Home / Αγγλικά / Δημόσια Εκπαίδευση / Όσα ειπώθηκαν στη Βουλή για το θέμα αξιολόγηση και απόλυση εκπαιδευτικών

Όσα ειπώθηκαν στη Βουλή για το θέμα αξιολόγηση και απόλυση εκπαιδευτικών

Δημοσιεύτηκε: 2:12 μμ Μάρτιος 14th, 2013  


ypourgeio

esos.gr

Το υπουργείο Παιδείας ζήτησε επανεξέταση του ζητήματος των επίορκων εκπαιδευτικών

«Για την αυστηροποίηση του Πειθαρχικού Δικαίου και πάλι υπάρχει τοποθέτηση και νομίζω ότι πιο ξεκάθαρη δεν θα μπορούσε να υπάρξει από πλευράς του Υπουργείου Παιδείας. Ζητάμε και έχουμε ζητήσει, να δούμε ποιες είναι οι εντός της Υπηρεσίας πράξεις, οι οποίες θα οδηγούν σε αδικήματα, τα οποία θα επιφέρουν αυτοδίκαιη αργία και όλες τις υπόλοιπες, για να διαχωριστούν αυτοί, οι οποίοι χαρακτηρίζονται – δεν τους χαρακτηρίζει έτσι ο νόμος – «επίορκοι» απ’ όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι δεν πρέπει να εκτίθενται είτε σε κακόβουλες είτε σε εκβιαστικές διώξεις και να οδηγούνται».

Τα παραπάνω είπε στην Επιτροπή Μορωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο υφυπουργός παιδείας Θ.Παπαθεοδώρου, ενώ σημείωσε τα εξής:

Α.Το είπα και το ξεκαθάρισε ότι έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όχι να ξαναδεί το θέμα μόνο γενικώς, αλλά ως προς τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι εκτίθενται σε οποιαδήποτε άσκηση ποινικής δίωξης.

Β. Είναι γνωστό ότι το Ποινικό Σύστημα ή το Σύστημα Ποινικής Δικονομίας βρίσκεται εντός της Αρχής της Νομιμότητας και όχι της Αρχής της Σκοπιμότητας. Δηλαδή, κάθε καταγγελία εάν δεν πάει αρχείο για λόγους, οι οποίοι είναι προφανείς, οδηγεί σε άσκηση ποινικής δίωξης, έτσι ώστε να μην είναι δυνατή άλλη διαχείριση, παρά να επωμίζεται ο εκπαιδευτικός μια διαδικασία, την οποία σε ορισμένες περιπτώσεις δεν την αξίζει. Άρα, σ’ αυτή την κατεύθυνση βρισκόμαστε.

Διευκρινίσεις από τον υφ. Παιδείας για τις απολύσεις και την αξιολόγηση εκπαιδευτικών

«Η ρητορική περί απολύσεων ή η ρητορική περί τιμωρητικής αξιολόγησης δεν μπορεί να περιλαμβάνει – όπως κατανοούμε όλοι – τους αναπληρωτές, με τον ίδιο τρόπο που δεν μπορεί να περιλαμβάνει τους συμβασιούχους. Δεν είναι απόλυση η μη ανανέωση μιας σύμβασης, επειδή η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είναι τέτοια, που δεν έχει συμβάσεις, με τις οποίες να μπορεί να προσλάβει. Αυτό δεν είναι απόλυση».
Τα παραπάνω είπε ο υφυπουργός παιδείας Θ. Παπαθεοδώρου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και διευκρίνισε τα εξής:

Α.Παραμένουμε, όμως, στη ρητορική των απολύσεων και θα φτάσω στην αξιολόγηση. Αυτή η ρητορική συνδυάζεται συνήθως με το συγκεκριμένο άρθρο 95 του νέου Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Εγώ δεν θα διαψεύσουν, απλώς, όπως το έκανα χθες ότι «δεν υπάρχει καμία τέτοια σύμβαση». Θα ήθελα να ρωτήσω και η ερώτηση είναι ρητορική. Το υπηρεσιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών εξαρτάται από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα; Δεν έχει δική του νομοθεσία;. Εξαρτάται από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα το υπηρεσιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών; Δεν νομίζω και δεν νομίζω όχι ως Υφυπουργός, δεν νομίζω ως νομικός. Όχι μόνο δεν νομίζω, αλλά έχω τη βαθιά πεποίθηση ότι δεν συνδέονται τα δύο αυτά. Διότι τότε, εάν είχαμε σύνδεση, δεν θα είχαμε όλες εκείνες τις ειδικές διατάξεις, που προβλέπουν ειδικό καθεστώς για τους εκπαιδευτικούς και αυτό το ειδικό καθεστώς δεν συνδέεται με την αξιολόγηση. Το είπε ο κ. Γκλαβάς, αλλά αφήστε με να το εξειδικεύσω σ’ ένα πολύ σημαντικό και κομβικό σημείο του.

Β.Η αξιολόγηση έχει να κάνει με την βαθμολογική εξέλιξη, έχει να κάνει σύμφωνα με το 4024 και πάμε σ’ αυτό, το οποίο είπατε προηγουμένως, αλλά έχουμε λύσει το θέμα ότι δεν υπάρχει αναφορά στο άρθρο 95 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, γιατί εάν ήταν έτσι τα πράγματα, τότε δεν θα είχαμε το ειδικό καθεστώς της υπηρεσιακής κατάστασης του εκπαιδευτικού, δεν θα είχαμε την εξέλιξη, την οποία έχουμε μέσω της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση, η οποία θέλετε να πείτε και να επιμείνετε ότι «είναι τιμωρητική», από μόνη της δεν είναι τιμωρητική. Δεν είναι τιμωρητική, τουλάχιστον, στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή, την οποία κάνει το Υπουργείο Παιδείας.

