Τρόποι διαχείρισης του άγχους στις Πανελλαδικές εξετάσεις
Συχνά οι έφηβοι διαμαρτύρονται για πονοκεφάλους, άσχημο ύπνο, ταχυκαρδία λόγω έντονου στρες
Οι Πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν μια ψυχοπιεστική κατάσταση για τους εφήβους και το επίκεντρο της καθημερινότητας τους ειδικά στην τελευταία τάξη του Λυκείου.
Η πίεση από τους γονείς και τους καθηγητές, ο ανταγωνισμός, το φορτωμένο πρόγραμμα, καθώς και το ίδιο το σύστημα των εξετάσεων είναι κάποιοι από τους παράγοντες που προκαλούν άγχος στους μαθητές. Κυρίως όμως το άγχος αφορά τη διαδικασία της εξέτασης. Τα θέματα που θα πέσουν, το αν θα καταλάβει ο μαθητής την ερώτηση, αν θα θυμηθεί την απάντηση ή θα κολλήσει η σκέψη του είναι κοινές ανησυχίες των εφήβων.
Κάτω λοιπόν από αυτές τις συνθήκες και με βάση την προσωπική ερμηνεία και κατανόηση των καταστάσεων, το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του εφήβου, ο οποίος προσπαθεί να ανταπεξέλθει στην απαιτητική πραγματικότητα που δημιουργούν οι πανελλήνιες εξετάσεις. Το άγχος είναι λειτουργικό όταν κινητοποιεί και βοηθάει το άτομο να είναι δημιουργικό. Όταν είναι έντονο δημιουργεί προβλήματα στη συναισθηματική του ηρεμία και μειώνει τις ικανότητές του.
Το άγχος ως συναίσθημα εκφράζεται με διάφορα συμπτώματα. Συχνά οι έφηβοι διαμαρτύρονται για πονοκεφάλους, άσχημο ύπνο, ταχυκαρδία κ.λπ. (σωματικά συμπτώματα), γίνονται ευερέθιστοι, ευσυγκίνητοι, έχουν αρνητική διάθεση κ.λ.π. (συναισθηματικά συμπτώματα), έχουν δυσκολία συγκέντρωσης, μπλοκάρισμα μνήμης ή αρνητικές σκέψεις (γνωστικά συμπτώματα) ή κάνουν απουσίες από το σχολείο, απομονώνονται, μένουν πίσω από το διάβασμα (συμπεριφορικά συμπτώματα).
Στόχος δεν είναι η εξάλειψη του άγχους, καθώς είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που συνοδεύει κάθε αλλαγή και εξέλιξη στη ζωή μας, αλλά η διαχείρισή του ώστε να είναι για τους έφηβους ένα συναίσθημα δημιουργικό, που κινητοποιεί.
Ακολουθούν κάποιοι γενικοί τρόποι αντιμετώπισης του άγχους. Πρέπει βέβαια να λαμβάνεται υπόψη η μοναδική προσωπικότητα κάθε παιδιού. Αν ο έφηβος αδυνατεί να διαχειριστεί το άγχος του σε βαθμό που τα συμπτώματά του επιμένουν και προκαλούν προβλήματα στη συναισθηματική του ηρεμία και στη λειτουργικότητά του, καλό είναι να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό.
Πρώτα απ’ όλα η καλή προετοιμασία, το διάβασμα και οι συχνές επαναλήψεις μειώνουν το άγχος. Συχνά οι έφηβοι αγχώνονται γιατί έχουν κενά ως προς την ύλη.
Πρέπει να μάθουν να οργανώνουν και να προγραμματίζουν το χρόνο τους. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουν το άγχος, τους παράγοντες που τους αγχώνουν καθώς και πώς αυτό εκφράζεται σωματικά, στις σκέψεις και στη συμπεριφορά τους. Αυτό βοηθάει να το ελέγξουν καλύτερα και έτσι να το φοβούνται λιγότερο.
Είναι πολύ βοηθητικό να μοιράζονται τα συναισθήματά τους με τους γονείς τους και τους ανθρώπους που εμπιστεύονται, να μην απομονώνονται. Η έλλειψη φίλων και κοινωνικών συναναστροφών αυξάνει το άγχος. Να μάθουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους, να μην τον επικρίνουν αλλά να τον επιβραβεύουν και να επικεντρώνονται στα θετικά χαρακτηριστικά και στις ικανότητές τους.
Είναι σημαντικό να σκέφτονται θετικά αλλά και ρεαλιστικά. Μη λένε «τα ξέρω όλα», «δε θα φοβηθώ καθόλου», αλλά «έχω προετοιμαστεί καλά», «ακόμα και αν φοβηθώ, θα το αντιμετωπίσω». Να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες και στόχους με βάση τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά τους. Επίσης η φαντασίωση των εξετάσεων και αυτού που αγχώνει βοηθάει να εξοικειωθούν μαζί τους. Καλό είναι να σέβονται τα όριά τους και να οριοθετούν τους άλλους λέγοντας «όχι» και εκφράζοντας αυτό που θέλουν. Δεν μπορούν (ούτε και θα έπρεπε) να τους ευχαριστούν όλους γύρω τους και δεν ελέγχουν κάθε κατάσταση.
