Σε άρθρο του στην ΕΦΣΥΝ ο πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ και άτυπος σύμβουλος του Υπουργού Παιδείας γράφει:
Α. Οι προτάσεις του Α. Λιάκου εάν εφαρμόζονταν θα οδηγούσαν στο ξεθεμελίωμα όσων θετικών αλλαγών έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια και στην επαναφορά των ταξικών φίλτρων στην εκπαίδευση, τράπεζα θεμάτων στο Γυμνάσιο, επιλογή για πρόσβαση στο Λύκειο, επαναφορά της πρόωρης κατάρτισης μέσω ΕΠΑΣ, πολλαπλές εξεταστικές διαδικασίες στο Λύκειο, απολυτήριο για κάποιους και πιστοποιητικό για τους υπόλοιπους, επιλογή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από τις Σχολές.
Β. Και βεβαίως το μενού συνδυάζει αξιολόγηση εκπαιδευτικών με βάση τις επιδόσεις των μαθητών, χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων, απαξίωση ειδικοτήτων αλλά και της εμπειρίας των εκπαιδευτικών
Γ. Σκληρές νεοφιλελεύθερες απόψεις, σε πλήρη ανάπτυξη, όπως πολλές από αυτές περιγράφονται και στην έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011, η οποία οδήγησε σε πολιτικές απαξίωσης του δημόσιου σχολείου, που απορρίφθηκαν και από την κοινωνία.
Δ. Η εφαρμογή του τετραετούς Γυμνασίου δεν πρέπει να υλοποιηθεί και για δύο ακόμη λόγους:
α.Ο πρώτος είναι ότι η υπάρχουσα κτιριακή υποδομή είναι δεδομένη και πιθανή επιλογή ενός τέτοιου σχήματος μόνο με συνολικές ανατροπές και δραστική μείωση σχολείων μπορεί να εφαρμοστεί, οδηγώντας αρκετά από αυτά σε γιγαντισμό.
β. Ο δεύτερος λόγος είναι πως η υιοθέτηση του σχήματος τετραετούς Γυμνάσιο-διετές Λύκειο και μάλιστα με αυτές τις λογικές που περιγράφονται στην “πρόταση Λιάκου” θα είναι ο πλήρης ενταφιασμός της προοπτικής για την καθιέρωση της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης που αποτελεί και προγραμματική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ.
ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Με μια σειρά από αλλαγές που ξεκίνησαν από το 1998, οδηγηθήκαμε σε ένα σχολείο με υπερβολικά διογκωμένη και δύσκολα αφομοιώσιμη διδακτέα ύλη, η οποία διαρκώς «κατέβαινε» από τις ανώτερες προς τις κατώτερες εκπαιδευτικές βαθμίδες, με στόχο να γίνουν οι μαθητές και μαθήριες περισσότερο ανταγωνιστικοί».
Οι τελευταίες αλλαγές στο Γυμνάσιο που ισχύουν από φέτος (μείωση εξετάσεων, αύξηση χρόνου μαθημάτων κ.λπ.) αποτελεί μια κατ’ αρχήν θετική εξέλιξη για τι οδηγούν σε μείωση του εξεταστικού φόρτου των μαθημάτων και δίνουν τη δυνατότητα, μαζί με την απαιτούμενη αναδιοργάνωσή της ύλης, να οδηγηθούμε σε ένα σχολείο πιο κοντά στις ανάγκες των μαθητών/τριών μας.
Όσον αφορά το Λύκειο, επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Κοτσιφάκης, η συλλογική σκέψη αλλά και η εκπαιδευτική εμπειρία από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια («μεταρρύθμιση Αρσένη», «νέο σχολείο» της Διαμαντοπούλου, ν.4186 του Αρβανιτόπουλου) δείχνουν πως αυτές βρίσκονται στον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης λογικής και οδηγούν σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εξοβελίζει τις βασικές παιδαγωγικές αρχές, περιορίζει τη γενική μόρφωση και την πολυδιάστατή νγώση και προάγει τον άκρατο ανταγωνισμό και τη φορντιστιριοποίηση μέσα και έξω από το σχολείο και με τελικό αποτέλεσμα την ουσιαστική ακύρωση του μορφωτικού ρόλου του Λυκείου και την πρόσδεσή του στο άρμα των πανελλαδικών εξετάσεων. Αποτέλεσμα αυτού είναι πως πολύ δύσκολα κάτι που δεν ανήκει στη σφαίρα «του εξεταστικά χρήσιμου» μπορεί να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον των μαθητών.
