Τα εν οίκω…

Ο νόμος περί της ενδοοικογενειακής βίας εντοπίζεται στο σύνταγμα του 2006, συγκεκριμένα στον νόμο 3500/2006.

Μέχρι και τις αρχές του 20^ου αιώνα η ενδοοικογενειακή βία ήταν ένα κοινό μυστικό στην εκάστοτε κοινωνία. Βία μεταξύ συζύγων, βία μεταξύ γονιών και παιδιών, βία μεταξύ συγγενών. Η κακοποίηση βέβαια των παιδιών συνεχιζόταν και στο σχολείο είτε από άλλα παιδιά είτε από το τραγικό φαινόμενο της παρότρυνσης των γονιών να κακοποιούν οι δάσκαλοι τους μαθητές «για να γίνουν άνθρωποι» και «να μάθουν γράμματα»!

Δυστυχώς και οι εκπαιδευτικοί προέτρεπαν τους γονείς να κακοποιούν τα παιδιά τους. Από μία μαρτυρία ανθρώπου που κακοποιήθηκε από τη δασκάλα κρατώ αυτό το περιστατικό: Πηγαίνει η μητέρα του τότε παιδιού να μιλήσει με τη δασκάλα και η «παιδαγωγός» συμβουλεύει κατά λέξη τη μητέρα: «Να δέρνετε τη κόρη σας γιατί αλλιώς δεν θα ευτυχήσει στη ζωή της». Ευτυχώς η μητέρα δεν το έκανε ποτέ αυτό.

Στον αντίποδα αυτής της οικογένειας βάζω μία άλλη οικογένεια. Στη συγκεκριμένη μιλάμε για ένα απλά ζωηρό παιδάκι που η μητέρα του ακόμα και σήμερα, που έχει ενηλικιωθεί το παιδί της, προσπαθεί να δυσκολεύει τη ζωή του. Η παιδική ηλικία αυτού το παιδιού ήταν τραυματική με αποκορύφωμα όλων το γεγονός πως η μητέρα του το έβαλε στο τότε αναμορφωτήριο της τότε εποχής. Το αναμορφωτήριο για «τα ατίθασα παιδιά» που έλεγαν τότε. Επίσης στο αναμορφωτήριο έμπαιναν, ανήλικα μόνο, κορίτσια τα οποία τα εξέδωσαν στην πορνεία ή έπεσαν θύματα βιασμού και συγκεκριμένα αιμομικτικού βιασμού. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την τελευταία κατηγορία αναφέρω το εξής περιστατικό: Κάποια φορά ανακαλύφθηκε πως σε μία οικογένεια ο πατέρας βίαζε την ίδια του την κόρη και αντί η κοινωνία να απομακρύνει τον πατέρα από την οικογένεια προτίμησε να βάλει την κόρη στο αναμορφωτήριο.

Η ενδοοικογενειακή βία αναπαράγεται στις μέρες μας σε κάποιες οικογένειες επειδή αναπαράγεται αυτό το μοντέλο οικογένειας και εξαλείφεται σε άλλες οικογένειες ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Σύμφωνα με τη διεθνή παιδαγωγική επιστημονική κοινότητα ένα παιδί βιώνει το μοντέλο της οικογένειάς του. Αν του αρέσει το ενστερνίζεται και το αναπαράγει στη δική του οικογένεια, αν δεν του αρέσει το απωθεί και το απορρίπτει. Αυτή η θεωρία επιβεβαιώνεται με τις εξής δύο μαρτυρίες.

Η πρώτη μαρτυρία αφορά περίπτωση κακοποιημένου παιδιού σε σπίτι και σχολείο: «Και στο σχολείο δεν είχα παρέες και ήταν άσχημα τα πράγματα, αλλά τουλάχιστον εκεί είχα την ησυχία μου. Έτρεμα, όμως, την ώρα που θα γυρνούσα σπίτι μου. Πως θα έβρισκα τα πράγματα, τι κατάσταση θα επικρατούσε. Φοβόμουν για αυτό που με περίμενε στο σπίτι.» Το συγκεκριμένο παιδί απέρριψε το μοντέλο της οικογένειας και έγινε ένας πολύ καλός και στοργικός γονιός για τα παιδιά του. Στην ερώτηση «Τι νιώθεις σήμερα για τους γονείς σου; Τους έχεις συγχωρέσει;» η απάντηση ήταν ένα σοκ καλοσύνης και ορθής κριτικής: «Δεν ξέρω αν τους έχω συγχωρέσει αλλά σίγουρα τους λυπάμαι. Τους λυπάμαι γιατί και η συζυγική τους σχέση τροφοδοτούταν από καυγάδες και όχι από αγάπη».

