Η κατάσταση στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης και συγκεκριμένα στα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης είναι -τολμώ να πω- στα όρια της αθλιότητας, για να μην πω σε αθλιότητα.
Αυτό είπε στη Βουλή ο Αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Τάσος Κουράκης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της Βουλευτού Λιάνας Κανέλη.
Ο κ. Κουράκης σημείωσε πως όσα ανέφερε λίγα λεπτά πριν στο κοινοβούλιο η κυρία Κανέλη είναι έτσι ακριβώς, και υπογράμμισε τα εξής:
Είναι μαθητές οι οποίοι έχουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και ανάγκες -θα έλεγα- και κατά συνέπεια η αντιμετώπιση εκ μέρους της πολιτείας θα έπρεπε να είναι ανάλογη.
Θα έλεγα ότι εδώ δεν ισχύει ούτε καν το «ίσες ευκαιρίες σε όλους», γιατί αυτά τα παιδιά, επειδή ξεκινούν από άνισες αφετηρίες, θα ήθελαν διαφορετική στήριξη.
Αναφέρομαι τόσο στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν στα γενικά σχολεία -για να γίνει όμως αυτό στην πραγματικότητα χρειάζεται πρόσθετη διδακτική στήριξη, παραδείγματος χάριν ένα παιδί με αυτισμό πρέπει να έχει έναν εκπαιδευτικό δίπλα του ακόμα και στο διάλειμμα- όσο και στα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης
. Θα ήθελα να προσθέσω ακόμα κάτι, το οποίο αντιμετωπίζουμε.
Πολλά από αυτά τα παιδιά μετά το Λύκειο αναγκάζονται πολλές φορές να μένουν στις τελευταίες τάξεις για να παραμείνουν, έστω και σε αυτές τις άθλιες δομές, περισσότερο, γιατί δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη τι θα γίνει μετά.
Το στοιχείο δε που θίξατε, ότι τους δίνεται ένα χαρτί χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, είναι τεράστιας σημασίας.
Πώς θα ζήσουν αυτά τα παιδιά;
Πέρα από το να αναγνωρίζουμε την κατάσταση, σας λέω ότι αυτό που στοχεύουμε ως Υπουργείο είναι δύο πράγματα.
Πρώτον, να αλλάξουμε το θεσμικό πλαίσιο για την ειδική εκπαίδευση.
Όπως γνωρίζετε καλά, η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε αρχίσει και ήταν έτοιμη να κατεβάσει ένα θεσμικό πλαίσιο, το οποίο είχε καταδικαστεί από τους πάντες, και γιατί δεν έδινε καμία απάντηση για τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και γιατί δεν έδινε καμία απάντηση στα ζητήματα που αναφέραμε προηγουμένως.
Το άλλο και πολύ σημαντικό θέμα -το υπαινιχθήκατε χάριν συντομίας- είναι αυτό για τους αναπληρωτές κατά 90%.
Ξέρετε, αν υποτεθεί ότι στα άλλα σχολεία μπορούμε να έχουμε αναπληρωτές για να καλύψουμε κενά, εδώ η έννοια του αναπληρωτή, δηλαδή του ανθρώπου ο οποίος αλλάζει κάθε εκπαιδευτική περίοδο…
Μάλιστα, η αλλαγή εκπαιδευτικού σε ορισμένες καταστάσεις -τώρα μιλάω και ως γιατρός- ισοδυναμεί με βασανισμό. Βλέπει το παιδί καινούριο πρόσωπο και χάνεται τελείως.
Άρα, εδώ θα έπρεπε να δουλέψουμε μόνο με μόνιμους εκπαιδευτικούς.
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι από τις πιστώσεις που μπορούμε να έχουμε για μόνιμους διορισμούς για όλη την εκπαίδευση, και οι οποίες είναι λίγες -πολύ πολύ λιγότερες από αυτές που θα θέλαμε- θα προσπαθήσουμε να κάνουμε έναν τέτοιο καταμερισμό, ώστε να ενισχύσουμε αυτές τις δομές.
Αυτό δεν σημαίνει καθόλου μα καθόλου ότι θα μπορέσουμε να καλύψουμε τα κενά χρόνων, γιατί αυτές οι δομές είναι δομές που θέλουν ισχυρή υποστήριξη, διότι, όπως είπαμε, απευθύνονται σε παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ειδική παρακολούθηση.
Η Κ. Κανέλλη
Η Βουλευτή του ΚΚΕ λίγα λεπτά νωρίτερα είχε πει τα εξής:
Κύριε πουργέ, θα κρατηθώ από τη φράση σας για «ισχυρό ιδεολογικό φορτίο στην παιδεία». Θέλω απάντηση στο επίπεδο του «ισχυρού ιδεολογικού φορτίου», όμως πρακτική, αν είναι δυνατόν, για να μη γίνει το «φορτίο» φόρτωμα στις πλάτες των παιδιών που καταφεύγουν –και το εννοώ το «καταφεύγουν»- στην αθλιότητα των Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.
Μιλάμε για άτομα της ειδικής αγωγής, που σημαίνει ότι συμπαρασύρεται το σύνολο των οικογενειών των ατόμων που χρειάζονται αυτά.
Σήμερα είναι μια ιδιαίτερα φορτισμένη μέρα.
Γι’ αυτό και με ακούτε έτσι.
Σαν σήμερα το 1926 καθιερώθηκε η υποχρεωτική παιδεία από τα έξι χρόνια έως τα δεκατέσσερα. Επομένως, αυτό περιλαμβάνει και αυτά τα παιδιά.
Στο Αιγάλεω είναι 143 παιδιά.
