Όταν οι διαδικασίες ευτελίζονται «Μαλλιά- κουβάρια» γίνονται κάθε χρόνο οι διαδικασίες επιλογής εκπαιδευτών- τριών, των Δημόσιων ΙΕΚ. Οι διαδικασίες, σχεδόν κάθε χρόνο, εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα και η επιλογή των εκπαιδευτών- τριών, τίθεται υπό καθεστώς αμφισβήτησης.
Παράλληλα, το «μοτίβο» της επιλογής αγγίζει τα όρια του αστείου. Από τη μια είναι η μοριοδότηση των εκπαιδευτών- τριών, που δεν ορίζει απαραίτητα και την καταλληλότητα του-της εκπαιδευτή- τριας. Από την άλλη, δίνεται η επιλογή στις Διοικήσεις των ΙΕΚ να επιλέξουν εκπαιδευτές- τριες, που πιθανόν δεν εξασφάλισαν την απαιτούμενη μοριοδότηση, ωστόσο για τα δεδομένα της Διοίκησης, είναι επαρκείς για τη θέση εκπαιδευτή- τριας.
Κοινώς, υπάρχει και το «παραθυράκι» του… μέσου…
Το πιο αστείο απ’ όλα είναι πως δίνεται η δυνατότητα ενστάσεων. Οκ, αλλά πότε;
Η εξέταση των ενστάσεων γίνεται όταν ήδη έχουν ξεκινήσει τα μαθήματα. Δηλαδή, είτε οι ενστάσεις γίνονται για «τα μάτια του κόσμου», είτε αν δικαιωθεί κάποιος από την ένσταση, θα αναστατωθεί το πρόγραμμα των εκπαιδευομένων.
Η όλη κατάσταση θυμίζει περισσότερο «παιδική χαρά», παρά οργανωμένο σύστημα εκπαίδευσης.
