Ρεπορτάζ: xenesglosses.eu
Το συμφέρον των μαθητών και η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης εξυπηρετείται όταν στην περίπτωση αυτή απολύεται όχι ο νεότερος κ.Γαβρόγλου, αλλά ο χειρότερος εκπαιδευτικός.
Αυτό τόνισε μεταξύ των άλλων στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ο κ. Κυραϊλίδης Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων κατά την τοποθέτησή του. Ο ίδιος έκανε λόγο για μύθους και υπογράμμισε ότι: Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί απολύονται από τον ιδιοκτήτη του σχολείου στο οποίο υπηρετούν λόγω πνευματικής ανικανότητας, αναφέρει και άλλα, ας μην τα διαβάσω, ότι ισχύει και στον δημόσιο-υπαλληλικό κώδικα, ότι ισχύει και για τους δημόσιους εκπαιδευτικούς και γι’ αυτό εμείς λέμε ότι προσπαθεί ο κ.Φίλης να επιφέρει κανόνες δημοσίου στα ιδιωτικά σχολεία.
Όσον αφορά το περιβόητο δελτίο τύπου του Υπουργείου και το συντάκτη του ο κ.Κυραϊλίδης δήλωσε:
Αν ο οποιοσδήποτε πάρει αυτό το δελτίο τύπου του Υπουργείου Παιδείας και πάει στο FILES PROPERTIES για να δει το ηλεκτρονικό ίχνος αυτού του μηνύματος, θα δει ποιος είναι ο αρχικός συγγραφέας αυτού του μηνύματος. Αυτό το ίχνος δεν σβήνεται ό,τι και να κάνει κάποιος. Ο αρχικός, λοιπόν, συγγραφέας αυτού του δελτίου τύπου είναι η ΟΙΕΛΕ, η οποία έγραψε το δελτίο τύπου, το έστειλε στο Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Παιδείας από την υπερβολική του βιασύνη το έστειλε στους δημοσιογράφους.
Ακολουθεί αναλυτικά η τοποθέτηση του Προέδρου:
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΡΑΪΛΙΔΗΣ (Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Είχα σχεδιάσει να ξεκινήσω αλλιώς την ομιλία μου, αλλά είδα χθες, δυστυχώς, σε επανάληψη την συνεδρίαση της Επιτροπής, που τελείωσε περίπου στις 1 τη νύχτα. Άκουσα τόσες πολλές ανακρίβειες, άκουσα τόσα πολλά ψέματα, άκουσα τόσες πολλές προσβολές για τα ιδιωτικά σχολεία. Εσείς, κύριε Φίλη, ενώ γνωρίζατε και γνωρίζετε ότι κάποια από αυτά που ακούστηκαν χθες εδώ, ήταν ψέματα, δεν σταματήσατε τους συναδέλφους σας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΗΣ (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων): Έχετε περίεργη αντίληψη για τον Υπουργό Παιδείας. Δεν είμαι λογοκριτής.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΡΑΪΛΙΔΗΣ (Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων): Εκείνη την ώρα λοιπόν που τελείωσε η συνεδρίαση, σκέφτηκα ότι πρέπει να ξυπνήσω τις κόρες μου και να τους ζητήσω συγνώμη. Να ζητήσω συγγνώμη, γιατί, σύμφωνα με όσα ακούστηκαν εδώ χθες, είμαι ένας κακός σχολάρχης, να τους ζητήσω συγνώμη, γιατί, ποτέ μου δεν θέλησα να διοριστώ στο δημόσιο, αλλά προσπάθησα με τις δικές μου δυνάμεις να χτίσω κάτι.
Συνέχεια ομιλίας κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΥΡΑΪΛΙΔΗ,
Προέδρου του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων
Να τους ζητήσω συγνώμη, γιατί πίστεψα στον ιδιωτικό τομέα, στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στο δικαίωμα να μπορώ να δημιουργήσω κάτι από το μηδέν και στο δικαίωμα μου να μπορώ να δημιουργήσω και πλούτο.
