ΣΑΒΒΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΣΥΠ
Αθήνα 02 Φεβρουαρίου 2016
Η διοίκηση της εκπαίδευσης παραμένει το καλύτερο «μαγαζί» του κομματικού-πελατειακού κράτους.
Με την ολοκλήρωση και αυτής της διαδικασίας επιλογής των νέων Διευθυντών Εκπαίδευσης, επιβεβαιώνεται πάλι ότι η διοίκηση της εκπαίδευσης, διαχρονικά, αποτελεί το λάφυρο της εκάστοτε κυβέρνησης.
Τόσο οι «θριαμβολογίες» του Υπουργού για δημοκρατική, αδιάβλητη και αντικειμενική διαδικασία, όσο και οι «καταστροφολογίες» της αντιπολίτευσης για αντιδεοντολογική, διαβλητή και κομματική διαδικασία, αποτελούν ανούσιες κουβέντες, τις οποίες ακυρώνουν οι πράξεις τους, διότι και κομματικές γραμμές υπάρχουν και κομματικές στηρίξεις, όπου χρειάζεται και όπου είναι δυνατό, υπάρχουν.
Ρωτάμε λοιπόν,
– είναι δημοκρατικό, δεοντολογικό, αδιάβλητο, αντικειμενικό, αξιοκρατικό, η διοίκηση της εκπαίδευσης να ασκείται από εκπαιδευτικούς και όχι από τους φυσικούς της λειτουργούς, τους διοικητικούς υπαλλήλους;
– είναι δημοκρατικό, δεοντολογικό, αξιοκρατικό, στη διοίκηση της εκπαίδευσης να αποσπώνται κάθε χρονιά με καθαρά ρουσφετολογικές διαδικασίες χιλιάδες εκπαιδευτικοί την ώρα που χύνονται κροκοδείλια δάκρυα για τα χιλιάδες κενά στα σχολεία και να παραμένουν παγωμένες εδώ και 2 χρόνια εκατοντάδες αιτήσεις μετάταξης εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις;
– είναι δημοκρατικό, δεοντολογικό, αξιοκρατικό η διοίκηση της εκπαίδευσης για τις Περιφερειακές της Υπηρεσίες να στερείται Οργανισμού;
– είναι δημοκρατικό, δεοντολογικό, αξιοκρατικό να αλλάζει αιφνιδιαστικά ο Οργανισμός του Υπουργείου, για να «τακτοποιήσουμε» ημετέρους ως Διευθυντές στις Δ/νσεις Σπουδών;
– είναι δημοκρατικό, δεοντολογικό, αξιοκρατικό η διοίκηση της εκπαίδευσης να αποτελεί πεδίο διοικητικής και υπαλληλικής εξέλιξης των εκπαιδευτικών και να στερούνται αυτού του δικαιώματος οι διοικητικοί υπάλληλοι;
– είναι καταλληλότερος για Διευθυντής Εκπαίδευσης ο Θεολόγος, ο Γεωλόγος, ο Νηπιαγωγός, οι οποίοι χωρίς καμία διοικητική εμπειρία, «φυτεύονται» με ειδικές διατάξεις επιλογής, διαφορετικές από όλο το Δημόσιο, για να τις τροποποιούμε όπως μας βολεύει, από ένα διοικητικό υπάλληλο, που έχει διανύσει όλη τη διοικητική πυραμίδα και έχει σωρευμένη εμπειρία ετών;
– είναι καταλληλότερος για Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης ο κάθε εκπαιδευτικός που είναι κομματικό στέλεχος, με ανύπαρκτη διοικητική εμπειρία και πολλές φορές και με υποτυπώδη επιστημονικά προσόντα, όπως συμβαίνει σήμερα, από ένα διοικητικό υπάλληλο με αυξημένα επιστημονικά και διοικητικά προσόντα, που έχει κριθεί και αξιολογηθεί με κριτήρια που ισχύουν για όλο το Δημόσιο;
Όταν θα βρεθεί Υπουργός Παιδείας που θα απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα, τότε ας θριαμβολογήσει και όταν θα πάει στην αντιπολίτευση και τα έχει εφαρμόσει ως Υπουργός, τότε ας καταγγείλει.
Αλλιώς ας μην προκαλούν με τις δηλώσεις τους και ας μείνουν επικεντρωμένοι στο βασικό τους έργο, αυτό της διατήρησης του κομματικού – πελατειακού κράτους, που απλά κάθε φορά θα αλλάζει χρώμα.
