Σχόλιο: Η εκπαίδευση είναι ενιαία με γενικούς σκοπούς που υπηρετούν το δικαίωμα όλων των μαθητών/τριών στη μάθηση, στην καλλιέργεια, στην ανάπτυξη. Η εκπαίδευση σαν επιστημονικός χώρος διακρίνεται σε επιμέρους τομείς με επιμέρους στόχους, όπως η ειδική εκπαίδευση.
Άμεσοι αγωγοί της ενταξιακής φιλοσοφίας, εκτός απ’ τους απόφοιτους των προπτυχιακών Τμημάτων Ειδικής Αγωγής, είναι ειδικά καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί, απόφοιτοι των Παιδαγωγικών Τμημάτων, οι οποίοι επέλεξαν συνειδητά να εξειδικευτούν με μεταπτυχιακό και να υπηρετούν στον τομέα αυτόν της εκπαίδευσης.
Οι εκπαιδευτικοί αυτοί(ΠΕ70.50 και ΠΕ60.50) έχουν την επιλογή να εργαστούν είτε στη γενική αγωγή είτε στην ειδική, ενώ φαίνεται στην πλειονότητά τους να προσφέρουν συνειδητά τις «υπηρεσίες» τους στη δεύτερη εφόσον και η απορρόφησή τους σ’ αυτόν τον τομέα είναι κατά πολύ εντονότερη.
Ωστόσο, οι ΠΕ70.50 και ΠΕ60.50, παρότι επανειλημμένα και κάθε χρόνο εργάζονται στην ειδική αγωγή λόγω γρηγορότερης απορρόφησης, διεκδικούν ο χρόνος που συνειδητά αφιέρωσαν σ’ αυτή να προσμετράται και ως χρόνος υπηρεσίας στη γενική αγωγή.
Αποτέλεσμα είναι να «σκαρφαλώνουν» στους πίνακες αναπληρωτών γενικής εκπαίδευσης σε βάρος όμως όσων συναδέλφων που είτε επιλέγουν συνειδητά την εργασία στην γενική αγωγή, είτε δεν είχαν την οικονομική άνεση να παρακολουθήσουν το πολυπόθητο μεταπτυχιακό ειδικής αγωγής, είτε στην τελική έχουν εξειδικευτεί σε κάποιον άλλον τομέα με μεταπτυχιακά τα οποία δυστυχώς δεν αναγνωρίζονται με το ίδιο τρόπο.
Εκπαιδευτικοί που περιμένουν χρόνια να έρθει η σειρά τους για να εργαστούν στον τομέα που σπούδασαν ξαφνικά θα δουν το 4000 στον πίνακα να φτάνει το 5000 όταν απόφοιτοι έως και τεσσάρων χρόνων αργότερα θα περάσουν μπροστά με μεγαλύτερη προϋπηρεσία στην ειδική αγωγή.
Διάκριση μεταξύ γενικής και ειδικής αγωγής με υποτίμηση της δεύτερης θα ήταν η περίπτωση όπου πιστώσεις δίνονταν μόνο στη γενική αγωγή, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει.
Το ενταξιακό σχολείο προχωρά προς τη διασφάλισή του με τις πιστώσεις τόσων χρόνων, η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας όμως δεν σχετίζεται με αυτό. Η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας στον τομέα όπου προσφέρεις τις υπηρεσίες σου δεν απειλεί την ενταξιακή πολιτική. Πρόκειται για δύο διαφορετικούς τομείς της εκπαίδευσης. Αν θέλουμε να τους ενοποιήσουμε θα ήταν δόκιμο ΟΛΟΙ οι εκπαιδευτικοί να εξειδικευόμαστε στην ειδική αγωγή από τα προπτυχιακά τμήματα ακόμα ή με δωρεάν διδασκαλείο, ώστε να «παίζουμε» με ίσους όρους.
Λαμβάνοντας υπόψη σ’ αυτό το σημείο και την περίπτωση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και με το σκεπτικό ότι και οι δυο «κατηγορίες» ( ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και ΠΕ70.50) αποφασίζουν να επιλέξουν έναν άλλο δρόμο προκειμένου να δουλέψουν, παραθέτουμε την παρακάτω πρόταση.