Γ.Έρχομαι στο βασικό ερώτημα. Έχω δηλώσει ότι βρισκόμαστε σε διάλογο με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την επανεξέταση των ποσοστώσεων, γιατί αυτό από την πρώτη στιγμή δημιουργεί πρόβλημα λόγω του ειδικού καθεστώτος της υπηρεσιακής κατάστασης των εκπαιδευτικών. Διότι και τη Βουλή έχω δηλώσει, αλλά και πρόσφατα σε συνέντευξη, ότι δεν μπορεί να λειτουργεί ως αντικίνητρο το γεγονός ότι από τον ένα βαθμό στον άλλο περνάει πολύ μικρό ποσοστό στον τελικό βαθμό των εκπαιδευτικών. Άρα, η απάντηση είναι «ναι, δεν είναι νόμος του Υπουργείου Παιδείας, είναι νόμος της Διοικητικής Μεταρρύθμισης». Βρισκόμαστε σε διάλογο με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ακριβώς, για να έχουμε τη δυνατότητα, να επανεξετάσουμε το ζήτημα. Όταν λάβατε την συγκεκριμένη επιστολή, βεβαίως, την λάβατε, διότι το ζήτημα της αξιολόγησης εξαρτάται από το 4024 και το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά όλοι αυτό.

ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ στη ΒΟΥΛΗ: Η θέση μας επί της Αρχής Αξιολόγησης και των απολύσεων εκπαιδευτικών

