ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ…
Σκέφτηκα πολλούς τίτλους γι’ αυτό το άρθρο ,αλλά αυτός που χρησιμοποίησα περιγράφει πως το πρόβλημα των εξαρτήσεων μας αφορά όλους… Όλοι έχουμε απογοητευτεί από κάποια γεγονότα, και από κάποιους ανθρώπους, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του φόβου για τη ζωή , φοβόμαστε να αγαπήσουμε , να γελάσουμε, να νιώσουμε την ευτυχία , παύουμε να ελπίζουμε και έτσι γινόμαστε έρμαια της απογοήτευσης.
Η έννοια «φόβος» έχει ιδιαίτερο νόημα στις μέρες μας με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας . O φόβος είναι συνυφασμένος με την ανθρώπινη φύση μας και είναι αναμενόμενος όταν ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με το καινούργιο, το άγνωστο και την αλλαγή γενικότερα. Ο φόβος συνδέεται πάντα με το μέλλον και η πρόληψη επίσης… Η παραδοχή και η αντιμετώπιση του φόβου είναι ένδειξη ωριμότητας και απελευθερώνει το δυναμικό του ατόμου, ώστε να δράσει και να εφεύρει έννοιες όπως «θάρρος- κουράγιο». Μη φοβάσαι να αγαπήσεις. Μην κοιτάς τον άλλο πάνω από τον ώμο ,κοίταξε τον στα μάτια.
Μην κοιτάζεις ποτέ κάτω γιατί θα χάσεις το ηλιοβασίλεμα. Στην εποχή μας αν αγαπάς σε θεωρούν αφελή, αν κλαις συναισθηματικό,αν συγχωρείς αδύναμο ,καιρός δεν είναι όμως να ξεχάσουμε τους μικροεγωιστικούς μας εαυτούς και να μη φοβόμαστε να είμαστε συναισθηματικοί; Η ζωή είναι ένα ταξίδι ένας προορισμός που την περνάς βήμα βήμα. Αν το κάθε σου βήμα είναι υπέροχο έτσι θα είναι και η ζωή σου .
Οι περισσότεροι χάνανε το καιρό τους κλαίγοντας για τις χαμένες στιγμές. Υπάρχουν όμως εκατομμύρια άλλες που θα έρθουν… στιγμές που θα ζεις µια ζωή χωρίς ουσίες, στιγμές ανάρρωσης από τις επιπτώσεις της εξάρτησης και στιγμές εγκαθίδρυσης μίας σταθερής και δημιουργικής ζωής.
Ο φόβος όταν μοιράζεται μειώνεται. Ιδιαίτερα όταν κάποιος αισθάνεται ότι «δεν είναι μόνος, δεν είναι ο μόνος».
Γράφει Μπούνα Ανδρομάχη-Κοινωνικός Ανθρωπολόγος-Ιωάννινα