Η δεύτερη μαρτυρία προέρχεται από ένα παιδί που ποτέ του δεν έμαθε τι σημαίνει βία από την οικογένειά του. «Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν έχει υπάρξει πιο ευτυχισμένο παιδί από εμένα. Πολλές φορές δόξασα τον Θεό για την οικογένεια που μου έδωσε».

Το επόμενο κομμάτι είναι αυτούσιο από την επίσημη ιστοσελίδα της ελληνικής αστυνομίας.

Ενδοοικογενειακή βία   Η Ενδοοικογενειακή βία είναι ένα έγκλημα που τιμωρείται από τις διατάξεις του Ν. 3500/2006 .Η άσκηση κάθε είδους βίας ή κακοποίησης (ψυχολογικής, σωματικής, σεξουαλικής και συναισθηματικής), διώκεται από το Νόμο.Αν γνωρίζετε κάποιον που είναι θύμα εκφοβισμού, μην φοβηθείτε να το πείτε σε ένα γονέα, φροντιστή, φίλο, δάσκαλο, αστυνομικό ή κάποιον άλλο που εμπιστεύεστε. Αν είστε θύμα: ·         Καλέστε το 100 σε περίπτωση άμεσης ανάγκης ή επικοινωνήστε με το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Επίσης μπορείτε να καλέσετε στην τηλεφωνική γραμμή SOS 15900. Δηλώστε την κακοποίηση και ζητήστε προστασία. ·         Έχετε το δικαίωμα να υποβάλετε μήνυση. ·         Η Ελληνική Αστυνομία λαμβάνει σοβαρά υπόψη κάθε περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας. ·         Εάν πάτε στο νοσοκομείο για εξετάσεις, μη διστάσετε να πείτε την αλήθεια για το τι σας συνέβη. ·         Απευθυνθείτε στις ειδικές υπηρεσίες για κακοποιημένες γυναίκες. Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων λειτουργεί το Συμβουλευτικό Κέντρο της Αθήνας από το 1988. Το κέντρο παρέχει ΔΩΡΕΑΝ ψυχοκοινωνική στήριξη και νoμική συμβουλευτική σε γυναίκες θύματα βίας. Σκοπός των παρεχόμεων υπηρεσιών είναι η ενδυνάμωση των γυναικών και η επανάκτηση της αυτοεκτίμησησς τους ώστε να μπορέσουν να αναλάβουν την ευθύνη της επαγγελματικής, προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής και να πάρουν οι ίδιες τις καλύτερες αποφάσεις για το μέλλον τους. Στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών στήριξης των γυναικών θυμάτων βίας λειτουργεί και η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900, η οποία είναι πανελλαδικής εμβέλειας, 24ωρης λειτουργίας – 365 μέρες το χρόνο. Η τηλεφωνική γραμμή SOS στελεχώνεται από ψυχολόγους και κοινωνικούς επιστήμονες που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας  και υπηρεσίες ενημέρωσης και τηλεφωνικής συμβουλευτικής σε θύματα όλων των μορφών βίας λόγω φύλου. Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας: 15900 e-mail: sos15900@isotita.gr Συμβουλευτικό Κέντρο Αθήνας: Νίκης 11,  Σύνταγμα τηλ: 210 – 3317305, 210 – 3317306 Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στη σελίδα:  https://www.isotita.gr/index.php/docs/c41

Πηγή: www.astynomia.gr

Μία συμβουλή για όλους τους γονείς.

Να αγαπάτε τα παιδιά σας να τους το λέτε ότι τα αγαπάτε.

Ακόμα και ο ήχος αυτής της λέξης τα κάνει ευτυχισμένα.

Το άρθρο έστειλε στο www.xenesglosses.eu η Μίρκα Αρβανίτη από το Blog της https://nagginginbedblog.wordpress.com/ και την ευχαριστούμε.