Αναπληρωτές δεν έχουν χρήματα για το ταξίδι της πρόσληψης
Ήταν από τα πιο δύσκολα μηνύματα που έλαβα…
Από μια νέα συναδέλφισα…
Που προσλήφθηκε προχθές για πρώτη φορά…
Με όλη τη λαχτάρα, που την ένιωθα από προηγούμενά μηνύματά της…
Να δουλέψει…
Να μπει στην τάξη…
Να διδάξει!
«Και αν δεν έχω τα χρήματα κ. Ζαχαρία να έλθω στην Κρήτη; Τι συνέπειες θα έχω;»
Ειλικρινά πάγωσα…
Δεν ήξερα τι να απαντήσω…
Είμαι όμως σίγουρος ότι θα τα καταφέρει!
Γιατί σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι γύρω της, υπάρχουν ψυχές που την αγαπούν και θα τη βοηθήσουν!
Την περιμένουμε…
Συνάδελφοι…
Βλέπετε που φτάσαμε;
Να έρχεται η πολυπόθητη πρόσληψη και να μην έχεις τα χρήματα να πας στον τόπο που προσλήφθηκες…
Θυμήθηκα τον Τάσο.
Ένα παλικάρι από τη Βόρεια Ελλάδα, που είχε διοριστεί μόνιμος στο Ηράκλειο πριν λίγα χρόνια.
Και παραιτήθηκε.
Γιατί τα 580 ευρώ που έπαιρνε δεν τον έφταναν…
Γιατί η οικογένειά του δεν μπορούσε να του στέλνει χαρτζιλίκι!
Γιατί είχε αξιοπρέπεια.
Γιατί ντρεπόταν να πηγαίνει στο σχολείο και να μυρίζουν τα χνώτα του από την πείνα…
Εκεί κατάντησαν τη νέα γενιά των εκπαιδευτικών!
Αυτούς άραγε ποιος θα τους αξιολογήσει;
https://www.e-mesara.gr/
