Δυο μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων και σε όλη την χώρα, χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών δημιουργούν μία εικόνα εγκατάλειψης στη δημόσια εκπαίδευση.
Οι χαμένες ώρες που συσσωρεύονται δημιουργούν κλίμα ακόμα μεγαλύτερης υποβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης, νέα μορφωτικά ελλείμματα για τους μαθητές, μεγαλύτερα κοινωνικά πλήγματα στις οικογένειές τους.
Την τιμητική τους στις περικοπές έχουν όλες οι δομές της αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, τα τμήματα ένταξης, τα ειδικά σχολεία, τα ολοήμερα.
Με την, προ εικοσαημέρου, εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, στο ίδιο μήκος κύματος με την περσινή εγκύκλιο Λοβέρδου, επιχειρήθηκε η αποψίλωση των ολοήμερων σχολείων από όποιους εκπαιδευτικούς υπηρετούν ακόμα σε αυτά, ώστε να καλυφθεί χωρίς διορισμούς αναπληρωτών μέρος των κενών στην πρωινή ζώνη των σχολείων.
Προϊόν αυτής της πολιτικής επιλογής ήταν από τις 10 του Νοέμβρη η πραγματοποίηση στην Α΄ Αθήνας, με απόφαση της Διευθύντριας Εκπαίδευσης, κατ΄ εφαρμογή ακραίας διάταξης του Καθηκοντολογίου, των πρώτων μετακινήσεων–απομακρύνσεων δασκάλων από τα σχολεία τους, στα οποία κάλυπταν λειτουργικές ανάγκες και παρείχαν συγκεκριμένο εκπαιδευτικό έργο, για να καλύψουν κενά σε άλλα σχολεία της Διεύθυνσης.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
