ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού
ΘΕΜΑ: Ειδικά μαθήματα για το Ρατσισμό και την Ξενοφοβία στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Εδώ και αρκετά χρόνια το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει υιοθετήσει το μοντέλο της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (Ν. 2413/1996), σε μια προσπάθεια να ανταποκριθεί στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες του σχολικού περιβάλλοντος, οι οποίες προέκυπταν από τη διαρκή αύξηση του εισερχομένου πληθυσμού αλλοδαπών μαθητών στα σχολεία της χώρας. Ορθά ή λανθασμένα, η επιλογή αυτή έχει περιοριστεί στη δημιουργία συγκεκριμένου αριθμού σχολείων Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (συγκεκριμένα 13 Δημοτικά και 13 Γυμνάσια και Λύκεια), ενώ οι γενικές αρχές της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης στο πρόγραμμα σπουδών των υπολοίπων σχολείων της χώρας, δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι είναι επαρκώς ορατές.
Ταυτόχρονα, καθημερινά σχεδόν παρατηρούνται φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας εντός των σχολικών μονάδων σε πολλές περιοχές της χώρας, ενώ προσφάτως συγκεκριμένοι ακραίοι χώροι έχουν ξεκινήσει δικά τους παράλληλα προγράμματα «κατήχησης» μαθητών. Έτσι, από το ένα μέρος παρατηρείται μια οργανωμένη προσπάθεια προώθησης ρατσιστικών και ξενοφοβικών απόψεων και μηνυμάτων στους μαθητές κι από το άλλο μέρος, το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, εμφανίζεται αμήχανο και ανέτοιμο να αντιμετωπίσει και να αναχαιτίσει την προσπάθεια αυτή. Τα δε υπάρχοντα μαθήματα Πολιτειακής Αγωγής τα οποία περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όχι απλώς δεν είναι επαρκή για να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα αλλά απαιτείται η άμεση ενίσχυσή τους, ούτως ώστε να αναβαθμισθεί τόσο η διδασκαλία, όσο και η βαρύτητά τους στο συνολικό πρόγραμμα σπουδών.
Το κενό που υπάρχει στο συγκεκριμένο ζήτημα, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να καλυφθεί μόνο από τη λειτουργία των μεμονωμένων Διαπολιτισμικών Σχολείων – χωρίς να μπορεί κανείς επιπλέον να αποφύγει τη σκέψη, ότι η δημιουργία των συγκεκριμένων σχολείων, ίσως και να ενισχύει ένα πλαίσιο περιθωριοποίησης των φοιτούντων σε αυτά μαθητών. Η Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και οι βασικές αρχές της, οφείλουν να αποτελούν μια οριζόντια επιλογή, η οποία να διαχέεται σε ολόκληρο το φάσμα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης με αναλόγως προσαρμοσμένα προγράμματα σπουδών σε όλα τα σχολεία της χώρας, ούτως ώστε οι μαθητές να αποκτούν τα απαιτούμενα γνωστικά «εργαλεία» και να «θωρακίζονται» απέναντι σε ρατσιστικά και ξενοφοβικά μηνύματα. Και είναι περιττό φυσικά να επαναλάβει κανείς εδώ, τη διαπίστωση ότι η πιθανή λύση πολλών κοινωνικών προβλημάτων του μέλλοντος, βρίσκεται στην παρεχόμενη παιδεία του παρόντος.
Κατόπιν τούτων,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ
1. Υπάρχει πρόθεση ή έστω σκέψη, για την εισαγωγή συγκεκριμένων μαθημάτων, με στόχο την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, στο επίπεδο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας; Τί λένε σχετικά οι εκπαιδευτικοί; Ποιοι θα τα διδάσκουν;
2. Υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός – και αν ναι, ποιος είναι ακριβώς αυτός – από πλευράς Υπουργείου Παιδείας, για την αντιμετώπιση περιστατικών ρατσισμού και ξενοφοβίας (χωρίς φυσική βία) και μεταξύ των μαθητών, εντός του σχολικού περιβάλλοντός των;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Γιάννης Πανούσης
Μαρία Γιαννακάκη
Μαρία Ρεπούση