Κανείς σας χθες δεν είπε και δεν αναγνωρίσατε ότι τα ιδιωτικά σχολεία την περίοδο της χούντας άνοιξαν την αγκαλιά τους και δέχθηκαν τους καθηγητές που εκδιώχθηκαν από το δημόσιο σχολείο ως αριστεροί. Δεν το αναγνωρίσατε ούτε αυτό. Τίποτα. Είμαστε κακοί. Ο κ. Σεβαστάκης μόνο προς τιμήν του είπε ότι, έλεος και στα ιδιωτικά σχολεία προσφέρεται έργο, μην τα ισοπεδώνετε όλα. Εσείς χθες παρουσιάσατε ότι στα ιδιωτικά σχολεία δεν γίνεται τίποτα, πλαστογραφίες, πιέσεις … Ελπίζω και ο κ. Κουρουτός αργότερα που θα μιλήσει να πει ότι στα ιδιωτικά σχολεία γίνεται έργο εκπαιδευτικό.
Η κυβέρνηση κατέθεσε προς ψήφιση στη Βουλή τροπολογία με την οποία ρυθμίζεται το καθεστώς απολύσεων στα ιδιωτικά σχολεία. Σύμφωνα μ΄αυτήν όταν ένας εκπαιδευτικός προσλαμβάνεται σ΄ένα σχολείο συνάπτεται υποχρεωτικά κλειστή σύμβαση διετίας, η οποία στο τέλος της αυτοδικαίως μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου, ισόβια δηλαδή. Η σύμβαση αορίστου χρόνου μπορεί να λυθεί μόνο με παραίτηση, συμπλήρωση ηλικιακού ορίου 70ο, έτος της ηλικίας του, κλείσιμο του σχολείου ή λόγους που κρίνονται από επιτροπές κρατικών και συνδικαλιστικών οργάνων. Με απλά λόγια η κυβέρνηση μετατρέπει τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς σε μόνιμους υπαλλήλους.
Παρόλα αυτά να ευχαριστήσουμε τον κ. Φίλη, διότι προς το παρόν μας επιτρέπει τουλάχιστον να προσλαμβάνουμε ελεύθερα, αλλά δεν μπορούμε να τους αντικαταστήσουμε, όποιες και αν είναι οι επιδόσεις τους, όποια και αν είναι η επιστημονική τους επάρκεια, όποια και αν είναι η παρουσία τους στην τάξη, όποια και αν είναι η επαφή τους με τα παιδιά. Δεν μπορούν να χάσουν τη δουλειά τους ακόμη και αν έχουν καταδικαστεί για αδικήματα εκτός αν αυτά είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Πρακτικά επιστρέφουμε σε εποχή του ουδείς απολύεται.
Επίσης, ακόμη και αν περιοριστούν οι ανάγκες παροχής εκπαιδευτικού έργου, το ωράριο του εκπαιδευτικού δεν επιτρέπεται να μειωθεί αλλά το σχολείο οφείλει να βρει άλλες αρμοδιότητες να του δώσει. Μ’ αυτό τον τρόπο αφαιρείται η δυνατότητα αποκλιμάκωσης του κόστους λειτουργίας ακόμη και αν ο αριθμός των μαθητών μειωθεί. Ως αποτέλεσμα σχολείου που συμπυκνώνεται έχει μόνο δύο επιλογές: Να λειτουργεί με κόστος πλήρους λειτουργίας ή να κλείσει.
Ποια είναι όμως η αιτιολόγηση αυτής της παρέμβασης από τους εμπνευστές και από τους υπερασπιστές του νόμου; Σε ποιο σύνολο συλλογικών μύθων με τους οποίους αποκοιμίζετε την ελληνική κοινωνία στηρίζονται; Θα προσπαθήσω κάποιους από αυτούς τους μύθους, με τους οποίους βομβαρδιζόμαστε τις τελευταίες μέρες να σας τους αποδείξω.