«Η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων δεν είναι αντίθετη με μια Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Μια Αρχή, δηλαδή, που θα είναι μακριά από τις κομματικές αντεγκλήσεις, μακριά από τις κομματικές σκοπιμότητες και θα φροντίζει μόνο να διασφαλίζει την ποιότητα και την εξέλιξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας».
Τα παραπάνω είπε   ο αντιπρόεδρος της Ενωσης Σχολικών Συμβούλων , στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη συζήτηση επί του Σχεδίου νόμου, για την Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, και υπογράμμισε τα εξής:
Α.Έρχεται, όμως, η τελευταία παράγραφος της Αιτιολογικής Έκθεσης του Α’ μέρους και μας λέει ότι η Αρχή αυτή επιβλήθηκε για την αξιολόγηση, η οποία επιβάλλεται από τις διατάξεις του περίφημου νόμου 4024/2011, δηλαδή, ενός νόμου που μιλάει για ποσοστό στις προαγωγές των εκπαιδευτικών. Η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων εγκαίρως έχει δημοσιοποιήσει τις θέσεις της για την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση διεθνώς, έτσι πρέπει να είναι και στην Ελλάδα, είναι ένα μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι ένα μέγεθος δυναμικό, ένα μέγεθος εξελίξιμο, που πρέπει να προσλαμβάνει και τις επιστημονικές εξελίξεις, τα αποτελέσματα των ερευνών και την κοινωνική πραγματικότητα. Δεν μπορεί η αξιολόγηση στην εκπαίδευση να κατατείνει στην τιμωρία του εκπαιδευτικού.
Β.Πέρα, όμως, από αυτές τις γενικές διαπιστώσεις έχουμε και ορισμένες παρατηρήσεις επί των επιμέρους άρθρων του νομοσχεδίου, γιατί οι ασάφειες, που υπάρχουν στα επιμέρους άρθρα του νομοσχεδίου, επιτείνουν την ανησυχία για το ρόλο της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας.
Γ.Πάμε να δούμε μια – μια αυτές τις ασάφειες. Λέει στην παράγραφο 3, το 3γ’γ’, ότι εποπτεύει τις διαδικασίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει με όργανα ή εκπροσώπους της κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις οικείες διατάξεις. Εμείς ψάξαμε να βρούμε αυτές τις οικείες διατάξεις και πραγματικά δεν τις βρήκαμε πουθενά. Ποιες είναι αυτές οι οικείες διατάξεις; Πώς θα παρεμβαίνει, δηλαδή, η Αρχή με όργανα; Πώς θα παρεμβαίνει με εκπρόσωπους της; Αυτά, προτού ξεκινήσει η λειτουργία της Αρχής, για να αποκτήσει ο εκπαιδευτικός κόσμος μια εμπιστοσύνη στην Αρχή, θα πρέπει να είναι ευκρινή, διασαφηνισμένα, να είναι απολύτως διευκρινισμένα, διαφορετικά μας βάζει σε ανησυχίες και μας δημιουργεί το αίσθημα της επιφυλακτικότητας.
Δ.Πάμε, τώρα, στο άρθρο ζ’, όπου λέει ότι τα μέλη του Συμβουλίου δεν μπορεί να είναι προϊστάμενοι υπηρεσιών ή να μετέχουν σε όργανα διοίκησης φορέων το εκπαιδευτικό έργο των οποίων αξιολογείται από την Αρχή. Αυτό δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Γιατί, δηλαδή, δεν μπορεί να είναι προϊστάμενοι φορέων και, για παράδειγμα, εάν τα ΠΕΚ μπορούν να θεωρηθούν φορείς, όπου εκεί οι προϊστάμενες αρχές των ΠΕΚ, οι διοικήσεις, δηλαδή, των Περιφερειακών Επιμορφωτικών Κέντρων είναι άμισθες, δεν είναι προϊστάμενοι οργανικών μονάδων, είναι άμισθοι προϊστάμενοι, αυτοί θα πρέπει να εξαιρεθούν από αυτό; Δεν πρέπει να το δούμε;
Ε.Πάμε τώρα στο β’ της παραγράφου 6, όπου και σε αυτό είμαστε αντίθετοι, που λέει ότι οι υποψήφιοι για τη θέση του Διευθυντή της Αρχής μπορούν να είναι μόνο εν ενεργεία εκπαιδευτικοί της δημόσιας ή ιδιωτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ζ.Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς έχουμε μια πάγια θέση ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν μπορεί να εποπτεύουν τη δημόσια εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι ζουν μέσα στο προστατευμένο περιβάλλον της ιδιωτικής εκπαίδευσης, δεν μπορεί να εποπτεύουν τη δημόσια εκπαίδευση, δηλαδή, ανθρώπους οι οποίοι έχουν «φάει» την ελληνική επαρχία, το ελληνικό δημόσιο σχολείο και έρχονται σε επαφή με την ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό εμείς δεν θα θέλαμε να περιληφθεί μέσα στο νομοσχέδιο ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί θα μπορούν να εποπτεύουν τους δημόσιους εκπαιδευτικούς.
Η.Στο άρθρο 7 α’ λέει ότι η Αρχή συγκροτεί μια ή περισσότερες πενταμελείς επιτροπές αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου ανά διεύθυνση εκπαίδευσης. Κάθε επιτροπή αξιολογεί το εκπαιδευτικό έργο των σχολικών μονάδων και λέει ότι εδώ αυτοί, οι οποίοι συμμετέχουν στην Αρχή, μπαίνουν σε ένα μητρώο, αλλά δεν μας λέει ότι από αυτούς, που θα μπουν στο μητρώο, ποια είναι τα κριτήρια, που θα μπουν στην πενταμελή αυτή επιτροπή, που θα είναι επιτροπή ενστάσεων. Θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι, επειδή η αξιολόγηση είναι ένα πείραμα, το οποίο μπαίνει μετά από τριάντα χρόνια στην ελληνική πραγματικότητα, θα πρέπει να προσέξουμε τη νομοθετική θωράκιση αυτών των επιτροπών ενστάσεων.
Θ.Πάμε τώρα στο άλλο άρθρο, όπου λέει ότι στο Συμβούλιο της Αρχής θα συμμετέχουν εκπαιδευτικοί με βαθμό Γ’. Εμείς θα θέλαμε αυτό να αλλάξει. Δεν μπορεί οι εκπαιδευτικοί με βαθμό Γ’ να έρχονται και να κρίνουν ανώτερους βαθμολογικά εκπαιδευτικούς. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί με βαθμό Α’, κύριε Υπουργέ, οι οποίοι θα μπορούν να αποτελούν μέλη αυτού του Ανώτατου Συμβουλίου της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας.
Ι.Ένα άλλο, το οποίο είναι και αυτό προς συζήτηση και εδώ θα μπορούσα να πω ότι βρίσκεται και η ουσία του ρόλου της Αρχής, είναι στο άρθρο 9, το 9 α’, το οποίο μιλάει για τα γενικά κριτήρια αξιολόγησης της Αρχής και λέει για τα μαθησιακά αποτελέσματα, για την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του διδακτικού και γενικότερα του εκπαιδευτικού έργου, όπως τεκμηριώνεται, ιδίως, από την αξιολόγηση από τους μαθητές και τα πρόσωπα, που ασκούν τη γονική τους μέριμνα.
Κ.Όπως καταλαβαίνετε, εάν διαβάσουμε τη βιβλιογραφία γύρω από την αξιολόγηση, υπάρχουν πολλά, τα οποία αναφέρονται πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Πρώτα – πρώτα, τα μαθησιακά αποτελέσματα. Ποιοι είναι οι δείκτες, που μετράνε τα μαθησιακά αποτελέσματα; Δηλαδή, εάν σε ένα σχολείο από τους είκοσι μαθητές στις πανελλήνιες περάσουν οι δεκαοκτώ, το σχολείο πάει καλά; Ενώ σε ένα άλλο σχολείο, εάν περάσουν οι δώδεκα μαθητές, το σχολείο πάει χειρότερα; Που σημαίνει ότι θα μπούμε σε μια διασχιστίδα κατηγοριοποίησης των σχολείων, ανταγωνισμού, πράγμα το οποίο η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων δεν μπορεί να υιοθετήσει εάν θέλουμε η αξιολόγηση να είναι μοχλός για τη βελτίωση του έργου και όχι μοχλός ανταγωνισμού, κατηγοριοποίησης και αντεγκλήσεων μεταξύ εκπαιδευτικών, σχολείων και φορέων.
