του Νότη Κουτσούκου
Το γεγονός που μου έδωσε το ερέθισμα να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο, είναι ο όγκος των Ελλήνων πτυχιούχων και το πώς αυτοί οι διαφορετικοί τύποι ανθρώπων κατανέμονται σε ομάδες με ένα κοινό χαρακτηριστικό. Το χαρτί στον τοίχο…
Φυσικά, είναι πολύ δύσκολο κι επικίνδυνο να ομαδοποιείς ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο σκέψης και προσέγγισης της ζωής αλλά θα τολμήσω να το επιχειρήσω και θα με κρίνετε από το αποτέλεσμα. Αν θεωρήσετε ότι κάτι λείπει ή κάτι δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί, δεν έχετε παρά να σχολιάσετε!
Ο Κάνω Μακρινά Σχέδια
Πρόκειται για τους νέους που πραγματικά ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους. Ονειρεύονται τον εαυτό τους σε 10 χρόνια και μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια το πώς θα είναι τότε. Δυστυχώς όμως, θα τους πάρει αρκετό χρονικό διάστημα για να πετύχουν το στόχο τους. Βλέπετε, αξιολογούν τον εαυτό τους πολύ ψηλά, δε δέχονται να κάνουν πρακτική ή να γίνουν το παιδί για όλες τις δουλειές σε κάποια εταιρεία. Σε καμία περίπτωση, δεν ενστερνίζονται τη φιλοσοφία πως πρέπει να ξεκινήσεις από χαμηλά για να φτάσεις ψηλά αφού στοχεύουν κατευθείαν στην κορυφή. Αργά ή γρήγορα όμως, θα προσαρμοστούν στα δεδομένα της πραγματικότητας. Άλλοι απότομα κι άλλοι πιο ομαλά…
Ο Τίποτα Δε Με Σταματά
Ο απόφοιτος του συγκεκριμένου γκρουπ έχει αρκετά κοινά στοιχεία με αυτόν που «κάνει μακρινά σχέδια». Είναι όμως, λιγάκι πιο διαλλακτικός όσον αφορά τις αρχικές απαιτήσεις του. Θα δεχτεί να κάνει και τον χαμάλη καμιά φορά αφού είναι σίγουρος για τις ικανότητές του και γνωρίζει πολύ καλά ότι θα ξεχωρίσει σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα! Η αδρεναλίνη είναι η νούμερο ένα ουσία στον οργανισμό του, η καρδιά του δεν πέφτει ποτέ κάτω από τους 100 παλμούς ενώ δε σταματά να σκέφτεται ούτε λεπτό την επόμενη μέρα …εβδομάδα …μήνα. Πήρε το πτυχίο κάνοντας παράλληλα δύο δουλειές ενώ τώρα έχει τον ελεύθερο χρόνο να τις κάνει 4 και 5. Άλλωστε, delivery και φυλλάδια μπορείς να κάνεις ακόμη κι αν το πρωί δουλεύεις στην τράπεζα. Έτσι δεν είναι;
Ο Επιχειρηματίας
Τα τελευταία χρόνια, στη χώρα μας, έχουμε δύο τύπους σε αυτήν την ομάδα αποφοίτων. Από τη μία, οι γόνοι επιχειρηματιών που απλά θα αναλάβουν την εταιρεία του πατέρα τους, έχοντας ένα ΜΒΑ στα συρτάρια και από την άλλη οι startupers. Κατά τη γνώμη μου, περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι δεύτεροι. Όχι πως μειώνω τους πρώτους. Ίσα ίσα πιστεύω πως είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για την οικονομία της χώρας. Οι startupers όμως, έχουν άλλον αέρα. Η ζωή τους είναι γεμάτη ενδιαφέρον και καθημερινή προσπάθεια να φτάσει η επιχειρηματική τους ιδέα στην κορυφή. Θα βγάλουμε τον δικό μας Steve Jobs άραγε;
Ο Ανασφαλής Κι Αβέβαιος
Πολλές φορές, σε αυτό το γκρουπ, θα συναντήσετε ανθρώπους με κανά δύο μεταπτυχιακά και τον χειρότερο βαθμό στο πτυχίο τους να είναι το 8άρι. Στη ζωή όμως, δεν παίζουν ρόλο μονάχα οι εξεταστικές. Πρέπει, να είσαι δυναμικός, έξυπνος, διορατικός και να αρπάζεις την ευκαιρία από τα μαλλιά. Αντίθετα, οι συγκεκριμένοι δηλώνουν αβέβαιοι και ιδιαίτερα ανασφαλείς με το μέλλον τους. Δεν έχουν ιδέα τι να κάνουν, πώς να ξεκινήσουν και με ποιο τρόπο να εκμεταλλευτούν το πτυχίο που βρέθηκε στα χέρια τους. Διαπιστώνουν πως η πραγματική ζωή δεν έχει καμία σχέση με τη θεωρία των βιβλίων και είναι ικανοί να πνιγούν σ’ ένα κουταλάκι νερό…
Σε αυτό το σημείο, ρίξτε μια ματιά στις Ανασφάλειες που παρουσιάζει ένας Άντρας 20 χρονών. Δεν ξέρω γιατί, μου ήρθε να διαφημίσω το άρθρο μου!
