Απόσπασμα από τα πρακτικά της επιτροπής μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής που αναφέρεται στο ζήτημα της αυτονομίας των σχολικών μονάδων και το οποίο αποτελεί προτεραιότητα της εκπαιδευτικής πολιτικής, σύμφωνα με δηλώσεις που έχουν γίνει ως τώρα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Δελής.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
………………………..
Ψηλά- ψηλά στα 20 σημεία, και αναδείχθηκε και από τη συζήτηση, ξεχωρίζει ο στόχος για την αυτονομία των σχολικών μονάδων.
Είναι ένας στόχος βέβαια, τον οποίο παλεύει ο ΟΟΣΑ εδώ και πάρα πολλά χρόνια και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ήταν μια «καραμέλα» στο στόμα της κυρίας Διαμαντοπούλου, που βλέπουμε ότι αναπαράγεται και σήμερα εδώ από άλλο πολιτικό χώρο, αλλά όμως πρέπει να πούμε ότι αυτονομία σημαίνει, ουσιαστικά ένα πιο ταξικό σχολείο.
Το παράδειγμα της Φινλανδίας είναι χαρακτηριστικό, εκεί όπου η αυτονομία της σχολικής μονάδας προωθήθηκε αρκετά, είχαμε σχολεία που χρηματοδοτούνταν από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και είχαν ένα πλήρες διδακτικό πρόγραμμα, και σχολεία σε φτωχές περιοχές, που με το ζόρι, μπορούσαν να κάνουν μαθήματα τα παιδιά, 15 και 16 ώρες την εβδομάδα. Αυτή η αυτόνομη σχολική μονάδα, θα είναι πολύ ευαίσθητη και πολύ ευάλωτη, στις απαιτήσεις των «πελατών», που θα την περιτριγυρίζουν.
Όταν λέτε αυτονομία, εννοείτε και την οικονομική της αυτονομία και αυτό σημαίνει ότι θα εξαρτάται πάρα πολύ, από την ζήτηση που θα έχουν τα εκπαιδευτικά «προϊόντα», αυτής της σχολικής μονάδας και γι’ αυτό θα χρειάζεται μια τέτοια σχολική μονάδα- επιχείρηση και έναν μάνατζερ. Και να, μέσα στα 20 σημεία των σημερινών πρώτων συμπερασμάτων, και ο στόχος για την κατάρτιση των διευθυντών, στην διοίκηση των σχολικών μονάδων. Δεν είναι τυχαία αυτή η αναφορά.
Όσο για την αξιολόγηση που επιχειρείται να μεταμφιεστεί ως μη τιμωριτική, το κύριο στοιχείο της, δεν είναι αυτό κατά τη γνώμη μας, το κύριο στοιχείο της είναι, ότι φιλοδοξείτε κι εσείς, όπως και οι προηγούμενοι, να την μετατρέψετε σε μοχλό και εργαλείο. Για την επιβολή και για το στέριωμα αυτής της αυτονομίας, που έλεγα λίγο πιο πριν, που θα οδηγήσουν βεβαίως στην ταξική κατηγοριοποίηση σχολείων, σχολικών μονάδων και μαθητών μέσα στην ίδια την τάξη. Ακούσαμε δύο-τρία σχόλια μονάχα.