Λ.Επίσης, λέει για τους βαθμούς, ο βαθμός ανταπόκρισης, το πρόγραμμα δράσης, που καταρτίζονται σύμφωνα με το άρθρο 32. Κύριε Υπουργέ, αυτό το βαθμό ανταπόκρισης στα προγράμματα δράσης, ομολογώ ότι, παρότι έχω τριάντα χρόνια στην εκπαίδευση, δεν μπορώ να τον καταλάβω. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι ο βαθμός ανταπόκρισης. Υπάρχει κάποιο μέτρο, κάποιο κριτήριο, κάποιο θερμόμετρο, που κρίνει αυτό το βαθμό ανταπόκρισης; Θα πρέπει να τα δούμε αυτά κάπως αναλυτικά για να μην δημιουργούμε ασάφειες, προβληματισμούς και επιφυλακτικότητα, γιατί η αξιολόγηση για να πετύχει θα πρέπει να τύχει της αποδοχής του εκπαιδευτικού κόσμου, διαφορετικά θα ακυρωθεί εν τοις πράγμασι.
Μ.Καταλήγοντας, θα ήθελα να πω ότι, οι Σχολικοί Σύμβουλοι μέσα στον κόσμο των εκπαιδευτικών, που αριθμεί 160.000 εκπαιδευτικούς, είναι 800 περίπου, οι οποίοι έχουν κατά τεκμήριο τα υψηλότερα προσόντα, επιστημονικά, παιδαγωγικά, εκπαιδευτικά και έχουν κριθεί με αλλεπάλληλες διαδικασίες, μέχρι διαγωνισμό ΑΣΕΠ δώσαμε γι’ αυτό, αλλά, μέχρι τώρα, θα ήθελα να εκφράσω εδώ το παράπονο, αλλά και τη διαπίστωση, που κάνουμε ως Πανελλήνια Ένωση, δεν έχουμε τύχει της ανάλογης θέσης μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία και στην πολιτεία. Γι’ αυτό, λοιπόν, θα κάνουμε έκκληση από το βήμα της Βουλής οι Σχολικοί Σύμβουλοι να τύχουν της ανάλογης προσοχής και της ανάλογης θέσης μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Ν.Θα σταθώ στην πρώτη ερώτηση του κυρίου Κεδίκογλου, ο οποίος στάθηκε σε ένα σημείο της πυρετολογίας μου και μίλησε για τον ανταγωνισμό. Ότι φοβόμαστε τον ανταγωνισμό των σχολείων. Επειδή αυτό το επιχείρημα διατυπώνεται πολλές φορές και στον δημόσιο διάλογο, ότι οι εκπαιδευτικοί φοβούνται τον ανταγωνισμό, θα σας έλεγα ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί δεν φοβούνται απολύτως τίποτα. Η ευγενής άμιλλα, όσοι έχουμε θητεύσει σε σχολικές αίθουσες ή έχουμε διαχειριστεί ομάδες ανθρώπινου δυναμικού, θα έχουμε διαπιστώσει ότι η ευγενής άμιλλα προκύπτει από την ίδια τη λειτουργία των ομάδων. Προφανώς δεν μιλάμε για αυτή. Μιλάμε όμως για την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Η κατηγοριοποίηση των σχολείων θα ακυρώσει το σκοπό της αξιολόγησης, που ευαγγελίζεται το νομοσχέδιο αυτό και τα άλλα που θα έρθουν.
Ξ.Αν επικεντρωθούμε μόνο στο αποτέλεσμα μιας διαδικασίας και δεν δούμε τις προϋποθέσεις που οδηγούν στο αποτέλεσμα, τότε μιλάμε για έναν άκρατο επιθεωρητισμό και προσωπικά, δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης και του Υπουργείου, κύριε Υπουργέ, ένας άκρατος επιθεωρητισμός. Δηλαδή μια επιστροφή στην προ της μεταπολίτευσης εποχή. Η κυρία Μακρή, στην  άλλη ερώτησή της, μίλησε για τα κριτήρια.
Ο.Κυρία Μακρή, το νομοσχέδιο το πήραμε μόλις χθες το βράδυ. Κάναμε ένα έκτακτο διοικητικό συμβούλιο για να τοποθετηθούμε σήμερα και έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο, πολλές φορές να κληθούμε σε έναν διάλογο, για να δούμε πώς θα διαμορφωθούν αυτά τα κριτήρια. Γιατί αυτό το νομοσχέδιο, της αρχής διασφάλισης ποιότητας και το προεδρικό διάταγμα, αφήνει πολλά θέματα ανοιχτά, σχετικά με την αξιολόγηση. Μπορώ να πω ότι γενικές αρχές βάζει, δεν λύνει επί της ουσίας κανένα ζήτημα. Δηλαδή, ποια είναι αυτά τα κριτήρια; Ποιοι είναι αυτοί οι δείκτες; Αυτούς τους δείκτες θα κληθεί αυτή η αρχή, όταν συσταθεί, να τους διαμορφώσει και εκεί οι εκπαιδευτικοί και η ΠΕΣΣ και οι ομοσπονδίες θα πρέπει να έχουν λόγο, για το ποια θα είναι αυτά τα κριτήρια.
Π.Ο κύριος Κουράκης, μίλησε για τον μονοπρόσωπο  φορέα της αξιολόγησης. Κύριε Κουράκη, θα έλεγα ότι οι σχολικοί σύμβουλοι, οι διευθυντές, απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του εκπαιδευτικού κόσμου. Έτσι είναι. Ιδιαίτερα οι σχολικοί σύμβουλοι, των οποίων ουδέποτε η επιλογή τους έχει αμφισβητηθεί, ούτε από τις ομοσπονδίες, ούτε από τα πολιτικά κόμματα, ούτε από την ελληνική κοινωνία. Για αυτό ουδέποτε έχει διακοπεί η θητεία σχολικού συμβούλου. Ενώ έχει διακοπεί πολλές φορές η θητεία των διευθυντών εκπαίδευσης. Αυτό πρέπει να το σημειώσετε.
Ρ.Μιλάμε για ένα σύστημα αξιολόγησης, που ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, ο εκπαιδευτικός της τάξης, δηλαδή, θα έχει ρόλο και λόγο στην αξιολόγηση. Με την αυτοαξιολόγηση, με την συμμετοχή του σε αυτό. Δεν είναι αυτός ο οποίος θα αξιολογηθεί, θα είναι δηλαδή ένα πρόσωπο που θα έρθει κάποιος να τον αξιολογήσει και δεν θα έχει κανένα λόγο. Γιατί ένα κομμάτι, κύριε Υπουργέ, της αξιολόγησης – υποθέτω – ότι είναι η αυτοαξιολόγηση, όπου εκεί τον πρώτο λόγο τον έχει ο εκπαιδευτικός της τάξης, τον έχει ο σύλλογος των διδασκόντων, τον έχει ο διευθυντής του σχολείου, τον έχει ο διαιτητής του σχολείου, τον έχει δηλαδή η πρωτογενής μονάδα του εκπαιδευτικού συστήματος.
Σ.Εκπαιδευτικοί και απολύσεις. Οι σχολικοί σύμβουλοι, βεβαίως, έχουμε τοποθετηθεί και δημόσια, ότι είμαστε εναντίον του νόμου 40 / 24, που προβλέπει τις ποσοστώσεις και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών, διότι όταν μιλάμε για το σχολείο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και με τους όρους και με τη νομοθεσία, γιατί μιλάμε για τα παιδιά του ελληνικού λαού, έτσι δεν είναι; Άρα μιλάμε για το μέλλον αυτής της χώρας. Οι απολύσεις, αν προκύψουν απολύσεις, θα είναι διοικητικές πράξεις που δεν αφορούν στους σχολικούς συμβούλους. Οι σχολικοί σύμβουλοι θα συμμετάσχουν στο σύστημα της αξιολόγησης, εφόσον αυτό προάγει την εκπαιδευτική διαδικασία και μιας και ο συνάδελφός, ως εκπαιδευτικός ενώ, ο κύριος Αμμανατίδης, ρώτησε τι θα κάνουμε οι εκπαιδευτικοί σύμβουλοι; Θα  δεχτούμε αυτό το σύστημα αξιολόγησης που θα έρθει από το Υπουργείο; Εγώ θα ήθελα να διαβεβαιώσω τη Βουλή και τον κύριο Αμμανατίδη, ότι οι σχολικοί σύμβουλοι, όπως πάντα, θα κάνουν το καθήκον τους, να συμβάλουν στη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, στη βελτίωση των εκπαιδευτικών στην αυτοβελτίωση όλου του εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να φτάσουμε σε ένα σημείο που η ελληνική κοινωνία, πραγματικά, να είναι υπερήφανη για τα σχολεία που έχει, για το εκπαιδευτικό σύστημα που έχει, για τη νεολαία που προέρχεται μέσα από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Τι είπαν στη Βουλή Γκλαβας-Κάππος όταν τους ζητήθηκε να σχολιάσουν το ενδεχόμενο απολύσεων εκπαιδευτικών.

