της Άννας Ανδριτσάκη
Το υπουργείο Παιδείας με non paper σπιλώνει τους αγώνες των διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων, κάνοντας λόγο για «φέουδα ανομίας», «συντεχνιακή λογική», ενώ καταφεύγει και σε επίθεση ενάντια σε δημοσιογράφους «ερευνητές».
Με τη γνωστή τακτική που θέλει την επίθεση ως την καλύτερη άμυνα, ειδικά σε πεδία κρίσιμων πολιτικών μαχών, το υπουργείο Παιδείας ξεσπαθώνει κατά των Πανεπιστημίων και προωθεί ταχέως τις διαδικασίες της διαθεσιμότητας. «Τελειώνει η προσπάθεια μιας μειοψηφίας να συντηρηθούν φέουδα ανομίας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα» ενημέρωσε, χθες, με τον προσφιλή του ανεπίσημο τρόπο –non paper-, εξαπολύοντας, παράλληλα, σκληρές καταγγελίες για την «παράνομη πρόσληψη και μονιμοποίηση από το “παράθυρο” εκατοντάδων διοικητικών υπαλλήλων με πλαστά πτυχία σε κλάδους- φαντάσματα».
Χθες, ήταν ημέρα εκπνοής της προθεσμίας για την υποβολή των στοιχείων των διοικητικών υπαλλήλων και την εισαγγελική παρέμβαση την πρόλαβε η εμπνευσμένη ρύθμιση για την υποχρεωτική κλήση των ίδιων των υπαλλήλων να υποβάλουν τα στοιχεία τους, ειδάλλως θα τεθούν σε αργία. Οχι και των οχτώ Πανεπιστημίων, αλλά των τεσσάρων, αφού, όπως επιμένει το υπουργείο, τα υπόλοιπα ανταποκρίθηκαν. Για την ακρίβεια «έσπασαν το μέτωπο της ανταρσίας» (sic).
Για ακόμη μια φορά, δηλαδή, βαφτίζει όπως θέλει ό,τι του έρχεται στα χέρια, αν κρίνουμε από τις διαβεβαιώσεις των ίδιων των πρυτάνεων των συγκεκριμένων Ιδρυμάτων (Ιωαννίνων, Οικονομικό Πανεπιστήμιο, Θεσσαλίας, Κρήτης) ότι έστειλαν στοιχεία ανεπαρκή και όχι κατάλληλα για την αξιολόγηση. Πώς θα γίνει η αξιολόγηση των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αφού αυτό που έχει σταλεί είναι μόνο μια λίστα με ονόματα; Προφανώς με τον ίδιο τρόπο που χαρακτηρίστηκαν κατάλληλα τα σχέδια αξιολόγησης που έστειλαν οι διοικήσεις ενημερώνοντας μόνο για ελλείψεις (και όχι πλεονάσματα). Το υπουργείο, ωστόσο, δηλώνει ότι «τα κριτήρια και η μελέτη πλεονασμάτων και υπεραρίθμων βασίστηκαν στη διεθνή πρακτική και σε επιστημονική μεθοδολογία».
Κατά τ’ άλλα, οι καταγγελίες περισσεύουν και εξαπολύονται προς πάσα κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένων διοικήσεων, δημοσιογράφων και κάθε διαφωνούντος με τις πρακτικές του υπουργείου.
Περί «ισχνών μειοψηφιών»
Αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Μια μικρή μειοψηφία καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων, με φανερά συντεχνιακή λογική, συνεπικουρούμενη από δημοσιογράφους “ερευνητές”, ανακάλυψαν “άνιση κατανομή” και “κομματική λογική πίσω από την επιλογή των ιδρυμάτων”. Είναι η ίδια μειοψηφία που αρνείται την υποβολή στοιχείων, γιατί θα αποκαλυφθεί η παράνομη πρόσληψη και μονιμοποίηση από το “παράθυρο” εκατοντάδων διοικητικών υπαλλήλων με πλαστά πτυχία σε κλάδους “φαντάσματα”. Ισχνές μειοψηφίες, που θέλουν να παραμείνουν τα Πανεπιστήμια φέουδα ανομίας, σπατάλης και κακοδιαχείρισης, επικαλούνται τον νόμο κατά το δοκούν και όταν στερεύουν τα επιχειρήματα καταφεύγουν στη συκοφαντία και τον λαϊκισμό για το τάχα μου “ποιος έχει μπάρμπα στη Κορώνη”».
