλογικά τον αριθμό των μαθητών στο τμήμα με το αποτέλεσμα του εκπαιδευτικού έργου. Κανένας δεν αμφισβητεί ότι ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα είναι ένας από τους παράγοντες που επηρεάζουν το αποτέλεσμα της διδακτικής διαδικασίας, δεν είναι όμως ο μόνος, ούτε ο πιο σημαντικός.

Βέβαια, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες, που αποδεικνύονται μεγαλύτερης σπουδαιότητας. Προτείνονται, λοιπόν, σε όλα τα μαθήματα, η διαμόρφωση τμημάτων με 28 μαθητές στην Α/βάθμια Εκπαίδευση και 30 μαθητές στη Β/βάθμια Εκπαίδευση.

Ας σημειωθεί, ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και σε προηγμένα εκπαιδευτικά συστήματα, ο αριθμός αυτός και για τις δύο βαθμίδες, είναι 30. Δηλαδή, δεν μπορεί όλοι στο εξωτερικό «να τα κάνουν χάλια», και εμείς, καλά. Ας συγκριθούμε λίγο.

Δεύτερη πρόταση, το εβδομαδιαίο διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών. Προτείνεται η διαμόρφωση κοινού εβδομαδιαίου ωραρίου για τους εκπαιδευτικούς της Α/βάθμιας και της Β/βάθμιας εκπαίδευσης, στο επίπεδο των 25 διδακτικών ωρών την εβδομάδα.

Τρίτη πρόταση, η δραστική μείωση των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών μέσω της ομαδοποίησής τους, καθώς και η αντίστοιχη ομαδοποίηση των γνωστικών αντικειμένων που θα δύνανται να διδάσκουν.

Τέταρτη πρόταση. Προτείνεται στα απομακρυσμένα ή νησιώτικα σχολεία να τοποθετούνται – αναφέρομαι σε αυτό το θέμα, γιατί έχει γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση για τα σχολεία – εκπαιδευτικοί, γιατί το κόστος τους είναι εξαιρετικά μεγάλο και δυσβάσταχτο, αλλά και γιατί αυτοί οι εκπαιδευτικοί αργούν να τοποθετηθούν σ’ αυτά τα σχολεία, με αποτέλεσμα να χάνονται πολλές διδακτικές ώρες ετησίως και όταν τοποθετούνται, έχουν στον νου τους, το πώς θα επιστρέψουν.

Προτείνεται, λοιπόν, σε αυτά τα σχολεία, να τοποθετούνται μόνον δύο ή τρεις εκπαιδευτικοί των βασικών μαθημάτων, οι οποίοι θα λειτουργούν ως μέντορας και σύμβουλοι των μαθητών και θα είναι παρόντες και υπεύθυνοι για την οργάνωση του συνολικού εβδομαδιαίου προγράμματος των μαθητών. Όλα τα υπόλοιπα μαθήματα, θα διδάσκονται από ικανούς και έμπειρους εκπαιδευτικούς εξ αποστάσεως, αξιοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογίες.

 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΤΑΪΛΙΔΗΣ (Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων): Όταν όλοι αυτοί που εύκολα χαρίζουν χρήματα, θα κληθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους, τότε ζητούν αυξήσεις.

Οι προτάσεις βελτίωσης ποιότητας. Προτείνεται, λοιπόν, η αντικατάσταση του σημερινού ασφυκτικού αναλυτικού προγράμματος με ένα νέο πρόγραμμα, που θα επιτρέπει την ανάπτυξη πρωτοβουλιών και δημιουργικών παρεκκλίσεων σε κάθε σχολείο.

Προτείνεται ως πράξη βελτίωσης της ποιότητας, η δημιουργία τράπεζας θεμάτων, αλλά και αντίστοιχων τεστ δεξιοτήτων, μέσω των οποίων στο τέλος της κάθε σχολικής χρονιάς, θα ελέγχεται, εάν οι σχολικές μονάδες, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές κάθε τάξης, έχουν πετύχει τους στόχους που έχει θέσει η πολιτεία.

Τρίτη πρόταση. Η διαμόρφωση ενός συστήματος αξιολόγησης ολικής ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς και κάθε σχολικής μονάδας, στα πρότυπα των συστημάτων ISO. Προτείνεται περαιτέρω η ευθύνη της αξιολόγησης αυτής, να μην αναληφθεί από δημόσιες υπηρεσίες της πολιτείας, αλλά από ανεξάρτητους πιστοποιημένους φορείς.

Τετάρτη πρόταση. Η ενδυνάμωση του ρόλου του διευθυντή της σχολικής μονάδας, με έμφαση στην δυνατότητά του να λαμβάνει αποφάσεις. Προτείνεται οι αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων να έχουν για τα περισσότερα θέματα, κυρίως συμβουλευτικό και όχι υποχρεωτικό χαρακτήρα, διαμορφώνοντας όμως ασφαλιστικές δικλίδες, που θα αποτρέπουν διευθυντικές αυθαιρεσίες.

Αντίστοιχα συμβουλευτικό ρόλο, θα πρέπει να έχει και ο σύλλογος γονέων. Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, ο διευθυντής, θα πρέπει εκ του αποτελέσματος να αξιολογείται, όπως άλλωστε και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί.