Απόψεις όπως του Αν. Λιάκου, που παρουσιάζουν ως λύση απέναντι σε αυτά τα προβλήματα το τετραετές Γυμνάσιο και ελιτίστικο διετές Λύκειο για επιλεγμένους μαθητές/τριες κινούνται στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ατζέντας και πριμοδοτούν την επιλογή όσων «αντέχουν» σε ένα σκληρό διετή αγών να δρόμου. Αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά που θα οδηγήσει μια εκπαιδευτική πολιτική συνεχών εξετάσεων ακόμα και από το Γυμνάσιο. Το ταξικό κριτήριο της επιλογής θα ενταθεί. Το εξεταστικά χρήσιμο θα είναι η κυρίαρχη «εκπαιδευτικά αξία» στο Λύκειο, αλλά και στο Γυμνάσιο.
Ας θυμηθούμε: η καθιέρωση του «Νέου Λυκείου», με την τράπεζα θεμάτων σε όλες τις τάξεις και την αλλαγή του τρόπου προαγωγής από τάξη σε τάξη, η πιο στενή σύνδεση του Λυκείου με το απολυτήριο και αυτού με την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αύξησε ακόμη περισσότερο τη μαθητική διαρροή και οδήγησε στην αύξηση των εγγραφών στα φροντιστήριά (16% αό 4% αυξήθηκε ο αριθμός των μετεξεταστέων και 15% τα ιδιωτικά φροντιστήρια κατά τη σχολική χρονιά 2014-15). Προφανώς ο τελικός στόχος ΄ήταν η μείωση του αριθμού των μαθητών στο Λύκειο και η εξώθησή τους στην πρόωρη μεταγυμανσιακή στενή κατάρτιση, δηλαδή στις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης, που πρόσφατα καταργήθηκαν και που Αντ. Λιάκος Προτείνει να επανασυσταθούν ως ΕΠΑΣ.
Οι προτάσεις του κ. Λιάκου, αν εφαρμόζονταν, θα οδηγούσαν στο ξεθεμελίωμα όσων θετικών αλλαγών έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια και στην επαναφορά των ταξικό φίλτρων στην εκπαίδευση: τράπεζα θεμάτων στο Γυμνάσιο, επιλογή για πρόσβαση στο Λύκειο, επαναφορά της πρόωρης κατάρτιση μέσω των ΕΠΑΛ, πολλαπλές εξεταστικές διαδικασίες στο Λύκειο, απολυτήριο για κάποιους και πιστοποιητικό για τους υπόλοιπους, επιλογή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από τις σχολές. Και βεβαίως το μενού συνδυάζει αξιολόγηση εκπαιδευτικών με βάση τις επιδόσεις των μαθητών, χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων, απαξίωση ειδικοτήτων αλλά και της εμπειρίας των εκπαιδευτικών. Σκληρές νεοφιλελεύθερες απόψεις, σε πλήρη ανάπτυξη, όπως πολλές από αυτές περιγράφονται στην έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011, η οποία οδήγησε πολιτικές απαξίωσης του δημοσίου σχολείου, που απορρίφθηκαν από την κοινωνία.
Η εφαρμογή του τετραετούς Γυμνασίου δεν πρέπει να υλοποιηθεί και για δύο ακόμα λίγους. Ο πρώτος είναι η υπάρχουσα κτιριακή υποδομή είναι δεδομένη και πιθανή επιλογή ενός τέτοιου σχήματος μόνο με συνολικές ανατροπές και δραστική μείωση σχολείων μπορεί να εφαρμοστεί. Οδηγώντας αρκετά από αυτά σε γιγαντισμό. Ο δεύτερος λόγος είναι πως η υιοθέτηση του σχήματος τετραετές Γυμνάσιο – διετές Λύκειο και μάλιστα με αυτές τις λογικές που περιγράφονται στην «πρόταση Λιάκου» θα είναι ο πλήρης ενταφιασμός της προοπτικής για την καθιέρωση της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (12χρονη εκπαίδευση και 2χρονη προσχολική αγωγή), που αποτελεί και προγραμματική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που απαιτείται να γίνει είναι η άμεση καθιέρωση και των τριών ετών του Λυκείου ως υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με ταυτόχρονη διατήρηση των σημερινών τύπων (Γενικό και Επαγγελματικό). Αναθεώρηση των αναλυτικών προγραμμάτων των μαθημάτων και εξορθολιγισμός της ύλης, νέα βιβλία και ενίσχυση των σπουδών στο Λύκειο.
Συνέχιση και διεύρυνση της μεταρρύθμισης του Επαγγελματικού Λυκείου που θα το μετατρέψει σε πραγματικά ισότιμο Λύκειο με εκπαιδευτικές και επαγγελματικές διεξόδους ώστε να αποτελέσει ελκυστική επιλογή για τις μαθήτριες και τους μαθητές.
Παραμένει ο οραματικός στόχος για το Ενιαίο Λύκειο θεωρίας και Πράξης, στα χνάρια του Πολυκλαδικού, αφού προηγηθεί βεβαίως πολύχρονος εξαντλητικός διάλογος για το περιεχόμενό του και το σταδιακό άνοιγμα της δυνατότητας σε όλο και περισσότερα παιδιά να συνεχίζουν τις σπουδές τους σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
