Σπυρόπουλος Τρύφωνας, Εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας, Μετ/κός φοιτητής Ειδικής Αγωγής, Παν. Λευκωσίας: Τα Μαγικά Μαξιλάρια… στη Χώρα της Κρίσης
24grammata/ παιδική λογοτεχνία (ειδικό ένθετο)
Το 24grammata.com παρουσιάζει από σήμερα (12/02/2014) ένα ειδικό ένθετο στην παιδική λογοτεχνία. Ο εκπαιδευτικός Σπυρόπουλος Τρύφωνας θα μας προτείνει με το δικό του τρόπο την παιδική λογοτεχνία. Οι προτάσεις απευθύνονται σε ενήλικες και θα εμπλουτίζονται τακτικά.
Σε αυτή την προσπάθεια περιμένουμε και τις δικές σας προτάσεις
Τα Μαγικά Μαξιλάρια… στη Χώρα της Κρίσης
«… μεγάλος μπελάς τα όνειρα..»
γράφει ο Σπυρόπουλος Τρύφωνας, Εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας, Μετ/κός φοιτητής Ειδικής Αγωγής, Παν. Λευκωσίας
Το παιδικό λογοτέχνημα “Μαγικά Μαξιλάρια”, ίσως, να αποτελεί ένας περίτεχνος τρόπος να προκαλέσει συνειρμούς για την ελληνική κρίση σε όλους τους ιδεολογικούς ιδεοτύπους.
Σε ένα δομημένο αφηγηματικό πλαίσιο που περιλαμβάνει αμέτρητους νόμους, λουκέτα, σύρματα…ακόμα και τη φορολογία των ονείρων… ο Ευγένιος έρχεται να το συμπληρώσει με συγκεκριμένους ήρωες, όπως ο βασιλιάς Αρπατίλαος με έμπιστους αυλικούς τον Βουλίμιο, τον Σαυρίλιο και τον Ξεφτίλιο.
Θα μπορούσε η σύνδεση του συγκεκριμένου παιδικού λογοτεχνήματος να αποτελεί μια συγκυριακή σημειολογία με την ελληνική κρίση, αλλά, ο στοχαστής λογοτέχνης με την αισθητική του λόγου, ίσως, να αφήνει και ένα διιστορικό ζητούμενο για να υπάρξει το αληθινό Όνειρο, η ελευθερία.
Ο Αρπατίλαος θα προσπαθήσει, με μυστικό συμβούλιο, να “φυλακίσει” το Όνειρο και θα το καταφέρει με την επινόηση του Σαυρίλιου…το μαγικό μαξιλάρι…που «έχει φύκια από τη Θάλασσα της Θλίψης, σκόνη από τύψεις και ιστό αράχνης του σβησμένου φάρου… σκουριά από αλυσίδες!» (σελ.23)
Ενώ στην κοινωνία υπάρχουν τα εφιαλτικά μαξιλάρια και τα όνειρα είναι δεμένα με συρματόπλεγμα, τα παιδιά με δάσκαλο τον Αντώνη ανακαλύπτουν εκ νέου την κοινότητα*, η οποία έχει ισχυρό άξονα “παραγωγικής” δραστηριότητας την προετοιμασία βίωσης του Ονείρου, όμως, με νέες μορφές αλληλεγγύης. Ωστόσο, το όνειρο δεν είναι μια απλή ονειροπόληση, αλλά η αγωνία, ο αγώνας και η αναζήτηση των “υλικών” για να δημιουργήσεις ένα αντιεφιαλτικό μαξιλάρι, το οποίο περιέχει όλες τις απλές ομορφιές που μπορεί να κρύβει ένα παιδικό κουτί…για την ανασυγκρότηση του Ονείρου… «Πάνω στο τραπέζι εκείνης της τάξης, στο σχολείο της σκοτεινής και παγωμένης πολιτείας, έλαμπαν κι άστραφταν ελπίδες, γιασεμιά, σαπουνόφουσκες, σπυριά ροδιού, κόκκινες κλωστές παραμυθιού, τούλια μπομπονιέρας…αναλαμπές από ηλιαχτίδες..» (σελ.29).
Το πιθανότερο είναι για τους ενήλικες να αναδύονται, από την προτεινόμενη ανάγνωση, διαπλέγματα ιδεολογικών ζητουμένων, όμως ο Τριβιζάς καταφέρνει για όλες τις ηλικίες την ευθυγράμμιση ενός νοήματος, του Ονείρου, το οποίο, μάλλον, αποκτά δυναμική έχοντας στο νου το Παιδί.. ίσως και ένα δάσκαλο (..)
Και μία παράλληλη επισήμανση από ένα άρθρο του Τριβιζά, το χιούμορ, βασικό συστατικό και αυτού του λογοτεχνήματος, είναι φύσει επαναστατικό**…(οι συμπτώσεις;)
* με επιρροές από τη θεμελιώδη διάκριση κοινότητας-κοινωνίας του Ferdinand Tönnies
** Η Λέξη 118 (Νέο- Δεκ. 1993), σσ. 667-677
Ταυτότητα βιβλίου
Τα μαγικά μαξιλάρια
Ευγένιος Τριβιζάς
55 Σελ.
Εκδόσεις Πατάκης, 1996
ISBN-13 978-960-293-731-0
Πηγή: www.24grammata.com
