Home / Featured / Σχολεία αλληλεγγύης εν μέσω κρίσης

Σχολεία αλληλεγγύης εν μέσω κρίσης

Δημοσιεύτηκε: 2:02 μμ Οκτώβριος 27th, 2012  


Σχολεία αλληλεγγύης εν μέσω κρίσης

Από τη Βάσω Κίτσιου

Με τη στρόφιγγα των κοινοτικών πόρων να έχει κλείσει, τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας του υπουργείου Παιδείας έχουν εδώ και χρόνια εξαφανιστεί από τα σχολικά ιδρύματα. Ωστόσο, σε αυτές τις δύσκολες εποχές, υπάρχουν ακόμη καθηγητές, οι οποίοι, μετά το πέρας της κανονικής χρονικής διάρκειας του σχολείου, εθελοντικά προσφέρουν δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα σε μαθητές που τα έχουν πραγματικά ανάγκη.

Σχολεία αλληλεγγύης -όπως ονομάζονται- υπάρχουν σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Ήδη στο 1ο Γενικό Λύκειο του δήμου Αργυρούπολης-Ελληνικού έχουν ξεκινήσει τα μαθήματα, ενώ ανάλογο πρόγραμμα, που απευθύνεται σε μαθητές Γυμνασίου, Λυκείου, Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού ετοιμάζει φέτος ο δήμος Πεντέλης. Παράλληλα, σχολεία αλληλεγγύης για τους οικονομικά ασθενέστερους οργανώνει ο δήμος Μαραθώνα, ενώ δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα παρέχει και το 6ο Γενικό Λύκειο Πειραιά.

Η «Αττική freepress» μίλησε με τρεις εκπαιδευτικούς που δραστηριοποιούνται ενεργά σε αυτήν την προσπάθεια, τον Γιώργο Μπίκο, διευθυντή του 6ου ΓΕΛ Πειραιά, τη Μαρία Καβουκλή, καθηγήτρια στο 6ο ΓΕΛ Πειραιά και τον Βασίλη Ραυτόπουλο, διευθυντή του Α΄ ΓΕΛ Αργυρούπολης.

Γ. Μπίκος: «Οι μαθητές ανταποκρίνονται…»

«Ως εκπαιδευτικοί αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των παιδιών και έχουμε συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να προσφέρουμε τέτοια προγράμματα λόγω της κοινωνικής εξαθλίωσης και της φτώχειας πολλών από τις οικογένειες των μαθητών μας. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, ο θεσμός της ενισχυτικής διδασκαλίας δεν υφίσταται και αυτό συμβαίνει κυρίως στα λύκεια. Το 75% των χρημάτων που προορίζονταν για τα προγράμματα της ενισχυτικής διδασκαλίας, προέρχονταν από ευρωπαϊκούς πόρους, οι οποίοι έπαψαν να υφίστανται. Ένας από τους λόγους που δεν ενισχύθηκε ο θεσμός της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης (ΠΔΣ) έχει να κάνει με δομές και νοοτροπίες της ελληνικής οικογένειας. Η ελληνική οικογένεια έχει εμμονή με το να πληρώνει. Προτιμούν να δίνουν τα χρήματά τους σε φροντιστήρια, παρά να εμπιστευτούν την ΠΔΣ. Ως εκ τούτου, η μικρή ανταπόκριση των μαθητών είχε ως αποτέλεσμα, τόσο το κράτος, όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση, να μην χρηματοδοτούν τέτοιου είδους προγράμματα, καθώς θεωρούσαν ότι έπρεπε να διαθέσουν τους πόρους κάπου αλλού. Όταν ασκείς δημόσια πολιτική, πρέπει να υπάρχουν προτεραιότητες. Στο σχολείο μας υπάρχουν καθηγητές που προσφέρουν οργανωμένα, δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα και προς μεγάλη μας ευχαρίστηση, οι μαθητές του δικού μας σχολείου δείχνουν να ανταποκρίνονται στην προσπάθειά μας».