Αν μια υποχρέωση αγχώνει, πρέπει να κάνουν ένα διάλειμμα.
Κάτω από πίεση αυτό που κάνουν δε θα γίνει σωστά. Πολύ σημαντικό για τους έφηβους είναι να κάνουν πράγματα που τους ευχαριστούν και τους χαλαρώνουν. Δεν έχουν μόνο την υποχρέωση να μελετούν αλλά και να διαθέτουν ελεύθερο χρόνο για να τον αξιοποιούν όπως θέλουν. Αν κατά τη διάρκεια των εξετάσεων αισθανθούν έντονο άγχος, να πάρουν βαθιές ανάσες. Τα σωματικά συμπτώματα του άγχους υποχωρούν μετά από λίγο.
Αν δε γνωρίζουν ένα θέμα ή είναι δύσκολο ας προχωρήσουν στο επόμενο και ας επανέλθουν αργότερα. Στο τέλος των εξετάσεων είναι σημαντικό να επιβραβεύσουν οι μαθητές τον εαυτό τους για την προσπάθεια, ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.
Οι Πανελλαδικές εξετάσεις δεν πρέπει να συνδέονται με την αξία των εφήβων ως άτομα ούτε η αποτυχία ή η επιτυχία να καθορίζουν την αυτοεκτίμησή τους. Κρίνονται μόνο για τις γνώσεις τους στα συγκεκριμένα αντικείμενα τη συγκεκριμένη στιγμή.
Επίσης, η εισαγωγή σε κάποια σχολή δεν εξασφαλίζει ταυτόχρονα επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία. Είναι σημαντικό ο έφηβος μέσα από αυτή την εμπειρία να μάθει να αγαπάει τη μάθηση και να προσπαθεί να πετυχαίνει τους στόχους του λαμβάνοντας αποφάσεις και παίρνοντας πρωτοβουλίες καθώς εισέρχεται στην ενήλικη φάση της ζωής του.
Παπαμανουσάκη Κατερίνα
Συνεργάτης ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ Μ.Ε.
Ψυχοθεραπεύτρια – Κοινωνική Λειτουργός (ΜΑ)
Από news.gr
………………………………………………………………….
Το άγχος των Πανελλαδικών και η διαχείρισή του από τους γονείς
Ο πυρήνας στη ζωή των εφήβων είναι το οικογενειακό τους περιβάλλον
Η εφηβεία είναι μια περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας οι έφηβοι εκτίθενται σε ποικιλία εσωτερικών και εξωτερικών πιέσεων.
Η σχολική εμπειρία αποτελεί κρίσιμο κομμάτι στη ζωή του εφήβου. Μια συνιστώσα αυτής της εμπειρίας αφορά την ακαδημαϊκή πλευρά της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ειδικότερα την αντίληψη των μαθητών για την επίδοσή τους, την πίεση που δέχονται από το σχολείο και τις προσδοκίες που έχουν για το μέλλον τους.
Κάτω, λοιπόν, από αυτές τις συνθήκες και με βάση το πώς καθένας αντιλαμβάνεται και νοηματοδοτεί τις καταστάσεις, το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του εφήβου, ο οποίος προσπαθεί να ανταπεξέλθει στην απαιτητική σχολική πραγματικότητα. Είναι λειτουργικό όταν βοηθάει το άτομο να είναι αποτελεσματικό, δημιουργικό και το κινητοποιεί.
Συνήθως το άγχος είναι μασκαρεμένος φόβος για μια ενδεχόμενη αποτυχία και διογκώνεται από διάφορους ενισχυτικούς παράγοντες: τους ανέφικτους στόχους, τις υπερβολικές προσδοκίες που τρέφουν οι γονείς και οι μαθητές, το φόβο και την αγωνία μην απογοητεύσουν οι μαθητές τους γονείς τους, τη λανθασμένη σύνδεση της επιτυχίας στις εξετάσεις με την προσωπική επιτυχία και την συνολική επάρκεια των εφήβων, τη βαθμοθηρία, το σχολικό ανταγωνισμό, τις προσωπικές ανασφάλειες και τη χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Επιπλέον. διάφορες συνθήκες που επιδρούν στον ψυχικό κόσμο του έφηβου μπορεί να λειτουργήσουν προσθετικά και να τον κάνουν πιο ευάλωτο στην εκδήλωση άγχους στο σχολικό περιβάλλον. Υψηλά επίπεδα άγχους που συνδέονται με το σχολείο και τις εξετάσεις ειδικότερα αυξάνουν την εμφάνιση σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων.