Και στα 143 παιδιά –γιατί είναι και λίγα, εγώ σας ρωτάω εάν θα φτιάξετε καινούργια, πόσα θα φτιάξετε- αναλογεί ένας ψυχολόγος, δύο εργασιοθεραπευτές, κανένας κοινωνικός λειτουργός.
Μιλάμε για εκατόν σαράντα τρία παιδιά! Εκατόν είκοσι παιδιά φοιτούν.
Δεν μπορούν να πάνε όλα εκεί. Από το τεχνικό και βοηθητικό προσωπικό τουλάχιστον έξι άτομα λείπουν.
Μιλάμε για καταστάσεις κάτω από τις οποίες δεν μπορούν να αποφευχθούν -και συμβαίνουν- και τραυματισμοί εργαζομένων και τραυματισμοί παιδιών μεταξύ τους.
Δεν μπορεί να ελεγχθεί αυτή η κατάσταση! Το δε εκπαιδευτικό προσωπικό είναι με ΕΣΠΑ στη συντριπτική του πλειοψηφία.
Πάνω από 90% αναπληρωτές.
Είμαστε στο τελευταίο τρίμηνο της σχολικής χρονιάς.
Δεν λειτουργεί τίποτε και η ειδική εκπαίδευση έχει καταλήξει να είναι πεντάμηνη.
Πεντάμηνη;
Τι θα πάτε να πείτε;
Υποχρεωτική παιδεία πεντάμηνη;
Τι παίρνουν;
Θα το έλεγα, εάν δεν ήμασταν στη Βουλή.
Θα έλεγα τη λέξη που αρχίζει από «κάπα». Θα χρησιμοποιήσω το «πι».
Παλιόχαρτο παίρνουν!
Ένα παλιόχαρτο, το οποίο είναι βεβαίωση σπουδών.
Δεν τους εξασφαλίζει ούτε επαγγελματικά δικαιώματα ούτε τίποτα!
Αυτά τα παιδιά είναι σε Καιάδα πεταμένα -το εννοώ ότι είναι πεταμένα σε Καιάδα- λόγω ελλείψεως χρημάτων και προσωπικού.
Και σας μίλησα για ιδεολογικό φορτίο, διότι η απάντηση που έχουμε πάρει εμείς σε ερώτηση που είχαμε κάνει το Φλεβάρη ως Κοινοβουλευτική Ομάδα για την ειδική εκπαίδευση και ειδικά για το κομμάτι που αφορούσε το Περιστέρι, όπου υπάρχει ένα καινούργιο κτήριο, το οποίο με κάποιες παρεμβάσεις μπορεί να λειτουργήσει -και δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν λειτουργεί, κύριε Πρόεδρε- η απάντηση που μας ήρθε από το Υπουργείο είναι εξαγριωτική. Και να σας πω γιατί είναι εξαγριωτική;
Γιατί μας παραπέμπει στην κτηριακή «Something ΑΕ».
Μην μου πείτε γιατί χρησιμοποιώ αγγλικές λέξεις.
Το ξεκίνησε ο Τσίπρας, θα το συνεχίσω και εγώ.
Λοιπόν, κατά αυτή την έννοια δεν μπορεί να μου λέτε «Δεν υπάρχουν λεφτά».
Πήγατε και μαζέψατε και το τελευταίο φράγκο που υπήρχε από τις περιφέρειες και από τους δήμους, από τα αποθεματικά.
Για δέκα ανθρώπους που χρειάζονται και για το τελείωμα του κτηρίου; Και θα μας παραπέμψετε εσείς, ολόκληρη Κοινοβουλευτική Ομάδα, κοτζάμ Υπουργείο, να πάω να κοιτάξω το χρονοδιάγραμμα της εταιρείας που έχει αναλάβει;
Τι είστε δηλαδή;
Υπάλληλοι της εταιρείας; Εσείς να την πιάσετε από το αυτί την εταιρεία.
Εσείς αναθέσατε στην εταιρεία να κάνει αυτή τη δουλειά.
Εγώ, η Βουλευτής, θα πάω στην εταιρεία να τη ρωτάω «Πότε θα τελειώσεις, κούκλα μου, τις εργασίες που έχεις αναλάβει για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες;».
Αποκλείεται αυτό ήταν εξαγριωτικό.
Δεν περιμέναμε από εσάς, αριστερή Κυβέρνηση, να μου πείτε να πάω στην εταιρεία να τη ρωτήσω για το χρονοδιάγραμμα.
Εσείς είστε οι υπεύθυνοι.
Εσείς είστε Κυβέρνηση.
Εσείς τα κάνετε όλα αυτά.
Πάρτε μία ρόδα, ένα ρολόι από αυτά τα πέντε ρημάδια τα αεροπλάνα για τα οποία δίνετε πεντακόσια εκατομμύρια.
Πάρτε μία ρόδα –ξέρω εγώ;- μία ζώνη ασφαλείας, ένα Ξέρετε κάτι
; Ο Άγιος Δημήτριος καλύπτει όλη τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Δ΄ Διεύθυνση. Το Ηράκλειο καλύπτει τη Β΄ Διεύθυνση.
Έχουμε τρία-τέσσερα όλα κι όλα και ένα γυμνάσιο και λύκειο στην Αθήνα για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Ένα μόνο!
Εάν ισχύει ο Καιάδας ή εάν ο Καιάδας μπορεί να μπει σε γραφειοκρατική, δημοσιονομική προσαρμογή ή οτιδήποτε άλλο, αυτό είναι ένα ιδεολογικό φορτίο που -είμαι σίγουρη, κόβω το κεφάλι μου- αποκλείεται να υπάρχει μισός άνθρωπος εδώ μέσα, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης, που να θέλει να το σηκώσει αυτό το φορτίο.