Πώς σχολιάζετε το ενδεχόμενο  κάποιοι εκπαιδευτικοί μετά από την αξιολόγηση να απολυθούν ρώτησε ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης  τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής Σωτήρη Γκλαβά και τον Αντιπρόεδρο της Ενωσης Σχολικών Συμβούλων Γ. Κάππο στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Οι απαντήσεις που έλαβε ο Βουλευτής ήταν οι εξής:

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΓΚΛΑΒΑΣ  
Α.Θεωρώ ότι ήμουν πολύ ξεκάθαρος όταν τοποθετήθηκα και δεν συνέδεσα καθόλου το όλο σύστημα της αξιολόγησης είτε με βαθμολόγια είτε με απολύσεις. Έδωσα την πραγματική διάσταση που πρέπει να έχει ένα σύστημα αξιολόγησης που αφορά τους πάντες και τα πάντα και βεβαίως δεν αφορά μόνο τους μαθητές και μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τις υποδομές, τη διοίκηση, την εποπτεία. Όλοι πρέπει να ενταχθούν μέσα σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό αξιολόγησης με σκοπό μόνο ανατροφοδοτικό του συστήματος και βελτίωσης των ποιοτικών στοιχείων της εκπαίδευσης.
Β.Όσον αφορά το ποιος αξιολογεί και αν πρέπει να έχουμε μονοπρόσωπα ή πολυπρόσωπα όργανα αξιολόγησης, θα ήθελα να πω ότι ξεκινάμε και εδώ με μια καχυποψία, δηλαδή ότι ο διευθυντής μας ή ο σχολικός σύμβουλος, επειδή είναι ένα πρόσωπο δεν θα μας αντιμετωπίσει θετικά και πιθανότατα θα έχει μια αρνητική στάση απέναντι μας. Γιατί πρέπει να ξεκινάμε έτσι; Συνάδελφοι είμαστε, στον ίδιο χώρο δουλεύουμε, παρέα παλεύουμε και ο στόχος μας είναι κοινός, να βελτιωθούμε όλοι και οι διευθυντές και οι σχολικοί σύμβουλοι και οι συνάδελφοι της μαχόμενης πρακτικής. Το να μας υποδείξουν κάτι για να κάνουμε καλύτερα τη δουλειά μας σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό. Εάν χρειαστεί αυτό να αποτιμηθεί κάποια στιγμή, δεν πρέπει να σημαίνει σε καμία περίπτωση η αποτίμηση αυτή να αφορά μέτρα κατά του εκπαιδευτικού. Η αποτίμηση πρέπει να έχει σχέση με αναφορά για λήψη μέτρων είτε επιμόρφωσης είτε αυτοεπιμόρφωσης είτε βελτίωσης είτε παρεμβάσεις στο σύστημα για να έχουμε ένα ποιοτικότερο και καλύτερο σύστημα. Βέβαια, θα συναντήσουμε και πολλούς διευθυντές και πολλούς σχολικούς συμβούλους και όλοι θα συμβάλλουν με τη γνώμη τους και εμείς θα συμβάλουμε σε εκείνους με τη δικιά μας γνώμη, να γίνουμε καλύτεροι για κάτι πιο ποιοτικό.
Γ.Επίσης, επειδή τέθηκε το θέμα από τον κ. Κουράκη, δεν είναι το πρώτο πράγμα η αξιολόγηση για το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Πρώτα πρώτα είναι τα περιεχόμενα και κατ’ εξοχήν αγώνας γίνεται σε καθημερινή βάση εάν έχουμε σωστό περιεχόμενο σπουδών και που θέλουμε να πάμε την εκπαίδευση μας. Το κύριο μέλημα που πρέπει να έχει μια πολιτεία είναι τι άνθρωπο θα φτιάξει μέσα από το σχολείο και βεβαίως και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Μάλιστα, πρέπει να φτιάξουμε έναν άνθρωπο σε πάρα πολύ δύσκολους καιρούς, τον οποίο δεν πρέπει μόνο να τον μορφώσουμε, πρέπει να τον στηρίξουμε κιόλας, να τον βοηθήσουμε να ξεπεράσει τα προβλήματα του.
 Δ.Και πρέπει να βοηθήσουμε και τον εκπαιδευτικό να σταθεί δίπλα το παιδί. Άλλοτε μπορεί να μου χρειαζόταν αυτό που κάνουμε, γιατί το παιδί είχε και να φάει και η οικογένεια δεν είχε τα προβλήματα που έχει σήμερα. Όμως σήμερα ο εκπαιδευτικός μέσα στο σχολείο είναι και γονιός, πέρα του ότι μπορεί να είναι και ο ίδιος πραγματικός  γονιός, αλλά είναι γονιός για όλα τα παιδιά. Άρα, πρέπει να τον ετοιμάσουμε να παίξει έναν πολύπλευρο ρόλο και πολύ περισσότερο και επειδή είναι δύσκολες καταστάσεις, να τον κάνουμε και να διαχειριστεί ακόμα και θέματα κρίσης μέσα στο σχολείο. Υπάρχει κρίση μέσα στο ελληνικό σχολείο, όπως υπάρχει παντού σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε τα μάτια μας. Άρα λοιπόν, είναι ένα πολυεπίπεδο που πρέπει να γίνει, προκειμένου να πούμε ότι βάζω πρώτη την αξιολόγηση και δεν με ενδιαφέρουν όλα τα άλλα. Όλα τα βάζω μαζί και βεβαίως, σας είπα, το περιεχόμενο, η στάση απέναντι στους μαθητές, οι παιδαγωγικοί μέθοδοι, δυστυχώς στον τόπο μας δεν έχουν εκσυγχρονιστεί οι παιδαγωγικοί μέθοδοι. Εξακολουθούν να είναι πολύ πίσω και σε αυτό που δεν φταίνε οι συνάδελφοί, γιατί δεν υπήρξε μια οργανωμένη επιμόρφωση, να τους δείξει πού θέλουμε να πάμε, εν πάση περιπτώσει και πώς θα πάμε εκεί. Ακούμε για τις νέες τεχνολογίες. Βεβαίως πρέπει να είναι μέσα στο σχολείο οι νέες τεχνολογίες. Θα καταργήσει την αγωγή; Όχι βέβαια. Το σχολείο, κατ’ εξοχήν, είναι χώρος αγωγής. Εάν να το ξεχάσουμε ότι είναι σχολείο αγωγής, χάσαμε το τρένο. Άρα, τι θέλουμε; Ένα κατεξοχήν σχολείο αγωγής αξιών και ένα σχολείο που να τρέφει (τροφοδοτεί) (;) και με γνώσεις και με δεξιότητες, ώστε τα παιδιά να μπορούν να ανταποκριθούν και στα άλλα καθήκοντα που τους επιφυλάσσει η ζωή.
