Έπειτα από πολύμηνη μάχη για τη ζωή έφυγε από κοντά μας σε ηλικία 60 ετών ο συνάδελφος Γιάννης Καρατσιομπάνης, Ταμίας της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Γερμανικής Γλώσσας Π.Ε.
Παιδί Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, γεννήθηκε στη Μουσθένη Καβάλας και μεγάλωσε στο Μόναχο, όπου και σπούδασε.
Το 1985 επαναπατρίστηκε και εργάστηκε για δύο χρόνια σε Κέντρο Ξένων Γλωσσών.
Από το 1988 μέχρι το 1998 ήταν Ιδιοκτήτης και Διευθυντής Σπουδών Κέντρου Ξένων Γλωσσών στην Καλλιθέα Αττικής.
Το 1998 διορίστηκε ως μόνιμος εκπαιδευτικός Γερμανικής Φιλολογίας στη Δημόσια Εκπαίδευση.
Από το 2000 δίδασκε Γερμανική Γλώσσα και Οικονομική Ορολογία στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
Θεωρούσε, όπως έγραψε ο ίδιος στην παρουσίαση της υποψηφιότητάς του για το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κηφισιάς, πως «…η ενασχόληση με τα κοινά αποτελεί υποχρέωση όλων μας. Πιστεύω πως κάθε γενιά οφείλει να παραδίδει στην επόμενη καλύτερες συνθήκες ζωής. Είμαι ένθερμος υποστηριχτής των συλλογικών αποφάσεων, διότι μέσα από τη συλλογικότητα μπορεί να παραχθεί έργο ωφέλιμο για το σύνολο…»
Με αυτή τη φιλοσοφία κινήθηκε σε όλη τη ζωή του.
Σε πολύ νεαρή ηλικία διετέλεσε Πρόεδρος για τέσσερα χρόνια (1980-1984) της Ελληνικής Κοινότητας του Rosenheim στην τότε Δυτική Γερμανία.
Από το 2000 έως το 2005 διετέλεσε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Γερμανικής Γλώσσας Δημόσιας Εκπαίδευσης, θέση που διατήρησε έως το 2011, μετά τη διεύρυνση του Συλλογικού Φορέα των Εκπαιδευτικών Γερμανικής Φιλολογίας με την ένταξη στους κόλπους του όλων των εκπαιδευτικών Γερμανικής Φιλολογίας της Ιδιωτικής και της Δημόσιας Εκπαίδευσης και τη δημιουργία της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Γερμανικής Γλώσσας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕΚΑΓΕΠΕ) το 2005.
Από το 2011 έως σήμερα πέρασε «στα μετόπισθεν», στηρίζοντας τη λειτουργία της ΠΕΚΑΓΕΠΕ ως Ταμίας και οικονομικός υπεύθυνος του „Aktuell”, του τριμηνιαίου περιοδικού της Ένωσής μας, δίνοντας απλόχερα χώρο σε νεότερους συναδέλφους.
Θα μείνει στη μνήμη μας ως άνθρωπος πάντα χαμογελαστός, πρόθυμος να βοηθήσει κάθε συνάδελφο σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας, μετριοπαθής, αλλά και μαχητής όταν πίστευε πως είχε δίκιο.
Στους οικείους του, και ιδιαίτερα στη σύζυγο του Αγγελική και στις δύο κόρες του, τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Θα τον θυμόμαστε πάντα!
Το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Γερμανικής Γλώσσας Π.Ε.