Πέμπτη πρόταση. Η θεσμοθέτηση διαρκούς, δια βίου και υποχρεωτικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, με πιστοποίηση του αποτελέσματος της επιμόρφωσης, για να μπορεί να ελέγχεται από την πολιτεία.

Η επιμόρφωση αυτή, μπορεί να πραγματοποιείται στο εκτός διδακτικού ωραρίου χρόνο παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία έως τις 35 ώρες την εβδομάδα, αλλά και στην περίοδο μετά τη λήξη των μαθημάτων έως τις 20 Ιουλίου.

Έκτη πρόταση. Προτείνεται, λοιπόν, η επάνδρωση των σχολείων με τον κατάλληλο γραμματειακό και τεχνικό υπαλληλικό προσωπικό, ώστε να καθίσταται δυνατή η γραμματειακή υποστήριξη του διευθυντή και των εκπαιδευτικών, αλλά και η ανεμπόδιστη επικοινωνία του σχολείου με τους γονείς, με τη διοίκηση και με τους συνεργαζόμενους φορείς και παράλληλα, η απρόσκοπτη αξιοποίηση των τεχνικών υποδομών του σχολείου και ιδίως των νέων τεχνολογιών.

 

 

Προτάσεις οργάνωσης του σχολείου. Νηπιαγωγείο, δύο τάξεις, υποχρεωτική εκπαίδευση. Στόχοι του νηπιαγωγείου: Κοινωνικοποίηση, ανάπτυξη δεξιοτήτων, διαμόρφωση σχολικής ετοιμότητας, εντοπισμός και αντιμετώπιση ιδιαιτεροτήτων. Δημοτικό, έξι τάξεις, υποχρεωτική εκπαίδευση. Στόχοι: Γνωστικοί στόχοι ανά τάξη, στόχοι δεξιοτήτων, εκκίνηση εκμάθησης δύο ξένων γλωσσών, τεστ δεξιοτήτων από τράπεζα θεμάτων, άλλα γνωστικά τεστ πάλι από τράπεζα θεμάτων.

Με τη νέα πρόταση του ΙΕΠ, η Α΄ Λυκείου μένει μετέωρη μεταξύ Γυμνασίου και Λυκείου. Ο σχεδιασμός της δείχνει Δ΄ τάξη Γυμνασίου, χωρίς, όμως, να εντάσσεται οργανικά σε αυτό, ενώ αποκλίνει από την ταυτότητα του σημερινού Λυκείου. Η δική μας πρόταση, κύριε Λιάκο, είναι τέσσερα χρόνια Γυμνάσιο, δύο χρόνια Λύκειο. Τα τέσσερα χρόνια Γυμνάσιο θα έχουν ως στόχο την ολοκλήρωση της γενικής μόρφωσης των μαθητών, την ολοκλήρωση της εκμάθησης δύο ξένων γλωσσών, τεστ δεξιοτήτων, γνωστικά τεστ, εξισορρόπηση μεταξύ των μαθημάτων που εξετάζονται γραπτώς τον Ιούνιο και αυτών που εξετάζονται μόνο κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, μικρότερος αριθμός μαθημάτων, αλλά να εξετάζονται όλα ισότιμα στο τέλος του έτους, δυνατότητα των μαθητών της Γ΄ και Δ΄ Γυμνασίου να επιλέγουν δύο μαθήματα, διαφορετικά σε κάθε τάξη από συγκεκριμένο αριθμό επιλογών. Τα μαθήματα αυτά προφανώς και θα περιλαμβάνονται στα εξεταζόμενα μαθήματα του Ιουνίου.

Δύο τάξεις Λυκείου. Το Λύκειο ως προαιρετική βαθμίδα, θα είναι διετές. Πρώτο και δεύτερο έτος με ενιαίο πρόγραμμα σπουδών, που θα εκτείνεται και στα δύο έτη. Θα έχει ως στόχο τη διαμόρφωση γραπτών πανελλαδικών εξετάσεων, με θέματα που θα αντλούν ύλη και από τα δύο χρόνια του Λυκείου και όχι μόνο από την Γ΄ Λυκείου. Εξειδίκευση της γνώσης με στόχο την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, επιλογή έξι μαθημάτων από αντίστοιχες ομάδες, εκ των οποίων τρία σε υψηλό επίπεδο και τρία σε κανονικό, στη λογική του IB. Πλήρης αποσύνδεση των ενδοσχολικών βαθμολογιών του μαθητή από το σύστημα πρόσβασης στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., καθώς η σύνδεση αυτή μέχρι σήμερα έχει οδηγήσει σε βαθμολογικό πληθωρισμό. Αποκλεισμός από τα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. όσων υποψήφιων μαθητών δεν κατακτούν τη βάση στις πανελλαδικές εξετάσεις, προκειμένου να ανέβει το επίπεδο των εισαγομένων στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας.

Οργάνωση, στόχευση, προσεκτική μελέτη, επένδυση μεγαλύτερων κεφαλαίων για όσους επιλέγουν να μη συνεχίσουν το Γενικό Λύκειο και να στραφούν στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση.

Ευχαριστώ πολύ.