Όπως προστατεύονται τα δικαιώματα μας απέναντι στη μια κατηγορία , θα πρέπει να προστατευθούν και απέναντι στην άλλη. Δεν πρόκειται περί διαχωρισμοί της εκπαίδευσης άλλα για αποκατάσταση μιας παθογένειας του συστήματος.
Η ανάγκη που δημιουργήθηκε λίγο πριν το 2010, κατέληξε σε μια βιομηχανία. Η προκλητική αύξηση αμφιβόλου ποιότητας μεταπτυχιακών τίτλων μόνο ερωτήματα μπορεί να εγείρει. Είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα των ΠΕ 70.50 να επιλέξουν να υπηρετήσουν την ειδική αγωγή και αναμφισβήτητο δικαίωμα των ΠΕ 70 να αναμένουν τη σειρά τους σε ένα αξιοκρατικό και προστατευμένο από διακρίσεις σύστημα.
Η πρόταση που μπορεί να γίνει είναι να αποκτήσουν δικαιώματα στην ειδική αγωγή και η προϋπηρεσία τους να προσμετρηθεί μετά τον διορισμό τους. Εν μεσώ κρίσης και λόγω έλλειψης πόρων δημιουργείται ένα ζήτημα που διαφορετικά δε θα υπήρχε. Ενεργοποιείται το ένστικτο της επιβίωσης. Συνάδελφοι επιλέγουν την (συνήθως ακριβή) οδό ενός μεταπτυχιακού τίτλου που θα τους εξασφαλίσει μόρια.
Για ποιο λόγο για παράδειγμα δεν προσλαμβάνονται ΠΕ70 με μεταπτυχιακό στην πληροφορική για να διδάξουν Πληροφορική; Κατάρτιση διαθέτουν καθώς και παιδαγωγική επάρκεια!
Δεν ζητούμε την αφαίρεση δικαιωμάτων των συναδέλφων εξειδικευμένων στην ειδική εκπαίδευση. Ζητάμε τον σεβασμό τόσο των δικών τους όσο και των δικών μας δικαιωμάτων. Δυστυχώς, πλέον, τίθεται θέμα συναδελφικής αλληλεγγύης καθώς επίσης και ηθικής.
Με την παρούσα επιστολή θέλουμε να τονίσουμε ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών που θίγεται επαγγελματικά, οικονομικά και ψυχολογικά από τη “βιομηχανία μεταπτυχιακών ειδικής αγωγής” και αφορά κυρίως απόφοιτους παιδαγωγικών σχολών 2011 και κάτω, καθώς οι εν λόγω εκπαιδευτικοί σταδιακά θα παραγκωνιστούν στον πίνακα της γενικής αγωγής με αποτέλεσμα να οδηγηθούν ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ εκτός εκπαίδευσης και στην ανεργία μετά από 3,5 χρόνια αναμονής.
Τονίζουμε επίσης ότι στόχος μας είναι να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στην εργασία και κανείς ουδεμία εμπάθεια υπάρχει απέναντι σε πρόσωπα που τυχόν θίγει η παρούσα επιστολή.
Με βάση όλα τα παραπάνω ζητάμε από το υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, από τον υπουργό παιδείας κ. Φίλη αλλά και από ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα τα εξής:
Μελέτη όλων των επιπτώσεων που θα επιφέρει η απόσυρση του άρθρου 47 παράγραφος 4 του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας στους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής.
Ισότιμη μεταχείριση των εκπαιδευτικών που είτε ευνοούνται από την εν λόγω ρύθμιση είτε όχι και την εύρεση μιας λύσης που να μην οδηγεί στην ανεργία κανέναν εκπαιδευτικό.
Σεβασμό από την εκπαιδευτική κοινότητα να εκφράσουμε την ανησυχία μας για την αδικία που είναι προ των πυλών να διενεργηθεί σε βάρος σοβαρής μερίδας εκπαιδευτικών γενικής αγωγής.
Την άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου με ισχύ για το σχολικό έτος 2015-2016 με ταυτόχρονη ενημέρωση όλων των εκπαιδευτικών για την τροποποίηση των αιτήσεών τους.
Κατάργηση όλων των “παραθύρων” που επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς να κερδίζουν θέσεις στους πίνακες εκπαιδευτικών σε βάρος των υπολοίπων.
Μετά
τιμής και σεβασμού προς όλους τους εκπαιδευτικούς,
ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 47 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4.