Ε.Σε αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο οι μέθοδοι πρέπει να αλλάζουν, οι τεχνολογίες πρέπει να εντάσσονται στο σχολικό σύστημα, πάντα με μέτρο και το λέω αυτό, γιατί επειδή γίνεται πολύς λόγος για τις νέες τεχνολογίες, δεν πρέπει να υπάρξει ο κίνδυνος να τις θεωρήσουμε ότι βάζοντας τις τεχνολογίες, λύσαμε τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Αντίθετα, εάν δεν βρεθεί η χρυσή τομή, το μέτρο, τότε κινδυνεύουμε να πάμε σε ένα χειρότερο σύστημα από αυτό που έχουμε και να το στηρίζουμε σε νέες τεχνολογίες. Άρα, όλα αυτά και η αξιολόγηση πρέπει να μπουν μέσα σε ένα σύστημα, το οποίο πρέπει να το υπηρετήσουμε πιστά όλοι μας, με σκοπό έναν και μοναδικό. Να βελτιώσουμε την ποιότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που δεν είναι κακό. Το έχω ξαναπεί και το επαναλαμβάνω. Δεν είναι κακό το σχολείο μας, γιατί θέλουμε συνήθως όλα να τα ισοπεδώνουμε.  Μπορεί να μην αυτό που θέλουμε. Μπορεί να μην είναι ένα σχολείο που καλλιεργεί δεξιότητες και ικανότητες και πράγματι εκεί πάσχει, αλλά σε επίπεδο γνώσης το ελληνικό σχολείο δεν έχει να ζηλέψει κανένα άλλο. Το αντίθετο θα έλεγα. Όταν φεύγουν κάποιοι απόφοιτοι από τα δικά μας τα σχολεία και πηγαίνουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, σε επίπεδο γνώσεων δεν έχουν να αντιμετωπίσουν κανένα πρόβλημα. Απολύτως κανένα και προκόβουν και προοδεύουν. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν χρειαστεί να ασχοληθούν με έρευνα. Όταν χρειαστεί να αναπτύξουν δεξιότητες. Εκεί, πράγματι, το ελληνικό σχολείο πάσχει. Δεν πρέπει να το κρύψουμε αυτό. Πρέπει να το αναδείξουμε και είναι από τα κυρίαρχα στοιχεία, που σε αυτόν τον τόπο πρέπει να το κάνουμε σημαία μας.
Ζ.Υπό αυτή την έννοια θεωρώ ότι ούτε μπορούμε να αφορίσουμε την αξιολόγηση, ούτε να την θεοποιήσουμε και να πούμε ότι, θα βάλουμε  ένα σύστημα αξιολόγησης και αυτόματα θα λύσουμε τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Είναι ένα πολυσύνθετο πρόβλημα που πρέπει όλοι μαζί να συνεργαστούμε, ο καθένας από το μετερίζι του, προκειμένου όλοι να προσφέρουμε μια καλύτερη και ποιοτικότερη παιδεία στον τόπο μας.ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΠΟΣ:  
Α.Ο κύριος Κουράκης, μίλησε για τον μονοπρόσωπο  φορέα της αξιολόγησης. Κύριε Κουράκη, θα έλεγα ότι οι σχολικοί σύμβουλοι, οι διευθυντές, απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του εκπαιδευτικού κόσμου. Έτσι είναι. Ιδιαίτερα οι σχολικοί σύμβουλοι, των οποίων ουδέποτε η επιλογή τους έχει αμφισβητηθεί, ούτε από τις ομοσπονδίες, ούτε από τα πολιτικά κόμματα, ούτε από την ελληνική κοινωνία. Για αυτό ουδέποτε έχει διακοπεί η θητεία σχολικού συμβούλου. Ενώ έχει διακοπεί πολλές φορές η θητεία των διευθυντών εκπαίδευσης. Αυτό πρέπει να το σημειώσετε.
Β.Μιλάμε για ένα σύστημα αξιολόγησης, που ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, ο εκπαιδευτικός της τάξης, δηλαδή, θα έχει ρόλο και λόγο στην αξιολόγηση. Με την αυτοαξιολόγηση, με την συμμετοχή του σε αυτό. Δεν είναι αυτός ο οποίος θα αξιολογηθεί, θα είναι δηλαδή ένα πρόσωπο που θα έρθει κάποιος να τον αξιολογήσει και δεν θα έχει κανένα λόγο. Γιατί ένα κομμάτι, κύριε Υπουργέ, της αξιολόγησης – υποθέτω – ότι είναι η αυτοαξιολόγηση, όπου εκεί τον πρώτο λόγο τον έχει ο εκπαιδευτικός της τάξης, τον έχει ο σύλλογος των διδασκόντων, τον έχει ο διευθυντής του σχολείου, τον έχει ο διαιτητής του σχολείου, τον έχει δηλαδή η πρωτογενής μονάδα του εκπαιδευτικού συστήματος.
