Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Ζωγραφίζοντας στο μυαλό μου τον ιδανικό δάσκαλο , δεν ξεχωρίζω αν είναι άντρας ή γυναίκα , νέος ή μεγάλος σε ηλικία ,όμορφος ή λιγότερο όμορφος με την κοινή έννοια του όρου .Για μένα ο δάσκαλος είναι αυτός που μορφώνει τα παιδιά και λαξεύει το χαρακτήρα τους.
Ο ιδανικός δάσκαλος ξεχειλίζει από αγάπη για τα παιδιά, ξέρει τι νιώθουν ,προλαβαίνει τις σκέψεις τους και είναι υπομονετικός.Γνωρίζει πώς να κάθεται σωστά στην έδρα του , αλλά και στα θράνια δίπλα στους μαθητές του.Χαμογελά ειλικρινά και αγγίζει την πλάτη των παιδιών του , συμμετέχοντας και στις χαρές , αλλά και στους προβληματισμούς τους .Κλείνει τη ματιά πονηρά στις μικρές φάρσες και επαινεί ακόμα και τις πιο μικρές επιτυχίες των μαθητών του.Η καλή γνώση του αντικειμένου του αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο της εικόνας του.Ο σωστός δάσκαλος επιλέγει το ουσιαστικό και παραμερίζει τις ανούσιες λεπτομέρειες κάνοντας το μάθημα πιο ενδιαφέρον.Ξεπερνά τους εγωισμούς του και αφήνει τα προσωπικά του προβλήματα έξω από την πόρτα της τάξης του και ασχολείται με καθέναν από τους μαθητές του ξεχωριστά.Δεν λειτουργεί ως αυθεντία, αλλά αυτό που θέλει να μεταδώσει στο παιδί το εκμαιεύει από το ίδιο.Δεν ευνοεί την αποστήθιση , αλλά καλλιεργεί την κριτική σκέψη των μαθητών του .Αποδέχεται τόσο τα δικά του πιθανά λάθη όσο και των μαθητών του.
Επομένως , ο καλός δάσκαλος είναι μια τεράστια αγκαλιά ,που χωράει γενιές γενιών μαθητών , χωρίς να ξεχνάει ποτέ τα μικρά τους ονόματα όσα χρόνια κι αν περάσουν .Νοιάζεται για τις επιλογές τους και παρακολουθεί την προόδο τους , ξέροντας ότι η μεγαλύτερη υποχρέωσή του είναι να τους βοηθήσει να γίνουν καλύτεροι και σπουδαιότεροι από κείνον!!!
