Με αφορμή αυτήν εδώ την διαφήμιση, θυμήθηκα την μαμά μου να μου λέει όταν ήμουν 6 ή 7 χρονών «Πρέπει να μάθεις καλά αγγλικά γιατί είναι το μέλλον». Εγώ την άκουσα, τα έμαθα, καλά, πολύ καλά. Υποθέτω όμως ότι δεν είπε καμιά ισπανίδα μαμά, σε κανένα ισπανικό παιδάκι το ίδιο. It is a fact, οι ισπανοί (και οι ιταλοί και οι ασιάτες) δεν ξέρουν ή ίσως και να μην μπορούν να μιλήσουν αγγλικά. Αλλά δεν τους νοιάζει (ίσως γιατί μιλάνε αυτή την υπέροχη λατινογενή γλώσσα). Viva Espana!
Τώρα μαμά μου, που έφτασε το μέλλον, και εγώ τα έμαθα τα αγγλικά, και τα λίγα ισπανικά, γιατί όλοι οι άλλοι μαθαίνουν ρώσικα και αραβικά; Μάλλον δεν είχες καλή χρονομηχανή. Βασικά, νομίζω ότι έχουμε προσπεράσει την εποχή του «ό,τι μάθεις, καλό είναι» και έχουμε φτάσει στο «ό,τι πιο παράξενο μάθεις, καλό είναι». Αυτή η παγκοσμιοποίηση τα φταίει όλα, αυτό που δεν έχουμε στενά εδαφικά σύνορα, και τα κράτη-έθνη πραγματοποιούν ανταλλαγές τόσο υλικών αλλά και πνευματικών αγαθών, όπως ιδέες και κουλτούρες, που πλέον οι διεθνείς σχέσεις είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο διασύνδεσης, με βάση το οποίο η ζωή μας διαμορφώνεται ολοένα και περισσότερο από γεγονότα που συμβαίνουν, και αποφάσεις που λαμβάνονται, μακριά από εμάς. Ναι αυτό!
Επομένως, Ελληνίδα μάνα μην βιάζεσαι να πλακώσεις το παιδί σου με φροντιστήρια αγγλικών, ιδιαίτερα ιταλικών ενώ το στέλνεις στην Γερμανική Σχολή. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις που θα σε πάει ο δρόμος σου, και ποια γλώσσα από τις πολλές θα χρειαστείς για την επικοινωνία σου. Εγώ έχω ως παράδειγμα την ξαδέρφη μου, η οποία ξέρει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και τώρα για να κάνει μεταπτυχιακό στην Σουηδία, όπου την πήγε η δική της τύχη, χρειάζεται να μάθει και Σουηδικά. Και από ότι λέει, δεν είναι και καμιά εύκολη γλώσσα, και σε καμία περίπτωση εύηχη!
Σκέψου και το άλλο, όταν παρακολουθείς δελτίο ειδήσεων του Mega (καμία πολιτική δήλωση), και η Όλγα Τρέμη λέει τη λέξη “reportaz”, δεν τρέμεις και εσύ με την εξαίρετη γαλλική της προφορά; Σπούδασε στην Γαλλία. Ή όταν παρακολουθεί η γιαγιά ή μαμά σου τον «Πειρασμό», όλο και καμιά τούρκικη λέξη έχεις αρχίσει να μαθαίνεις από την Fatmagul. Κι αν χρειαστεί να πας έστω και για ταξίδι στην Ισπανία ή την Ιταλία, όσο καλά αγγλικά και αν ξέρεις σου είναι απλά άχρηστα. Οι μεσογειακοί φίλοι μας δεν είναι ότι σνομπάρουν τον τουρίστα, όπως είθισται να κάνουν οι γάλλοι, απλά δεν καταλαβαίνουν αγγλικά, ή ακόμα και αν ξέρουν, δύσκολα θα καταλάβεις εσύ την απάντηση τους.
Σε αυτό το σημείο ήθελα να καταλήξω στο, «Ελληνίδα μάνα, σταμάτα να καταπιέζεις το 7οχρονο παιδί σου με το να πάει και ένα ακόμα φροντιστήριο ξένης γλώσσας!». Kι εσύ παιδάκι, ποτέ δεν ξέρεις η μοίρα που θα σε φέρει, επομένως μην βιάζεσαι να πάρεις 8 πτυχία ξένων γλωσσών. Περιττό να πω σε αυτό το σημείο, ότι το Proficiency δεν έχει καμία πραγματική ισχύ στα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Θυμάμαι ακόμα το πρόσωπο ενός γερμανού που συνάντησα στην Ολλανδία, στον οποίο όταν με περηφάνια είπα ότι έχω στα χέρια μου (όχι κυριολεκτικά) πτυχίο Proficiency του Michigan, κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. Πρέπει να νόμιζε τουλάχιστον ότι του είπα κάτι εξωπραγματικό ή ότι του ανακοίνωσα ότι είμαι λέκτορας στο ίδιο το πανεπιστήμιο του Michigan. Ο τύπος δεν ήξερε για τι του μιλούσα, καθώς στην Γερμανία, και σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη τις ξένες γλώσσες τις μαθαίνουν πράγματι στο σχολείο, και δεν υπάρχουν μόνο στο σχολικό πρόγραμμα. Από την άλλη, τα αγγλικά μάθε τα τουλάχιστον, για να ξέρεις και τι τραγουδάει η Rihanna στα τελευταία της χιτάκια.
Τέλος, αυτό που ήθελα να πω είναι ότι επειδή ακριβώς ζούμε σε έναν κόσμο τόσο παγκοσμιοποιημένο, δεν χρειάζεται να βομβαρδιζόμαστε από τις πολλές του απαιτήσεις ήδη από τα 7 μας χρόνια. Τα αγγλικά ναι, δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι απαραίτητα. Αλλά προσωπικά δεν μετάνιωσα καθόλου που ξεκίνησα να μαθαίνω ισπανικά στα 20 μου, και δεν έχασα λίγο ακόμα χρόνο από την παιδική μου ηλικία σε ένα ακόμα φροντιστηριακό τμήμα στην ηλικία των 13.
https://rouamat.com/esi-poses-xenes-glosses-xeris/