Γ.Εκπαιδευτικοί και απολύσεις. Οι σχολικοί σύμβουλοι, βεβαίως, έχουμε τοποθετηθεί και δημόσια, ότι είμαστε εναντίον του νόμου 40 / 24, που προβλέπει τις ποσοστώσεις και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών, διότι όταν μιλάμε για το σχολείο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και με τους όρους και με τη νομοθεσία, γιατί μιλάμε για τα παιδιά του ελληνικού λαού, έτσι δεν είναι; Άρα μιλάμε για το μέλλον αυτής της χώρας. Οι απολύσεις, αν προκύψουν απολύσεις, θα είναι διοικητικές πράξεις που δεν αφορούν στους σχολικούς συμβούλους. Οι σχολικοί σύμβουλοι θα συμμετάσχουν στο σύστημα της αξιολόγησης, εφόσον αυτό προάγει την εκπαιδευτική διαδικασία και μιας και ο συνάδελφός, ως εκπαιδευτικός ενώ, ο κύριος Αμμανατίδης, ρώτησε τι θα κάνουμε οι εκπαιδευτικοί σύμβουλοι; Θα  δεχτούμε αυτό το σύστημα αξιολόγησης που θα έρθει από το Υπουργείο; Εγώ θα ήθελα να διαβεβαιώσω τη Βουλή και τον κύριο Αμμανατίδη, ότι οι σχολικοί σύμβουλοι, όπως πάντα, θα κάνουν το καθήκον τους, να συμβάλουν στη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, στη βελτίωση των εκπαιδευτικών στην αυτοβελτίωση όλου του εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να φτάσουμε σε ένα σημείο που η ελληνική κοινωνία, πραγματικά, να είναι υπερήφανη για τα σχολεία που έχει, για το εκπαιδευτικό σύστημα που έχει, για τη νεολαία που προέρχεται μέσα από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ευχαριστώ.
Τι είπε στη Βουλή ο πρόεδρος του ΙΕΠ Σ. Γκλαβάς για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών
«Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έχω ξεπεράσει τα 40 χρόνια που βρίσκομαι μέσα στη διαδικασία της εκπαίδευσης. Όλες αυτές τις δεκαετίες πάντα το ζητούμενο, από όλους τους φορείς της εκπαίδευσης και εκπαιδευτικούς και συνδικαλιστικούς, ήταν η ανάγκη της αξιολόγησης. Όταν μιλάμε για αξιολόγηση, δεν σημαίνει ότι μετά τον μαθητή πρέπει να πάμε στον δάσκαλο. Η αξιολόγηση είναι ένα σύνθετο σύστημα. Χρειάζεται ένας ευρύτερος στρατηγικός σχεδιασμός που να αγκαλιάζει όλες τις παραμέτρους που έχουν σχέση με το εκπαιδευτικό σύστημα και αυτές να αξιολογούνται με στόχο να τροφοδοτούν και να βελτιώνουν το εκπαιδευτικό σύστημα».
Ετσι ξεκίνησε την ομιλία του στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής  Πολιτικής Σωτήρης Γκλαβάς , ενώ υπογράμμισε τα εξής:
Α.Σε καμία περίπτωση η αξιολόγηση δεν είναι αυτοσκοπός και δεν αποτελεί στοιχείο είτε τιμωρίας των εκπαιδευτικών, είτε οποιασδήποτε άλλης βαθμολογικής ή μισθολογικής εξέλιξης. Υπ’ αυτήν την έννοια, η τοποθέτησή μου μόνο σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να θεωρηθεί. Πιστεύω, λοιπόν, ότι όλοι και όλα πρέπει να αξιολογούνται στην εκπαίδευση και πρώτα απ’ όλα πρέπει να αξιολογείται η ίδια η Πολιτεία και οι φορείς της που έχουν σχέση με την εκπαίδευση, από το Υπουργείο Παιδείας μέχρι και την τελευταία σχολική μονάδα. Όλα αυτά, όμως, πρέπει να ενταχθούν μέσα σε ένα οργανωμένο σύστημα αξιολόγησης, όπου το κάθε πράγμα θα έχει το συγκεκριμένο ρόλο του και θα επιδιώκει ένα και μόνο πράγμα• την ποιοτική αναβάθμιση του σχολείου μας.
Β.Σε αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο μπορούν όλα να συζητηθούν, ξεκινώντας από την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού. Ας μη ξεχνάμε ότι εκεί στοχεύει όλη η διεθνής βιβλιογραφία, δηλαδή κινείται στο πλαίσιο της ανάδειξης της μονάδας κυρίως, της αυτοαξιολόγησης και της αυτοεπιμόρφωσης, ως κεντρικού σημείου αναφοράς σε οποιαδήποτε εκπαιδευτική μεταβολή.
Γ.Θέλω να πιστεύω ότι μέσα σε αυτό ακριβώς, θα πρέπει να κινηθεί και το νέο σύστημα το οποίο συζητιέται σήμερα, με τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης αρχής. Αλλά, και γενικότερα ότι έχει σχέση με αυτό που τον τελευταίο καιρό ακούγεται ως αξιολόγηση στο εκπαιδευτικό σύστημα, είτε αφορά την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, είτε την αξιολόγηση της πολιτικής μονάδας, είτε και γενικότερα το έργο του εκπαιδευτικού. Και δεν πρέπει να φοβόμαστε να μιλάμε και για αξιολόγηση του συγκεκριμένου έργου του εκπαιδευτικού. Συνάδελφοι δίνουν ένα μεγάλο αγώνα μέσα στα σχολεία και καταξιώνονται καθημερινά και αξιολογούνται καθημερινά. Για να μην δημιουργείται η εντύπωση, ότι δεν αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί.
Δ.Από εκεί και πέρα όμως, χρειάζεται να αποτιμείται αυτή η δουλειά που κάνουμε μες στο σχολείο, όχι για να μας τιμωρήσει κανένας ή για να μας μειώσει μισθολογικά, αλλά να εκτιμηθεί τι μπορούμε να προσφέρουμε, τι προσφέρουμε και πως μπορούμε αυτό να το κάνουμε καλύτερα. Και για να το κάνουμε καλύτερα, χρειαζόμαστε συμπαράσταση και αυτή η συμπαράσταση σημαίνει επιμόρφωση. Είτε μέσα για την αυτοεπιμόρφωση, είτε ευρύτερη επιμόρφωση μέσα από ένα κεντρικό σύστημα, πρέπει να συνοδεύει οπωσδήποτε οποιαδήποτε λογική αξιολόγησης.