Μ. Καβουκλή: «Το φροντιστήριο δεν είναι πανάκεια»

«Η ενισχυτική διδασκαλία δεν υποκαθιστά το σχολείο, στόχος της είναι να καλύψει τα κενά ενός μαθητή. Αν θες να είσαι ευσυνείδητος καθηγητής και θες να βοηθάς τα παιδιά, το παίρνεις πατριωτικά. Αυτός είναι και ο λόγος που έχω δεχθεί να παρέχω μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας στους μαθητές του σχολείου, γιατί γνωρίζω πως έτσι προάγεται το συμφέρον των παιδιών. Βέβαια, στην ελληνική κοινωνία ό,τι δεν έχει να κάνει με “δούναι και λαβείν” είναι κάπως υποτιμημένο. Προσωπικά, πιστεύω ότι μπορεί να γίνει πολύ καλή δουλειά στα σχολεία με τους καθηγητές, οι περισσότεροι εκ των οποίων κατά τη γνώμη μου είναι συνειδητοποιημένοι, γνωρίζουν τις ελλείψεις των παιδιών και μπορούν να κάνουν το μάθημα με μεγάλη επιτυχία. Το φροντιστήριο δεν είναι πανάκεια. Σίγουρα υπάρχουν καλοί συνάδελφοι, όμως καλοί συνάδελφοι υπάρχουν παντού. Γι’ αυτό και θα έπρεπε να χαίρει μεγαλύτερης υποστήριξης από το κράτος. Νευραλγικοί τομείς όπως η παιδεία χρειάζονται οικονομική στήριξη και μεγαλύτερη μέριμνα».

Β. Ραυτόπουλος: «Πρωτεύον το ζήτημα της αλληλεγγύης»

«Η κίνηση αυτή των εκπαιδευτικών σπάει μία νοοτροπία του “μπαίνω μέσα στην τάξη, κάνω το μάθημά μου και φεύγω”. Γιατί το μάθημα μπορεί να γίνει, όμως αυτό δεν σημαίνει ταυτόχρονα πως έχει επιτευχθεί μόρφωση. Έχει αποδειχθεί πως τόσο ο ρυθμός, όσο και η οργάνωση του σχολείου, δεν είναι φιλικά προς τον μαθητή, ο οποίος βλέπει πως έρχεται στο σχολείο για τυπικούς λόγους. Και για ό,τι δεν καταφέρνει να κάνει εδώ πέρα, ζητάει βοήθεια απέξω, η οποία του δίνεται στην περίπτωση που υπάρχουν τα χρήματα. Εάν κάποιος καθηγητής κάνει καλά τη δουλειά του, δηλαδή σύμφωνα με τις εντολές του υπουργείου Παιδείας, τότε οι μαθητές θα σηκωθούν και θα φύγουν από την τάξη. Το σύστημα που υπάρχει σήμερα στα σχολεία είναι φοβερά σκληρό και ανταγωνιστικό, εξουθενώνει τον μαθητή. Αυτό φαίνεται στη Γ΄ Λυκείου, όπου τα παιδιά δεν μπορούν άλλο και καταρρέουν. Οι ώρες του σχολείου δεν φτάνουν για να καλυφθεί η ύλη, όχι για να την πούμε, αλλά για να την εμπεδώσουν τα παιδιά. Η ύλη είναι πολλή, σε όλες τις τάξεις. Το σχολείο είναι πολύ βαρύ για τους μαθητές. Για όλους τους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια, το πρωτεύον είναι το ζήτημα της αλληλεγγύης: υπάρχει ένα πρόβλημα και προσπαθούμε να βοηθήσουμε. Το κάνουμε γιατί πιστεύουμε πως πρέπει ο ένας να σταθεί δίπλα στον άλλο. Αν δεν σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, θα χαθούμε, θα διαλυθούμε».

attikipress

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ιδιοκτήτες Κ.Ξ.Γ. στον Έβρο κατά κοινωνικής εκπαίδευσης

Αδιόριστοι κατά δωρεάν φροντιστηρίου με εξώδικο…

Κοινωνικά Φροντιστήρια – Δωρεάν Μαθήματα

ΕΛΜΕ Ηρακλείου – Οργάνωση «Mαθημάτων Αλληλεγγύης»


 

Σχολιάστε το άρθρο

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί Required fields are marked *

*

Δημοφιλή άρθρα



Sorry. No data so far.

x

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ?

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ 2023-2024

Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων προκειμένου να προβεί στην έγκαιρη στελέχωση των ...