Μύθος πρώτος -αυτό εννοώ κ. Φίλη, ότι τα ξέρετε και δεν είπατε τίποτα χθες- ο έλεγχος της υπηρεσιακής κατάστασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών επανέρχεται το Υπουργείο Παιδείας. Πότε είχαν φύγει από το Υπουργείο Παιδείας; Ποτέ. Και όποιος μπορεί να μου αποδείξει ότι έφυγε η εποπτεία των ιδιωτικών σχολείων από το Υπουργείο Παιδείας να μου το αποδείξει. Τα διοριστήρια τα εκδίδει το Υπουργείο Παιδείας, το πρόγραμμα τα ελέγχει ο σχολικός σύμβουλος και ο διευθυντής εκπαίδευσης, μέχρι και τις εκδρομές που θα πάμε τηι ελέγχει ο διευθυντής εκπαίδευσης και παίρνουμε άδεια. Τα προγράμματα, τα διοριστήρια, οι συμβάσεις, οι παραιτήσεις, οι απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ακόμη και αυτό το ελέγχει, το κοινοποιούμε στο διευθυντή εκπαίδευσης.
Τα περί υπαγωγής στο Υπουργείο Εργασίας ήταν ένα καλά σχεδιασμένο ψέμα και συγχαρητήρια – του τα έδωσα και χθες, τα λέω και τώρα δημόσια- σε αυτόν που το πέτυχε. Πειστήκατε όλοι ότι είμαστε στο υπουργείο εργασίας. Ποτέ. Στο Υπουργείο Παιδείας ήταν πάντα τα ιδιωτικά σχολεία.
Μύθος δεύτερος. Εφαρμόζεται το άρθρο 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, ο οποίος πρόσφατα επικυρώθηκε από τη Βουλή, σύμφωνα με τον οποίο ο εργαζόμενος προστατεύεται από την αναιτιολόγητη καταγγελία της σύμβασης εργασίας του. Μάλιστα.
Ποια είναι η αλήθεια τώρα; Το άρθρο 24 του αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού κοινωνικού χάρτη- έχω εδώ το κείμενο και θα σας το καταθέσω- προβλέπει ότι η προσφυγή γίνεται από τον εργαζόμενο, όταν νιώθει ότι αδικείται κατά την απόλυση του. Δεν προβλέπεται κάποια Ανεξάρτητη Αρχή που εκ των προτέρων κρίνει το αιτιώδες της απόλυσης στην Ελλάδα από κάποιο υπηρεσιακό συμβούλιο. Στην Ελλάδα ο εργαζόμενος από πολύ παλιά, με νόμο του 1920, προστατεύεται αφού έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στα πολιτικά δικαστήρια αν θεωρεί ότι αδικήθηκε και η απόλυσή του είναι παράνομη, εκδικητική και καταχρηστική. Η προστασία αυτή αυτονόητα προβλέπεται από την Ελληνική Νομοθεσία και δεν χρειάζεται οποιαδήποτε Νομοθετική πρωτοβουλία, ούτε στην ιδιωτική εκπαίδευση, ούτε σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο.
Στην πραγματικότητα οι υπερασπιστές- εμπνευστές της τροπολογίας χρησιμοποιούν την παράγραφο αυτή ως πρόφαση για να επιβάλουν διοικητικούς περιορισμούς στις απολύσεις και όχι για να θωρακίσουν κάποιο δικαίωμα του εργαζόμενου, αλλά για να αφαιρέσουν πλήρως το αυτονόητο σε όλες τις ευνομούμενες κοινωνίες δικαίωμα του εργοδότη να αντικαταστήσει το προσωπικό του κατά την κρίση του και κατόπιν να κριθεί και ο ίδιος για αυτό στα δικαστήρια.
Παράλληλα η επιδίωξη ειδικού καθεστώτος για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς αποτελεί ύβρη απέναντι σε εκατομμύρια ιδιωτικούς υπαλλήλους, που εργάζονται υπό το καθεστώς της Γενικής Εργατικής Νομοθεσίας και εδώ ερωτώ αν αυτοί είναι λιγότερο εργαζόμενοι;
Μύθος τρίτος. Το άρθρο δεν αφαιρεί τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να απολύουν εκπαιδευτικούς, με μια προϋπόθεση, που ισχύει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη: Να αιτιολογούν επαρκώς την απόλυση. Αυτό αναφέρεται και σε πρόσφατο δελτίο τύπου του Υπουργείου Παιδείας.
