Εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων ΠΕ Φθιώτιδας μνημονεύουν σε πρόσφατο δημοσίευμα τους δικαστική απόφαση που δικαίωσε συνάδελφο εκπαιδευτικό ΠΕ11 για την μη ικανοποίηση της αίτησης μετάθεσης το 2013.
Επειδή, λίαν προσφάτως, το περιεχόμενο της εν λόγω δικαστικής απόφασης περιήλθε σε γνώση μας, αισθανόμαστε την υποχρέωση να ενημερώσουμε την εκπαιδευτική κοινότητα, προς αποκατάσταση της αλήθειας, για τα εξής:
Πρόκειται για την υπ’ αριθ. 1672/2015 δικαστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών η οποία εκδόθηκε μετά την εκδίκαση αίτησης ακυρώσεως και με την οποία ακυρώθηκε η υπ’ αριθ. 80571/Δ1/12-6-2013 απόφαση του Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων Πολιτισμού και Αθλητισμού περί μεταθέσεων, ΜΟΝΟ κατά το μέρος που η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός δεν περιλήφθηκε στους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που μετατέθηκαν κατά το σχολικό έτος 2012-2013, μολονότι ανήκε σε ειδική κατηγορία μετάθεσης ως πολύτεκνη.
Με την αίτηση ακυρώσεως της εν λόγω εκπαιδευτικού ζητήθηκε επίσης να ακυρωθούν :
η υπ’ αριθ. 119666/Δ2/13-8-2013 διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων περί καθορισμού κατ’ αριθμό του πλεονάζοντος εκπαιδευτικού προσωπικού στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και των κενών θέσεων στη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και Διεύθυνση Εκπαίδευσης καθώς και
η υπ’ αριθ. 111967/Δ2/13-8-2013 Υπουργική Απόφαση περί καθορισμού του αριθμού θέσεων για μετάταξη εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε διοικητικές θέσεις φορέων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων,
με την αιτιολογία ότι οι εν λόγω πράξεις καθώς και
οι συμπροσβαλλόμενες 111655/Δ1/30-8-2013 και 148440/Δ1/11-10-2013 ατομικές πράξεις των υποχρεωτικών μετατάξεων εκδόθηκαν κατά παράβαση των διατάξεων του Π.Δ/τος 50/1996,
με αποτέλεσμα να διατεθούν κενές οργανικές θέσεις σε μετατασσόμενους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ( που στην προκειμένη περίπτωση βέβαια δεν υφίστανται καν καθότι ΔΕΝ έχουν ακόμη συσταθεί ) και να παραβιαστεί η απόλυτη προτεραιότητά της, ως πολύτεκνης μητέρας, προς κάλυψη των εν λόγω θέσεων.
Όμως το εν λόγω αρμόδιο Δικαστήριο
απέρριψε το λόγο αυτό ως αβάσιμο και
δεν ακύρωσε τις ανωτέρω διοικητικές πράξεις των μετατάξεων του Ν.4172/2013,
διότι όπως αναφέρεται επί λέξει στο κείμενο της προναφερθείσας υπ’ αριθ. 1672/2015 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών :
«οι εν λόγω αποφάσεις»,
(η υπ’ αριθ. 119666/Δ2/13-8-2013 διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η υπ’ αριθ. 111967/Δ2/13-8-2013 Υπουργική Απόφαση περί καθορισμού του αριθμού θέσεων για μετάταξη εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια καθώς και οι συμπροσβαλλόμενες 111655/Δ1/30-8-2013 και 148440/Δ1/11-10-2013 ατομικές πράξεις των υποχρεωτικών μετατάξεων),
«δεν σχετίζονται με τις μεταθέσεις εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που έλαβαν χώρα κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του π.δ. 50/1996, πριν από την έναρξη ισχύος του πιο πάνω νομοθετικού καθεστώτος, το οποίο διέπει τις υποχρεωτικές μετατάξεις του πλεονάζοντος εκπαιδευτικού προσωπικού,
αλλά εκδόθηκαν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των μεταθέσεων αυτών, κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων του άρθρου 82 παρ.11 του Ν.4172/2013, οι οποίες αφορούν αποκλειστικά στις πιο πάνω υποχρεωτικές μετατάξεις
χωρίς, περαιτέρω να προβλέπουν, στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, εξέταση αιτήσεων μετάθεσης εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που δεν είχαν προηγουμένως ικανοποιηθεί.
Από το γεγονός αυτό δε, δεν τίθεται ζήτημα αντίθεσης των προεκτιθέμενων διατάξεων (άρθρου 82 παρ.11 ν.4172/2013) προς τις αρχές της ισότητας, της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης των διοικουμένων καθώς και προς το άρθρο 21 παρ.1 του Συντάγματος περί προστασίας της οικογένειας, όπως αβάσιμα υποστηρίζει η αιτούσα».
Είναι προφανές ότι με την ανωτέρω υπ’ αριθ. 1672/2015 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών δικαιώνονται και δικαστικά οι από καιρό και με σαφήνεια διατυπωμένες θέσεις μας ως μεταταχθέντων, διότι το εν λόγω Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι :
η διαδικασία των μεταθέσεων, (καθώς προηγήθηκε και ολοκληρώθηκε υπό το νομικό καθεστώς των διατάξεων του π.δ. 50/1996 και μάλιστα πριν από την έναρξη ισχύος του νομοθετικού καθεστώτος των υποχρεωτικών μετατάξεων ), ΔΕΝ σχετίζεται με τη διαδικασία των μετατάξεων και
ότι οι διατάξεις του άρθρου 82 παρ. 11 του Ν.4172/2013 ΔΕΝ αντιβαίνουν τις γενικές αρχές του δικαίου και τις συνταγματικές διατάξεις.
Ως εκ τούτου, επειδή η εν λόγω δικαστική απόφαση συνιστά δεδικασμένο.
Καλούμε
για μία ακόμη φορά τους συναδέλφους μας των προϋπαρχουσών ειδικοτήτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
να σταματήσουν να αναμασούν την αβάσιμη επιχειρηματολογία ότι οι υποχρεωτικές μετατάξεις έγιναν κατά παράβαση του Π.Δ/τος 50/1996, και
να παύσουν να διεκδικούν προνομιακή μεταχείριση ως προς την πλήρωση ΤΩΝ ΥΠΟ ΣΥΣΤΑΣΗ οργανικών κενών – θέσεων.
Αντιθέτως κρίνουμε απαραίτητο να τονίσουμε για μία ακόμη φορά ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να συμπορευτούμε όλοι οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (μεταταχθέντες, μετατιθέμενοι, ευρισκόμενοι στη διάθεση των ΠΥΣΠΕ) στον αγώνα μας για τη σύσταση οργανικών θέσεων σε όλα τα λειτουργικά κενά των ΕΑΕΠ, δεδομένου ότι η αντιπαράθεση και η αντιδικία έως τώρα το μόνο που επέφεραν ήταν η καθυστέρηση των μεταθέσεων και των οριστικών τοποθετήσεων ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών ΟΛΩΝ των ειδικοτήτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με δύο λέξεις μόνο ζημία !
Η Συντονιστική Επιτροπή των μεταταχθέντων εκπαιδευτικών του Ν.4172/2013