Ε.Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής πολιτικής πιστεύει απόλυτα, ότι κανένας δεν θα πάει να αξιολογήσει κάποιον άλλον, εάν προηγουμένως ο ίδιος δεν έχει επιμορφωθεί και δεν είμαστε σίγουροι, ότι μπορεί σε αυτό τον τομέα να ανταποκρίνεται με απόλυτα ικανοποιητικό τρόπο.
Ζ.Με αυτή την έννοια λοιπόν, η επιμόρφωση εντάσσεται ως βασική στρατηγική, και προηγείται οποιασδήποτε άλλης πολιτικής εφαρμογής όσον αφορά, την αξιολόγηση στον εκπαιδευτικό χώρο. Όλα αυτά λοιπόν, τα οποία θα προκύψουν μέσα από τις δομές της αξιολόγησης, μπορεί να αξιοποιηθούν σε πολλά επίπεδα και κυριότερα σε επίπεδο σχεδιασμού μιας σωστής εκπαιδευτικής πολιτικής. Άρα, ας ξεχάσουμε ότι έχει σχέση με τον επιθεωρητισμό. Ας ξεχάσουμε ότι έχει σχέση με λογοδοσίες, οι εκπαιδευτικοί λογοδοτούν καθημερινά στα παιδιά τους, στους γονείς και μέσα στην κοινωνία στην οποία βρίσκονται.
Η.Όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αρνηθούμε να βελτιώσουμε αυτό που κάνουμε, να πιστοποιήσουμε αυτό που παρέχουμε και να δώσουμε τη δυνατότητα να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα και αποφάσεις, για να πάμε παρακάτω ένα βήμα παραπέρα. Σε τελευταία ανάλυση, δεν περιποιεί τιμή ούτε σε μένα ούτε σε κανένα εκπαιδευτικό, όλοι οι άλλοι να μας λένε είστε οι μόνοι που δεν αξιολογήστε και γιατί; Η απάντηση είναι ναι, μας αξιολογούνε οι μαθητές μας, οι γονείς και η κοινωνία αλλά, οπωσδήποτε είμαστε πρόθυμοι να μπούμε και σε οποιαδήποτε αξιολόγηση, η οποία θα διασφαλίζει μια αξιοκρατία, θα διασφαλίζει τέτοιες συνθήκες, ώστε να μην αμφισβητείται και να μην υπάρχει καχυποψία ως προς το τι επιδιώκεται από αυτή την αξιολόγηση. Και βεβαίως, ότι το ζητούμενο είναι η απόδοση του εκπαιδευτικού συστήματος και η ποιότητα της εκπαίδευσης.
Θ.Υπό αυτή την έννοια, θεωρώ ότι χρειάζεται μια ανεξάρτητη αρχή για τον εξής βασικό λόγο, πρώτα-πρώτα έχουμε 30 χρόνια χωρίς οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό σύστημα και όλα όσα δοκιμάστηκαν δεν πέτυχαν. Υπάρχει μια έντονη καχυποψία μεταξύ αξιολογητή και αξιολογούμενου, όποιος και αν είναι ο ρόλος του αξιολογητή, υπάρχει μια εκ των προτέρων καχυποψία εναντίον του, διότι έχουν ακουστεί πολλά για τον τρόπο που επελέγησαν τα στελέχη της εκπαίδευσης, για τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν.
Ι.Άρα, υπάρχει μια καχυποψία, εάν λοιπόν, δεν υπάρχει ένα δευτεροβάθμιο όργανο αντικειμενικό στο οποίο να μπορεί να απευθυνθεί ο εκπαιδευτικός, εάν και όποτε θα υπάρξει αξιολόγηση του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού. Ώστε να υπάρχει μια δεύτερη γνώμη, μια δεύτερη κρίση που να τον διασφαλίζει από τυχόν αυθαιρεσία του αξιολογητή, τότε δεν υπάρχει περίπτωση σε αυτόν τον τόπο, να εφαρμοστεί σύστημα αξιολόγησης. Υπάρχει μια  αδυναμία που όλοι την γνωρίζουμε, σε όλη τη διοίκηση όταν κάποιος γίνει διευθυντής ή τμηματάρχης, εξελίσσεται από εκεί και πέρα. Στην εκπαίδευση υπάρχει θητεία, υπάρχει εναλλαγή ρόλων.
Κ.Άρα, σε κάποια φάση αξιολογητής και αξιολογούμενος θα βρεθούν κάτω από την ίδια λογική της επιλογής. Αυτό δεν μπορεί να ξεπεραστεί άρα, η πρέπει να αποφασίσουμε ότι τα στελέχη της εκπαίδευσης είναι μεν μόνιμα, αλλά πρέπει όταν επιλεγούν σε κάποια θέση από θέση πια μόνιμης επιλογής να εμπλέκονται μέσα στο θέμα της αξιολόγησης. Διαφορετικά και ίσως είναι και αντικειμενικότερο, θα πρέπει μια άλλη αρχή, έξω από το σύστημα αντικειμενικά αν στραφεί και να μπορεί να παρεμβαίνει πρώτα σε γενικό επίπεδο, σε κεντρικό επίπεδο να αξιολογεί τους πάντες και τα πάντα. Πρώτα από όλα το Υπουργείο Παιδείας και από εκεί και πέρα, να μπορεί να έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο, σαφή ρόλο, όσον αφορά τις πιθανές ενστάσεις των συναδέλφων σε οποιοδήποτε επίπεδο και να λειτουργεί ως δευτεροβάθμιο όργανο.
esos.gr

 

Σχολιάστε το άρθρο

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί Required fields are marked *

*

Δημοφιλή άρθρα



Sorry. No data so far.

x

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ?

Διαθέσεις εκπαιδευτικών των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων για συμπλήρωση του ωραρίου τους

Απόφαση σχετικά με τις διαθέσεις εκπαιδευτικών των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων σε ...