Ο Χαλαρός Ταξιδιώτης
Όντας φοιτητής, σίγουρα πήγε σε κάποια άλλη χώρα να σπουδάσει μέσω του Erasmus. Παράλληλα, οι πιθανότητες ενασχόλησής του με την AIESEC πιάνουν limit up. Είναι αποφασισμένος να δώσει ένα χρόνο ξεκούρασης στον εαυτό του, να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός από την επαγγελματική του αποκατάσταση και να κάνει ταξίδια. Πολλά ταξίδια. Φαβορί είναι οι προορισμοί της Ασίας, της Αυστραλίας, της Νότιας και Βόρειας Αμερικής και γιατί όχι και της Αφρικής. Όπως διαπιστώνετε, μένει στην απ’ έξω η Ευρώπη. Αυτό γιατί την έχουν γυρίσει ήδη ολόκληρη!
Ο Αιώνιος Φοιτητής
Κοίτα να δεις, που παίρνουν πτυχίο κι αυτοί που δεν το θέλουν. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που η φοιτητική τους ζωή είναι Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ. Συνήθως, δουλεύουν ή υπήρξαν PR στο W και πήγαιναν στο Πανεπιστήμιο 1 φορά το χρόνο. Στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Οι άλλες δύο περνούσαν απαρατήρητες για ανεξήγητους λόγους. Χαχα, πλάκα κάνω. Φυσικά και υπήρχε εξήγηση. Γινόταν το Opening του W στην παραλιακή!
Ο Θα Φύγω Από Το Σπίτι
Κι εδώ έχουμε δύο ειδών φοιτητές. Από τη μία, αυτοί που σπούδασαν μακριά από το πατρικό τους κι από την άλλη αυτοί που δεν απομακρύνθηκαν ποτέ από τη φτερούγα της μαμάς. Οι μεν, έχουν συνηθίσει τόσο στην ελεύθερη ζωή που δε μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους κάτω από την ίδια στέγη με γονείς και αδέρφια και οι δε, θεωρούν πως ήρθε η ώρα να γίνουν περισσότερο ανεξάρτητοι. Είτε έτσι είτε αλλιώς, έχουν ένα στόχο. Να πιάσουν άμεσα δουλειά για να μπορούν να καλύψουν τα έξοδα μιας γκαρσονιέρας. Θα τα καταφέρουν; Δείτε …μετά τις διαφημίσεις!
Ο Όλα Θα Γίνουν Μωρέ
Χαλαρά μωρέ. Όλα θα πάνε καλά. Μου θυμίζουν έντονα τους «Χαλαρούς Ταξιδιώτες» αλλά οι απόφοιτοι του συγκεκριμένουν γκρουπ, βαριούνται τόσο πολύ που δε θα έμπαιναν ποτέ στη διαδικασία να στήσουν ένα ολόκληρο ταξίδι. Καλύτερα να αράξουν στον καναπέ, με τα πόδια στο τραπεζάκι και να φιλοσοφήσουν τη ζωή στρίβοντας τσιγάρα. Πάντως, πρέπει να τονίσουμε πως αυτή η – χωρίς λόγο πολλές φορές – αισιοδοξία τους, φέρνει αποτελέσματα και βρίσκουν πάντοτε μία λύση σε κάθε πρόβλημα από το πουθενά…
Ο Παραταξιακός
Έλληνες είμαστε. Πρέπει να έχουμε παντού την πατέντα μας. Δε θα χαλάσουμε την παράδοση στους πτυχιούχους. Είμαστε περήφανοι για τους παραταξιακούς απόφοιτους. Αυτούς που έχουν βρει δουλειά πολύ πριν πάρουν το πτυχίο τους. Αυτούς φεύγουν για τα ξένα κολλέγια κι επιστρέφουν …πρωθυπουργοί! Αυτούς που οργάνωναν καταλήψεις στο Λύκειο και τώρα παρακαλούν για μία ψήφο παραπάνω μήπως και ανατρέψουν την κυβέρνηση. Έβγαλα πίκρα λίγο στο τέλος. Τι να κάνουμε όμως, μας έχουν πληγώσει. Δεν το βάζουμε κάτω ποτέ! Κάποια στιγμή, θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα 🙂
Φυσικά, ένας απόφοιτος μπορεί να ανήκει σε παραπάνω από ένα γκρουπ. Οι συνδυασμοί και οι συνεργασίες είναι της μόδας οπότε τα πάντα επιτρέπονται!