Και μιας και το έφερε και η κουβέντα γι’ αυτό το περιβόητο δελτίο τύπου του Υπουργείου Παιδείας: Αν ο οποιοσδήποτε πάρει αυτό το δελτίο τύπου του Υπουργείου Παιδείας και πάει στο FILES PROPERTIES για να δει το ηλεκτρονικό ίχνος αυτού του μηνύματος, θα δει ποιος είναι ο αρχικός συγγραφέας αυτού του μηνύματος. Αυτό το ίχνος δεν σβήνεται ό,τι και να κάνει κάποιος. Ο αρχικός, λοιπόν, συγγραφέας αυτού του δελτίου τύπου είναι η ΟΙΕΛΕ, η οποία έγραψε το δελτίο τύπου, το έστειλε στο Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Παιδείας από την υπερβολική του βιασύνη το έστειλε στους δημοσιογράφους.
Ποια είναι η αλήθεια τώρα; Η τροπολογία αφήνει μοναδικούς μηχανισμούς καταγγελίας συμβάσης αορίστου χρόνου τους παρακάτω: Αν ο εργοδότης επικαλείται και αποδεικνύει επαρκώς αιτιολογημένη διαταραχή του εκπαιδευτικού κλίματος στο σχολείο λόγω αδυναμίας συνεργασίας εργοδότη- εκπαιδευτικού.
Ο όρος διαταραχή του εκπαιδευτικού κλίματος δοκιμάστηκε στην πράξη. Από τη μια είναι εξαιρετικά ασαφής και από την άλλη επιτρέπει στα συμβούλια στα οποία συμμετέχουν και οι συνδικαλιστές των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και του δημοσίου, να απορρίπτουν κάθε αίτηση απόλυσης χωρίς να χρειάζεται καν να δικαιολογήσουν την απόφαση τους.
Απολύεται όταν καταργηθεί κάποιο σχολείο. Προφανώς, αυτός είναι και ο τελικός στόχος του νομοθέτη, η μόνη διέξοδος που ο νόμος αφήνει.
Κατάργηση τάξεων και τμημάτων: Στην περίπτωση αυτή είναι επιτρεπτή η απόλυση αυτών που έχουν τη μικρότερη προϋπηρεσία στην εκπαίδευση και μηδενίζεται το ωράριο τους. Από τις απολύσεις αυτές εξαιρούνται οι διδάσκοντες που είναι και ιδιοκτήτες σχολείων. Ευχαριστούμε πολύ. Η παράγραφος αυτή δείχνει ότι το πνεύμα του νομοθέτη είναι αντίθετο προς το συμφέρον των μαθητών. Το συμφέρον των μαθητών και η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης εξυπηρετείται όταν στην περίπτωση αυτή απολύεται όχι ο νεότερος κ.Γαβρόγλου, αλλά ο χειρότερος εκπαιδευτικός.
Συμπλήρωση 70ου έτους της ηλικίας των εκπαιδευτικών: Ακόμη και εάν ένας εκπαιδευτικός δεν είναι κατάλληλος θα συνεχίσει υποχρεωτικά να υπηρετεί στην ιδιωτική εκπαίδευση εφ΄όρου ζωής. Δηλαδή θα τον προσλαμβάνουμε στα 23, 24, 25 χρόνια του και θα βρίσκεται στο ιδιωτικό σχολείο, είτε αξιολογηθεί θετικά, είτε αξιολογηθεί αρνητικά έως το 70ο έτος της ηλικίας του.
Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί απολύονται από τον ιδιοκτήτη του σχολείου στο οποίο υπηρετούν λόγω πνευματικής ανικανότητας, αναφέρει και άλλα, ας μην τα διαβάσω, ότι ισχύει και στον δημόσιο-υπαλληλικό κώδικα, ότι ισχύει και για τους δημόσιους εκπαιδευτικούς και γι’ αυτό εμείς λέμε ότι προσπαθεί ο κ.Φίλης να επιφέρει κανόνες δημοσίου στα ιδιωτικά σχολεία.
