Οκτώ βασικά σημεία για τις αλλαγές στην Εκπαίδευση
To στίγμα των αλλαγών στην εκπαίδευση έδωσε ο υπουργός Παιδείας στην τοποθέτησή του στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Ως xenesglosses.eu ξεχωρίσαμε κάποια σημεία που ενδιαφέρουν τους αναγνώστες εκπαιδευτικούς.
Φροντιστήρια
Στην Ελλάδα, υπάρχει η ιδιομορφία του παραλλήλου εκπαιδευτικού συστήματος των φροντιστηρίων. Δηλαδή, μία ιδιότυπη ιδιωτική λειτουργία της Εκπαίδευσης, που καλύπτει κενά της Δημόσιας Εκπαίδευσης, καθώς, επίσης, και προσδοκίες για πρόοδο των παιδιών των οικογενειών. Τα νοικοκυριά δαπανούν πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που φαίνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Προσχολική Εκπαίδευση
Στόχος της μεταρρύθμισης είναι, το δεκατετράχρονο υποχρεωτικό σχολείο, να παρέχει ολόπλευρη μόρφωση, καθώς και δεξιότητες, ικανές να εντάσσουν το παιδί στην εργασία αλλά, το τονίζω αυτό, και ευρύτερα στην κοινωνία. Για αυτό η συζήτηση περί δεξιοτήτων, που σήμερα γίνεται και στο πλαίσιο το ευρωπαϊκό, θα πρέπει να έχει την διάσταση των οριζόντιων κοινωνικών δεξιοτήτων, ήδη από τα πρώτα μικρά χρόνια, από την προσχολική ηλικία. Για αυτό και το υποχρεωτικό δεκατετράχρονο σχολείο, δίνουμε έμφαση, με την εισαγωγή μιας δίχρονης υποχρεωτικής βαθμίδας προσχολικής ηλικίας.
Προτεραιότητα οι προσλήψεις
Εάν θέλουμε να επισημάνουμε προτεραιότητες και προβλήματα στο χώρο της εκπαίδευσης, αναφέρθηκα νωρίτερα στο θέμα των οικονομικών και στο θέμα των προσλήψεων, που είναι αναγκαίες για μόνιμο προσωπικό, θα πάω τώρα στα ζητήματα τα διαρθρωτικά ανά βαθμίδα.
Ανανεωμένο Ολοήμερο
Το πρώτο θέμα είναι η δημιουργία ενός ανανεωμένου ολοήμερου σχολείου, Δημοτικού Σχολείου με προσχολικές διετής σπουδές στο Νηπιαγωγείο, λίγο ανανεωμένου, γιατί θέλουμε να ανανεώσουμε το περιεχόμενο των μαθημάτων, να ανανεώσουμε τις εκπαιδευτικές μεθόδους και να ανανεώσουμε επίσης και τον τρόπο αξιολόγησης των παιδιών.
Αλλαγές σε βιβλία και περιγραφική αξιολόγηση
Ήδη το επόμενο χρονικό διάστημα θα περάσουμε σε αλλαγές ορισμένων βιβλίων, σε περιορισμό του προγράμματος του αναλυτικού ως προς ορισμένα μαθήματα και σε περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών και των μαθητριών.
Όχι, βαθμολογική κλίμακα αλλά περιγραφική αξιολόγηση δυνατοτήτων και προβλημάτων που έχει το κάθε παιδί.
Ειδική Αγωγή
Δεύτερο θέμα, είναι η Ειδική Αγωγή. Εδώ είμαστε πίσω. Φέτος έχουμε κάνει «αγώνα δρόμου» για να καλύψουμε τα κενά που χρόνια τώρα υπάρχουν στην Ειδική Αγωγή. Προσανατολιζόμαστε στην «υιοθέτηση» μιας ευρωπαϊκής πρακτικής που είναι η Συμπεριληπτική Διδασκαλία. Δηλαδή, όχι τα παιδιά με προβλήματα, γκέτο, αλλά μέσα στην τάξη με την στήριξη του δασκάλου ειδικής αγωγής και όπου χρειάζεται με τα ειδικά τμήματα ένταξης και βεβαίως, διατήρηση για τις βαριές περιπτώσεις των ειδικών σχολείων της ειδικής αγωγής.
Λύκειο – εξετάσεις
Γιατί το μεγάλο πρόβλημα του Λυκείου είναι ότι λειτουργεί ως καλός αγωγός, ως καλός διάδρομος, για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όχι όμως ως ένα σχολείο που δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να αποκτήσει μια σφαιρική μόρφωση, να αποκτήσει αυτό που λέμε μια ανθρωπιστική παιδεία χρήσιμη σε κάθε περίπτωση όποιο επάγγελμα και εάν αποφασίσει να ακολουθήσει στη ζωή του.
