Θα κάνω μια “παρασπονδία” σήμερα και θα αναφερθώ στον Ιταλό συγγραφέα, Αντόνιο Ταμπούκι, ο οποίος πέθανε στις 25 Μαρτίου, μετά από μακρά ασθένεια, σε ηλικία 68 ετών στην Λισαβόνα.
Ο Ιταλός αυτός συγγραφέας ήταν μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της σύγχρονης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.Μοναδικό παιδί ενός εμπόρου αλόγων, ο Ταμπούκι γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1943 στην Πίζα της Τοσκάνης. Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία και από το 1962 Λογοτεχνία στο Παρίσι όπου ανακάλυψε τον Πορτογάλο εμβληματικό αλλά και αινιγματικό συγγραφέα και ποιητή, Φερνάντο Πεσσόα, διαβάζοντας τη γαλλική μετάφραση του ποιήματος «Το Καπνοπωλείο». Ο ενθουσιασμός του για την Πορτογαλία τον έκανε να ανακαλύψει τη γλώσσα και τον πολιτισμό της χώρας αυτής, η οποία έγινε δεύτερη πατρίδα του. Συνέχισε τις σπουδές του στην Πορτογαλική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Σιένας, ενώ έγινε ο άνθρωπος που μετέφρασε στα ιταλικά το έργο του Πεσσόα -αφού παθιάστηκε με το έργο του δεύτερου- σε συνεργασία με την Πορτογαλέζα σύζυγό του. Ο Ταμπούκι έγραψε περίπου 20 μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες. Ήταν επίσης καθηγητής Πορτογαλικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Σιένας. Πολλά από τα μυθιστορήματά του Ταμπούκι έγιναν ταινίες και μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο όπως το «Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα» με πρωταγωνιστή τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, γνωστούς Ιταλούς και μη σκηνοθέτες (Ρομπέρτο Φαέντσα, Αλαίν Κορνώ, Αλαίν Ταννέρ και Φερνάντο Λόπες), ή για το θέατρο από σκηνοθέτες όπως οι Τζόρτζιο Στρέλερ και Ντιντιέ Μπεζάς.
Υπήρξε χρονογράφος εφημερίδων όπως η ιταλική “Corriere della Sera” και η ισπανική “El Pais” και συνεργάτης πολλών άλλων εφημερίδων (L’Unita, II Manifesto, Le Monde, Diario de Noticias, La Jornada, Die Allgemeine Zeitung) και περιοδικών (La Nouvelle Revue Frangaise και Lettre Internationale).
Έχει βραβευτεί με τα πιο έγκυρα διεθνή βραβεία (Pen Club, Campiello και Viareggio-Repaci στην Ιταλία, Prix Medicis Etran-ger, Prix Europeen de la Litterature και Prix Mediterranee στη Γαλλία, Ευρωπαϊκό Αριστείον, Nossack στη Γερμανία, Europaeischer Staats-preis στην Αυστρία, Hidalgo και Francisco Cerecedo στην Ισπανία. Έχει, επίσης, τιμηθεί με τους τίτλους Officier des Arts et des Lettres στη Γαλλία και Comendador da Ordem do Infante Dom Henrique στην Πορτογαλία.
Μέχρι πρόσφατα δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Σιένας. Έχει επίσης διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων το Bard College Νέας Υόρκης, το Ecole de Hautes Etudes και το College de France του Παρισιού.
Υπήρξε μέλος και συνιδρυτής του Διεθνούς Κοινοβουλίου Συγγραφέων.
Το 2000 το Italian Pen Club τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία ως υποψήφιο για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Στην ελληνική γλώσσα έχουν εκδοθεί τα έργα του «Ταξίδια και άλλα ταξίδια», «Νυχτερινό στην Ινδία», «Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα», «Λογοτεχνίας Εγκώμιο», «Ο χρόνος γερνάει γρήγορα», «Η νοσταλγία του πιθανού», «Είκοσι φωτογράμματα για τον Πέδρο Αλμοδοβάρ», «Το παιχνίδι της αντιστροφής», «Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα» και «Ο Τριστάνο πεθαίνει» (όλα από τις Εκδόσεις Άγρα).