Ακολουθεί η προσπάθεια πειθούς για την εγκυρότητα των όσων πράττει: α) υπενθυμίζοντας ότι η αξιολόγηση εγκρίθηκε από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης «υπό την προεδρία του πρωθυπουργού και τη συμμετοχή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης», και β) μιλώντας για διεθνείς πρακτικές με την επισήμανση, όμως, ότι «αρκεί μια απλή ανάγνωση του αριθμού των διοικητικών υπαλλήλων ανά ίδρυμα για να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος για την ορθότητα και την αντικειμενικότητα της απόφασης». Στο τέλος, δε, θυμίζει στους «επιλήσμονες» ότι στο πρώτο κύμα διαθεσιμότητας, στις 21 Νοεμβρίου 2012, «συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλα το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το ΤΕΙ Αθήνας, το ΤΕΙ Πειραιά και άλλα».
Αφαντη η διεθνής πρακτική
Επειδή όμως η απολησμονιά επηρεάζει πολύ κόσμο και επειδή όταν αρχίζει η μικροπολιτική της αριθμητικής πρέπει, τουλάχιστον, να γίνεται σωστά, θα πρέπει να συμπληρώσουμε ότι στα άλλα Πανεπιστήμια που υπέστησαν το πρώτο κύμα της διαθεσιμότητας ήταν και το ΑΠΘ, που ξαναδέχεται την ίδια πίεση για μείωση προσωπικού, ήταν και το Ιωαννίνων, που επίσης καλείται πάλι να μειώσει το προσωπικό. Αντιθέτως, υπάρχουν Ιδρύματα που ούτε τότε ούτε τώρα δέχτηκαν όχληση. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι με μια απλή (αλλά και πιο προσεκτική) ανάγνωση στους αριθμούς θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος ότι μεταξύ αυτών που επελέγησαν να τροφοδοτήσουν τη διαθεσιμότητα είναι και αυτά που έχουν τις περισσότερες ανάγκες, ενώ μεταξύ αυτών που εξαιρέθηκαν είναι όλα όσα είχαν τις μικρότερες ελλείψεις και τα λιγότερα κενά. Κατά δήλωσή τους. Εχει τόσο ενδιαφέρον η διεθνής πρακτική που ακολούθησε το υπουργείο, κι ακόμα να μας την παρουσιάσει!
Γι’ αυτό και παραμένουμε σε μελέτες και στατιστικές από έγκυρους φορείς που προβάλλουν άλλη εικόνα για τις αναλογίες του διοικητικού προσωπικού με τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας ενός Ιδρύματος. Στα βρετανικά πανεπιστήμια, για παράδειγμα, οι αναλογίες φοιτητών ανά διοικητικό υπάλληλο και ανά διδάσκοντα είναι 13,76 και 12,68, αντιστοίχως. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, λ.χ., στο ΕΚΠΑ οι ίδιοι δείκτες είναι: προ διαθεσιμότητας 49,12 φοιτητές ανά εργαζόμενο και 33,27 ανά μέλος ΔΕΠ, ενώ μετά τη διαθεσιμότητα θα είναι 78,29 φοιτητές ανά διοικητικό και 33,27 ανά μέλος ΔΕΠ.
……………………………………………………………….
«Το υπουργείο θέλει να μας διασπάσει»
«Στόχος του υπουργείου είναι να ρηγματώσει τον αγώνα μας. Γίνεται με σκοπό οι εργαζόμενοι, από φόβο μήπως τεθούν σε αργία, να πιέσουν τα συλλογικά τους όργανα να ενδώσουν. Αν η μετάθεση της υπηρεσιακής διαδικασίας στους εργαζομένους θεσμοθετηθεί, τότε θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Θα είναι μια επισφαλής διαδικασία αν διεκπεραιωθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, δεδομένου ότι το διακύβευμα είναι να τεθούν σε διαθεσιμότητα ή όχι».
Σάββας Παπαδόπουλος, γραμματέας Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ)
Πηγή: efsyn.gr