Συχνά το συναίσθημα του άγχους εκφράζεται με συμπτώματα σωματικά (π.χ. ταχυκαρδία, δύσπνοια, πονοκέφαλος, ζαλάδες, άσχημο ύπνο), συναισθηματικά (π.χ. ευερεθιστότητα, θλίψη, υπερδιέγερση, αρνητική διάθεση, ευσυγκινησία, θυμό), γνωστικά (π.χ. δυσκολίες μάθησης και συγκέντρωσης, μπλοκάρισμα μνήμης, αρνητικές σκέψεις) και συμπεριφορικά (π.χ. επιθετικότητα, παραίτηση από το διάβασμα, απουσίες από το σχολείο, κοινωνική απομόνωση, υπερβολική κατανάλωση τροφής ή το αντίθετο).
Όταν τα συμπτώματα αυτά επιμένουν, είναι έντονα και συχνά, κάνοντας την καθημερινότητα του έφηβου δυσλειτουργική, καλό είναι οι γονείς να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.
Ο πυρήνας στη ζωή των εφήβων είναι το οικογενειακό τους περιβάλλον και ως εκ τούτου διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο σε όλο το φάσμα της σωματικής και ψυχικής τους υγείας. Οι γονείς, ως σημαντικοί άλλοι, αποτελούν πηγή στήριξης και ενίσχυσης αλλά και πηγή άγχους για τους εφήβους.
Γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα είναι σημαντικό να αναγνωρίσουν το δικό τους άγχος και να μην το προβάλλουν στο παιδί τους. Σε καμία περίπτωση να μην κάνουν το λάθος να συγκρίνουν το παιδί τους με κάποιον άλλον. Τέτοιου είδους συγκρίσεις οδηγούν με σιγουριά στο να υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό του, στις επιλογές του, στις ικανότητες του. Έχει σημασία να ενθαρρύνουν τον έφηβο να εκδηλώσει το ταλέντο του σε εξωσχολικές δραστηριότητες, να έχει κοινωνικές συναναστροφές, να μη γίνει το σχολείο αποκλειστικός στόχος της ζωής του.
Οι περιορισμένες σχέσεις και η απουσία φιλίας αποτελούν σημαντικές πηγές άγχους για τους μαθητές. Είναι σημαντικό να μην επαινούν την επιτυχία αλλά την προσπάθεια. Να δείχνουν ικανοποίηση, κατανόηση και τρυφερότητα όχι μόνο όταν ο μαθητής έχει καλούς βαθμούς.
Δεν πρέπει ζητούν από τον έφηβο καλύτερη επίδοση από εκείνη που μπορεί να πετύχει. Όταν οι προσδοκίες των γονιών είναι εξωπραγματικές, ο αντίκτυπος στην αύξηση του άγχους κατά την περίοδο των εξετάσεων είναι άμεσος. Οι γονείς δεν πρέπει να βλέπουν στον έφηβο ό, τι θα ήθελαν να είναι οι ίδιοι αλλά ό, τι πραγματικά είναι ο έφηβος. Να αποφεύγουν να είναι υπερπροστατευτικοί με το παιδί, ενθαρρύνοντάς το να παίρνει πρωτοβουλίες. Η υπερπροστασία δε βιώνεται μόνο ως ένδειξη αγάπης αλλά και ως έλλειψη εμπιστοσύνης.
Χρειάζεται να αποθαρρύνουν αρνητικά σχόλια που μπορεί να κάνει ο έφηβος για τον εαυτό του και για τα αποτελέσματα των εξετάσεων, να τον μαθαίνουν να μην είναι αυστηρός με τον εαυτό του και να αποδέχεται τα λάθη του και μια πιθανή αποτυχία.
Επίσης, η ενθάρρυνση να μιλούν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους είναι ένας ιδιαίτερα αποτελεσματικός τρόπος επικοινωνίας με του έφηβους. Τέλος, οι συχνές ερωτήσεις αν ο μαθητής διάβασε και οι αντιρρήσεις για τη σχολή επιλογής του αποτελούν επιπλέον πηγή άγχους και ειδικά λίγο πριν τις εξετάσεις πρέπει να αποφεύγονται.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς ούτε τέλεια παιδιά. Ο Winnicott μίλησε για τον
«αρκετά καλό» γονιό που θυμώνει, κάνει λάθη αλλά έχει το σθένος να τα αναγνωρίσει. Έχει μια γεμάτη προσωπική ζωή και δεν περιμένει το παιδί του να καλύψει οποιοδήποτε κενό μπορεί να έχει. Δημιουργεί μια υγιή σχέση με τα παιδιά επιτρέποντας την αυτονόμησή τους. Έτσι τα βοηθάει να ωριμάσουν συναισθηματικά, να αγαπήσουν τον εαυτό τους και να κάνουν και αυτά με τη σειρά τους υγιείς σχέσεις.
Κατερίνα Παπαμανουσάκη
Ψυχοθεραπεύτρια -Κοινωνική Λειτουργός ΜΑ
www.sxetizomai.blogspot.gr
katerinapapamanousaki@gmail.com
news.gr
