Διαδηλώσεις, αν και με μικρότερη συμμετοχή, έγιναν επίσης στις πόλεις Βαλπαραΐσο (κεντρική Χιλή), Κονσεπσιόν (400 χλμ. νότια του Σαντιάγο), Τεμούκο (600 χλμ. νότια της πρωτεύουσας) και Λα Σερένα (400 χλμ. βόρεια του Σαντιάγο).
Φοιτητές, καθηγητές και μαθητές έχουν διοργανώσει, από τον Μάιο του 2011, 40 και πλέον μαζικές κινητοποιήσεις, περιλαμβανομένων ορισμένων από τις μεγαλύτερες μετά το τέλος της δικτατορίας το 1990 – περίπου 100.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε μία πορεία στο Σαντιάγο – απαιτώντας να μεταρρυθμιστεί το σύστημα εκπαίδευσης, το οποίο είχε παραδοθεί επί δικτατορίας στον ιδιωτικό τομέα και χαρακτηρίζεται από βαθιές ανισότητες, όπως επισημαίνουν οι επικριτές του.
Πολλές διαδηλώσεις ωστόσο αμαυρώθηκαν από εκτεταμένα επεισόδια βίας.
Οι φοιτητές ζητούν μεγαλύτερη συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση των σχολών και των σπουδών τους, για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες του ιδιαίτερα άνισου συστήματος, καθώς και να προστεθεί στο Σύνταγμα μια πρόνοια που να εγγυάται δωρεάν, δημόσια και ποιοτική παιδεία.
Στα τέλη του 2011, το κίνημα κατάφερε η κυβέρνηση να δεχτεί να αυξήσει 10% τον προϋπολογισμό για την παιδεία το 2012, να δεσμευθεί για μέτρα στήριξης των φοιτητών που έχουν φοιτητικά δάνεια και να αρχίσει μεταρρύθμιση στα δημόσια δευτεροβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Η μεγαλύτερη φοιτητική οργάνωση, η fech, προανήγγειλε τον Δεκέμβριο ότι «το κίνημα θα συνεχιστεί» το 2012. Την 15η Μαρτίου, διαδήλωση περίπου 5.000 μαθητών είχε τερματιστεί λόγω σοβαρών επεισοδίων. Την ίδια ημέρα συνελήφθησαν τουλάχιστον 50 άνθρωποι στο Σαντιάγο.
