Υπάρχει νόμος από το 2004 για την επιστημονικά ορθή αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων αλλά προφανώς δεν είναι αυτός ο στόχος, του Βασίλη Βούγια.
Είναι απορίας άξιον πως το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει φέρει πρός συζήτηση στη Βουλή αυτές τις μέρες το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με προκαθορισμένα ποσοστά επάρκειας και ανεπάρκειας, τη στιγμή που υπάρχει ανεφάρμοστος από το 2004 ο νόμος 3230/2004 του Ελληνικού Κράτους:
«Καθιέρωση συστήματος διοίκησης με στόχους, μέτρηση της αποδοτικότητας και άλλες διατάξεις».
Όλοι γνωρίζουν πως η μόνη επιστημονικά αποδεκτή μέθοδος αξιολόγησης είναι η αξιολόγηση επί συγκεκριμένων μετρήσιμων στόχων και ο νόμος αυτός την προέβλεπε ακριβώς έτσι.
Όμως, οι Κυβερνήσεις που πέρασαν, αγνόησαν αυτόν τον πολύτιμο για την αναγέννηση του Δημοσίου νόμο και φτάσαμε στο σημείο σήμερα, δέκα χρόνια μετά, να εισάγεται και να συζητείται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ένα νομοθέτημα που εστιάζει την αξιολόγηση σε μη μετρήσιμα κριτήρια, με απίθανες ποσοστώσεις που θα νομιμοποιούν τις προαποφασισμένες απολύσεις.
Ένα νομοθέτημα παρωχημένο και διάτρητο, ένα νομοθέτημα «μπαμπούλας» και φόβητρο, η εφαρμογή του οποίου θα αποτελέσει μοχλό διάλυσης σε οτιδήποτε έχει μείνει ακόμη όρθιο στη Δημόσια Διοίκηση.
Βασίλης Βούγιας
20/2/2014