Μύθος τέταρτος. Οι νέες διατάξεις θα σας εξασφαλίζουν ότι τα ιδιωτικά σχολεία εκδίδουν πλέον, ισότιμους με τα δημόσια τίτλους. Ισότιμους τίτλους εκδίδουν και με το υπάρχον καθεστώς. Η ισοτιμία των τίτλων ποτέ δεν αμφισβητήθηκε παρά μόνο από μία ομάδα συνδικαλιστών συγκεκριμένης ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης, που δεν εκφράζουν παρά ένα μικρό τμήμα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, και οι οποίοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν θέμα εκ του μη όντως, με ψευδή στοιχεία και φυσικά απέτυχαν. Ουδέποτε υπήρξε αμφισβήτηση της ισοτιμίας των τίτλων.
Μύθος πέμπτος. Οι νέες διατάξεις εξασφαλίζουν, ότι οι εκπαιδευτικοί θα είναι θωρακισμένοι έναντι πιέσεων να παρανομήσουν. Ποια είναι η αλήθεια; Ο φόβος περί πίεσης των εκπαιδευτικών από τους ιδιοκτήτες των σχολείων, προκειμένου να διαστρεβλώνουν βαθμολογίες, να κρύβουν απουσίες, να καλύπτουν παρανομίες είναι κενού περιεχομένου. Κανένας ιδιοκτήτης δεν έχει συμφέρον να κάνει κάτι τέτοιο και να υπονομεύσει την αξία του σχολείου του ή την αξιοπιστία απέναντι στις οικογένειες των μαθητών του. Αντίθετα στόχος κάθε σχολείου είναι η ανάδειξη του στη συνείδηση της κοινωνίας, ώστε στο τέλος της ημέρας να έχει περισσότερες εγγραφές και καλύτερη φήμη το σχολείο.
Η ανάγκη όμως, ιδιαίτερης προστασίας στον εργαζόμενο, επειδή συντρέχουν λόγοι ιδιαίτερου κοινωνικού συμφέροντος είναι επίσης, αδύναμο επιχείρημα. Κάθε εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα έχει στα χέρια του ένα τμήμα δημοσίου συμφέροντος, για παράδειγμα, οι γιατροί στα ιδιωτικά νοσοκομεία ή οι νοσηλευτές στα ιδιωτικά νοσοκομεία. Ελπίζω να μην υπάρχει και εκεί πρόβλεψη, αργότερα, που θα πρέπει να απολύονται ή να προσλαμβάνονται με βάση κάποια επιτροπή του Υπουργείου Υγείας. Θα πρέπει, λοιπόν, όλοι οι εργαζόμενοι να γίνουν μόνιμοι; Τί κοινωνία θα ήταν αυτή; Μια κοινωνία μονίμων; Ποιο θα ήταν το κίνητρο για εξέλιξη και αριστεία; Αυτό που βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, είναι ότι οι ομάδες συντεχνιακών συμφερόντων προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα αρνητικά αντανακλαστικά που δεκαετίες αντιεπιχειρηματικής προπαγάνδας έχουν δημιουργήσει στην ελληνική κοινωνία απέναντι στην ιδιωτική πρωτοβουλία, την επιχειρηματικότητα και την ελευθερία. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα αυτές οι ομάδες, με τη βοήθεια από λαϊκίστικες κυβερνητικές απόψεις, πέτυχαν τον στόχο τους, με αποτέλεσμα το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα να γίνει σταδιακά «τοξικό» για την επιχειρηματικότητα. Τα αποτελέσματα της καταστροφής αυτής όμως, όλοι τα βιώσαμε τα τελευταία χρόνια. Όπως ήταν λογικό κατά τη διάρκεια της κρίσης έγιναν βήματα φιλελευθεροποίησης, ίσως, όχι αρκετά, αλλά έγιναν κάποια. Τα βήματα αυτά είναι που προσπαθεί να αναστρέψει η παρούσα Κυβέρνηση, προκειμένου να χαϊδέψει τα αυτιά ενός συνεχούς συρρικνούμενου κομματικού ακροατηρίου και εναντίον στο συμφέρον των Ελλήνων. Παράλληλα όμως, επιχειρείται και κάτι πιο βαθύ, η πλήρης εξουδετέρωση της ελεύθερης ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην εκπαίδευση.
Σας ευχαριστώ.