Εδώ θα ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος. Η σχέση Λυκείου με ΑΕΙ, η πρόσβαση ποια είναι; ποια πρέπει να είναι; Είναι ένα στοιχείο που μας προβληματίζει και χωρίς βιασύνη θα έχουμε κάποιες καταλήξεις στο επόμενο διάστημα.
Τεχνική Εκπαίδευση
Επίσης, υπάρχουν θέματα τα οποία μας προβληματίζουν που αφορούν στην τεχνική εκπαίδευση, όπου και εδώ είμαστε πίσω ως χώρα για πολλούς λόγους, κοινωνικούς, ιδεολογικούς και πολιτικούς, που αφορούν τις εκάστοτε εξουσίες αλλά και την κοινωνία μας πως προσλαμβάνει με τρόπο μερικές φορές μειωτικό την έννοια της τεχνικής εκπαίδευσης. Η κρίση, δυστυχώς, δημιουργεί ένα υποχρεωτικό πλαίσιο προκειμένου τα παιδιά να αναζητούν από νωρίς τη δυνατότητα εργασίας μέσα από εξειδικεύσεις της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Πιστεύουμε, ότι πρέπει η Τεχνική Εκπαίδευση να διατηρήσει το χαρακτήρα του ισότιμου σχολικού δικτύου προς την Γενική Εκπαίδευση, αλλά να προνοήσει για διαδικασίες μαθητείας και ήδη, βρισκόμαστε σε συνεννόηση με την Ε.Ε., προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τέτοιες διαδικασίες μαθητείας. Δεν κρυβόμαστε, η μαθητεία θέλει βεβαίως, μια παρώθηση εκ μέρους του εκπαιδευτικού συστήματος και προσανατολισμό, χρειάζεται όμως και την ύπαρξη βιομηχανικών ή άλλων οικονομικών μονάδων. Η σημερινή πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν προσφέρεται για άμεσες «επενδύσεις» σε αυτόν τον τομέα, τον τομέα της μαθητείας στις διάφορες βιομηχανικές και γενικότερα οικονομικές μονάδες. Ο τουρισμός είναι μια κατεύθυνση, αλλά ομιλώ γενικότερα.
…Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω τη διαρκή αγωνία για το θέμα της τεχνικής εκπαίδευσης. Εδώ στην Ελλάδα ανέφερα ότι είμαστε πίσω, αν θυμάμαι καλά, είμαστε κάτω από το 30% του μαθητικού πληθυσμού στα τεχνικά λύκεια. Κάποια στιγμή προ 15ετίας έφτασε στο 35%, αλλά με μία βίαιη επιλογή, πρώιμη επιλογή, που οδήγησε σε μεγάλες κοινωνικές εντάσεις και διέλυσε και την τεχνική εκπαίδευση και το γενικό σχολείο. Άρα, η επιλογή ανάμεσα στην τεχνική και στη γενική εκπαίδευση πρέπει να είναι επιλογή πειθούς των παιδιών, επιλογή ελκυστικού σχολείου, όπως άκουσα από την εμπειρία της Φιλανδίας προηγουμένως και όχι μια επιλογή δεύτερης κατηγορίας η τεχνική εκπαίδευση και με τη βία να πηγαίνουν εκεί τα παιδιά. Έχουμε ανάγκη από ισότιμη τεχνική εκπαίδευση.
Γλωσσομάθεια
Αναφέρθηκα, επίσης, νωρίτερα σε ένα υψηλό επίπεδο γλωσσομάθειας που υπάρχει στη χώρα μας, για αυτό το Υπουργείο Παιδείας από φέτος θα καθιερώσει το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας και με ψηφιακό τρόπο, προκειμένου με ένα σαφή τρόπο να διαπιστώνεται το επίπεδο της γλωσσομάθειας των παιδιών. Επί του παρόντος έχουμε προγραμματίσει ένα πρόγραμμα για τις τέσσερις πιο διαδεδομένες γλώσσες, όπως είναι τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ισπανικά. Επίσης, έχουμε στο πρόγραμμα τα ιταλικά και τα τουρκικά.
Αυτή είναι η πρόθεσή μας. Τα τουρκικά επειδή είναι μία γλώσσα που ανοίγει προς τον κόσμο της Ανατολής, τα αραβικά, αλλά είναι και η μεγαλύτερη γειτονική χώρα της Ελλάδας. Άρα χρειαζόμαστε όπου υπάρχει έφεση, μέθοδος και πρωτοβουλία Ελλήνων να μάθουν ή τουρκικά, να πιστοποιείται κρατικά αυτό το πράγμα.
