Μαρούσι, 28 Μαρτίου 2016
Θέμα: Ο Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία σήμερα με θέμα την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Επιτροπή Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου
Ημέρες προβληματισμού (B)
Οι συζητήσεις της Επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία συνεχίζονται σήμερα Δευτέρα 28 Μαρτίου και ώρα 13:00 σε αίθουσα του υπουργείου με θέμα την εισαγωγή από την δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Προσκεκλημένη θα είναι η καθηγήτρια Alison Cashin από το πανεπιστήμιο του Harvard.
Η εισαγωγή/επιλογή από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην τριτοβάθμια, δεν απασχολεί μόνο την ελληνική κοινωνία (στην οποία λειτουργεί απολύτως καταστροφικά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης πριν και μετά το πανεπιστήμιο), αλλά είναι επίσης θέμα δημόσιας συζήτησης στις ΗΠΑ. Όχι τυχαία. Δεν πρόκειται για λεπτομέρεια του εκπαιδευτικού συστήματος. Πρόκειται για τη σύγχρονη «τελετουργία μετάβασης» στην ενήλικη ζωή. Ποιο μήνυμα δίνει μια κοινωνία στα μέλη της μέσω αυτών των εξετάσεων; Πώς διαμορφώνει συνειδήσεις και εν τέλει πολίτες; Στις ΗΠΑ, με πρωτοβουλία 100 από τα καλύτερα πανεπιστήμια έχει ανοίξει αυτή η συζήτηση: (https://mcc.gse.harvard.edu/collegeadmissions)
Παρά τις διαφορές του ελληνικού με το αμερικανικό σύστημα, η συζήτηση αυτή μας ενδιαφέρει. Στην Ελλάδα δυστυχώς έχει ως τώρα κυριαρχήσει μια εξαιρετικά μονόπλευρη αντίληψη για τις εξετάσεις, την οποία διανθίζουμε συνήθως με επιδερμικά αξιολογικά αξιώματα.
Στα πλαίσια λοιπόν των συζητήσεων της Επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου, θα έχουμε την ευκαιρία να συναντήσουμε την διαπρεπή συνάδελφό μας από το πανεπιστήμιο του Harvard, που ηγείται σε αυτή τη συζήτηση, την καθηγήτρια Alison Cashin, με την οποία θα συζητήσουμε για τα ζητήματα αυτά:
Η ομιλία της έχει τίτλο:
Turning the Tide: Inspiring Concern for Others and the Common Good Through College Admissions
To μήνυμα της πρωτοβουλίας των 100 αμερικανικών πανεπιστημίων είναι πολύ ευρύτερο: Ποιες αξίες επικρατούν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα; Σε μια έρευνα σε χιλιάδες αμερικανούς φοιτητές με το ερώτημα τι μετράει περισσότερο στη ζωή σας, οι ατομικές επιτυχίες, η ευτυχία ή η φροντίδα για τους άλλους, μόνο το 22% τάχτηκε με την αλληλεγγύη. Η έρευνα αυτή παρακίνησε τους αμερικανούς εκπαιδευτικούς σε μια αλλαγή στόχων της εκπαίδευσης. Αυτό είναι και το ζήτημα στη δική μας εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Οι μόνες λέξεις που ακούγονται ως τώρα είναι «αριστεία» και «αξιολόγηση». Έχουν κάποιο ηθικό περιεχόμενο, ή αδιαφορούμε εντελώς γι αυτό; Μπορούμε να ελπίσουμε σε μια εκπαίδευση που ετοιμάζει αλληλέγγυους πολίτες; Βρίσκεται η αλληλεγγύη και η φροντίδα για τους άλλους στο περιεχόμενο του Δημοκρατικού και αειφόρου σχολείου που θέλουμε; Μπορούμε να συνηθίσουμε τα παιδιά από τώρα, μέσα από τις καθημερινές τους πρακτικές τους στην τάξη στην εθελοντική προσφορά, στη βοήθεια, στο να νοιάζονται τους άλλους;
Η πλήρης έκθεση εδώ www.makingcaringcommon.org
