Ρεπορτάζ: xenesglosses.eu
Προτάσεις για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων περιλαμβάνονται στο πόρισμα του Διαλόγου που επίσημα δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Αυτές είναι:
- Ένα σχολείο σε κάθε σημείο
- Η σχολική εμπειρία αντιπροσωπεύει μείζονα ρυθμιστή και οργανωτή της ψυχοκοινωνικής συγκρότησης και λειτουργίας της παιδικής ηλικίας. Αυτονόητα, λοιπόν, σε κάθε τόπο σταθερής-κανονικής διαμονής προσφύγων υπάρχει πρόνοια για ένταξη των παιδιών στο σχολείο (από τη νέα σχολική περίοδο , εάν η χρονική στιγμή συνάδει, όπως π.χ. σήμερα). Σε περίπτωση μαζικής εισροής προσφύγων με σταθερό τόπο διαμονής, μέχρι την κανονική ένταξη των παιδιών στο σχολικό σύστημα, δημιουργείται εκ των ενόντων εκεί Σχολείο.
Αυτό θα πρέπει να μεταφράζεται σε κανονική σχολική δραστηριότητα, έστω και υποτυπώδη στην αρχή, με τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση και των ανθρώπινων πόρων που διαθέτουν οι ίδιες οι κοινότητες των προσφύγων (εκπαιδευτικοί, αθλητές, καλλιτέχνες, προσωπικό καθαριότητας, κ.ά.). Εκπαίδευση, επιμόρφωση και εποπτεία όλων όσων θα στελεχώσουν αυτό το Σχολείο θα πρέπει να παρέχεται με πρωτοβουλία και εποπτεία της Πολιτείας, αξιοποιώντας και όλους τους διαθέσιμους πόρους της τοπικής κοινωνίας, της Ε.Ε., ιδρυμάτων και φορέων, φυσικών προσώπων, κ.λπ.
- Σε τόπους προσωρινής-συγκυριακής διαμονής, συχνά ελάχιστα ή καθόλου οργανωμένης, με έντονη την αίσθηση της προσωρινότητας, η αδυναμία συγκρότησης κανονικής σχολικής δραστηριότητας μπορεί, εν μέρει τουλάχιστον, να αντισταθμισθεί με σημειακές ως προς τη διάρκεια, αλλά τακτικές ως προς το ρυθμό, εκπαιδευτικές δραστηριότητες που θα κρατήσουν ζωντανή στα παιδιά και στις κοινότητές τους την αίσθηση της οργανικής λειτουργίας του σχολείου για τα παιδιά. Οι δραστηριότητες αυτές ονομάζονται «Μικρό Σχολείο» και οργανώνονται όποτε και όπως αυτό είναι δυνατό (π.χ., μια φορά κάθε δύο μέρες για δύο ώρες, κ.λπ.). Ισοδυναμούν με ιδιότυπες «επιτόπιες μορφωτικές επισκέψεις» των παιδιών σε χώρους με παιδαγωγικό ενδιαφέρον. Το εν λόγω παράδοξο ισοδυναμεί με το εξής υπόδειγμα Μικρού Σχολείου:
Μια ομάδα κατάλληλα εκπαιδευμένων και εξοπλισμένων ειδικών (εκπαιδευτικών, ψυχολόγων, κ.ά.) επισκέπτεται προγραμματισμένα τον τάδε καταυλισμό ή πρόχειρο οικισμό, τόπο πρόχειρης διαμονής, κ.τ.ό. Εκεί προβάλλει σε ομάδες παιδιών, που δεν ξεπερνούν τα 35 άτομα (μέγεθος σχολικής τάξης σε δύσκολες συνθήκες), υλικό που ισοδυναμεί με την εμπειρία επίσκεψης σε μουσείο, τόπο, χώρο, σινεμά, κ.τ.ό. Το περιεχόμενο της προβολής μπορεί να είναι:
Παιχνίδια, αθλητισμός, επαφή με τα ζώα, επιστήμη, τεχνολογία, ανθρώπινες σχέσεις, κ.λπ. Επίσης, θα μπορούσαν να προβάλλονται ταινίες από το σύμπαν της παιδικής μυθολογίας που ενδυναμώνουν την πρόσφυγα παιδική ψυχή (όπως «Ο βασιλιάς των λιονταριών», κ.ά.).
Ακολουθεί συζήτηση, διανομή σνακ και παιχνίδι.
Κανονικά, σε οποιεσδήποτε συνθήκες μπορεί να βρεθεί τουλάχιστον ένας φορητός υπολογιστής όπου να προβληθεί τέτοιο υλικό. Στην περίπτωση, ωστόσο, που δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, υπάρχει πάντα η εναλλακτική προσφυγή στα όπλα του φτωχού (χαρτί και μολύβι, σχέδιο και/ή ιστορία με αφορμή συγκεκριμένο θέμα, συζήτηση).
Και σε αυτή την περίπτωση, γίνεται προσπάθεια για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση και των ανθρώπινων πόρων που διαθέτουν οι ίδιες οι κοινότητες των προσφύγων (εκπαιδευτικοί, αθλητές, καλλιτέχνες, προσωπικό καθαριότητας, κ.ά.)
