Η έκθεση του οίκου Pearsonγια την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε διάφορες χώρες μας τίμησε άλλη μια φορά. Η Ελλάδα κατέλαβε την τιμητικότατη… τελευταία θέση στην Ευρώπη και μεταξύ των τελευταίων στον παγκόσμιο εκπαιδευτικό χάρτη. Αφήσαμε πίσω μας μόνο χώρες που δεν έχουν εκπαιδευτικό σύστημα ή αγωνίζονται να αποκτήσουν!!!
Η έκθεση κυριολεκτικά μας εκθέτει. Κυρίως, όμως, εκθέτει ένα ανύπαρκτο υπουργείο, που πολιτεύεται χωρίς προσανατολισμό, χωρίς ξεκάθαρη σκέψη για το τι και πως της παιδείας των μελλοντικών γενεών. Εκθέτει έναν υπουργό, που κάνει πολιτική μέσω τροπολογιών (μέχρι και οι … παραστάτες του δικομματικού μορφώματος που κυβερνά αναγκάστηκαν να τον μεμφθούν κοινοβουλευτικά) και το μόνο που πράττει είναι ένα ανελέητο κυνήγι των ιδιωτικών εκπαιδευτικών – οι σχετικές καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ είναι σκληρότατες και αποκαλυπτικές,
Το πιο ανησυχητικό, κατά την άποψή μας, είναι ότι μια μικρή αλλά όχι ασήμαντη μερίδα εκπαιδευτικών αντέδρασαν άμεσα κατά της έκθεσης, θέτοντας ερωτήματα του τύπου «με ποια κριτήρια έκριναν», «ποιοι είναι αυτοί;», «που βρήκαν στοιχεία», «οι έλληνες μαθητές είναι οι καλύτεροι» και λοιπά του αυτού είδους. Και είναι Δεν είναι αναγκαίο να επισκεφθεί κάποιος τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας για να καταλάβει τι γίνεται μέσα από τα κάγκελα των προαυλίων. Τα δημοσιεύματα πληθώρας εκπαιδευτικών σε ηλεκτρονικά μέσα σχετικά με την εκπαίδευση είναι πιο σκληρά και επιτιμητικά από τα αναφερόμενα στην εξ εσπερίας έκθεση. Μια πρόχειρη αναζήτηση να επιχειρήσει κάποιος στο διαδίκτυο κι αμέσως θα διαπιστώσει ότι εμείς οι ίδιοι, με σκληρότατους επαναλαμβανόμενους χαρακτηρισμούς θεωρούμε ότι έχουμε καταρρεύσει. Σταχυολογούμε από έγκριτα blogsκαι sitesεκπαιδευτικού ενδιαφέροντος ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα:
- – δεν προάγει την παιδεία. Τα μαθήματα γενικότερης παιδείας και μόρφωσης είναι σχεδόν εξαφανισμένα και όσα υπάρχουν πλήρως απαξιωμένα. Τι θεατρική, μουσική, καλλιτεχνική παιδεία λαμβάνουν οι μαθητές στα σχολεία; Μπορεί μαθητής με ταλέντο στον αθλητισμό να εξελιχθεί μέσα από τα σχολεία, όταν το μάθημα της Φυσικής Αγωγής έχει καταντήσει χρόνια τώρα “πάρτε μια μπάλα να παίξετε”;
- – τα μαθήματα γενικής παιδείας (τι όρος κι αυτός…) είναι η ώρα του παιδιού. Ιδιαίτερα στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, απλώς γεμίζουν το πρόγραμμα και οι περισσότεροι διδάσκοντες παρίστανται στην αίθουσα ως παιδοφύλακες κι όχι ως παιδαγωγοί.
- – δεν παρέχει καμία δυνατότητα μόρφωσης σε ξένες γλώσσες, τέχνες και αξιοποίησης των ιδιαιτέρων ικανοτήτων του κάθε μαθητή. Οι μαθητές τρέχουν τα απογεύματα από το ένα φροντιστήριο στο άλλο για να καλύψουν αυτά που έπρεπε να μάθουν ενδοσχολικά!!! Εσείς γνωρίζετε πολλούς μαθητές που μπορούν να τεκμηριώσουν την επάρκειά τους στις ξένες γλώσσες, μόνο με το μάθημα που γίνεται στο σχολείο;
- – το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι παρωχημένο, υμνητής της παπαγαλίας και της στείρας ασκησιολογίας. Βρίθει από κείμενα το διαδίκτυο σχετικά με την κατάντια των θεμάτων των πανελληνίων εισαγωγικών διαγωνισμών στα Μαθηματικά, τη Φυσική κλπ, αναγκάζοντας τους μαθητές να προστρέχουν στην εξωτερική βοήθεια, που συχνά δεν είναι τίποτα άλλο από στυγνή εκμετάλλευση, σε πολλαπλά επίπεδα.
- – δεν παρακολουθεί καμία εξέλιξη στις επιστήμες, παρέχοντας γνώση ξεπερασμένη και αμφισβητούμενη. Ιδιαίτερα τα βιβλία της Ιστορίας έχουν μετατραπεί σε πυγμαχικό στίβο, με τέτοια ποιότητα αντιπαρατιθεμένων πλευρών, που μόνο μελαγχολία προκαλεί.
- – έχει μετατρέψει τη βαθμοθηρία στο εθνικό μαθητικό σπορ. Ανεξάρτητα αν το υπόβαθρο είναι σαθρότατο, μαθητές και γονείς το μόνο που θέλουν είναι το εικοσάρι.
- – απασχολεί απαξιωμένους κοινωνικά, οικονομικά, επιστημονικά εκπαιδευτικούς, που συχνότατα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, αν περιοριστούν αποκλειστικά στο λειτούργημά τους. Σε καμία χώρα του κόσμου, που σέβεται το μέλλον της, οι εκπαιδευτικοί δεν είναι επαίτες. Απλές αλήθειες.
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε κι άλλα σχετικά σταχυολογήματα, που εμείς οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί γράφουμε στα κείμενά μας για το βίο μας εντός και εκτός αιθούσης.
Αλλά, τι άλλο κείμενο μπορεί να χρειαστεί κανείς πέραν των συνεντεύξεων και των ανακοινώσεων των εκάστοτε υπουργών παιδείας; Ποιος ουδέτερος αναγνώστης θα διαβάσει τα σχετικά κείμενα και δεν θα συμπεράνει ότι στην χώρα αυτή δεν υπάρχει εκπαιδευτικό σύστημα; Το γιατί οι ίδιοι οι υπουργοί εκθέτουν έτσι το υπουργείο τους, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς. Στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να εκθέσουν τους πάντες και τα πάντα. Κι αφού οι ίδιοι αυτοί απαξιώνουν και γκρεμίζουν ότι βρεθεί μπροστά τους, διαμαρτύρονται, αργότερα, όταν οι κρίσεις τρίτων είναι υποτιμητικές!!! Αχαρακτήριστη συμπεριφορά, ενδεικτική του πολιτικού ήθους στον τόπο εδώ και δεκαετίες.
Αν δεν αποφασίσουμε να αποκτήσουμε σοβαρή παιδεία, με λειτουργούς αξιοπρεπείς κι όχι εξαθλιωμένους, που θα προσφέρει στους μαθητές ό,τι απαιτείται, χωρίς την αναγκαιότητα προσφυγής σε εξωσχολική ενίσχυση, η τριακοστή τρίτη θέση που καταλάβαμε φέτος θα είναι υψηλή σε σχέση με αυτές που θα λάβουμε τα επόμενα χρόνια. Πρώτα, όμως, πρέπει η χώρα να αποκτήσει το ανάλογο υπουργείο…
Μιχάλης Πετρόπουλος Φυσικός
pekp.gr
