Home / Ιταλικά / Istituto Di Cultura / Ιταλικό Μορφωτικό Αθηνών – Διπλή έκθεση χαρακτικής Francesco Moretti – Σχολή χαρακτικής il Bisonte

Ιταλικό Μορφωτικό Αθηνών – Διπλή έκθεση χαρακτικής Francesco Moretti – Σχολή χαρακτικής il Bisonte

Δημοσιεύτηκε: 11:09 πμ Μάρτιος 28th, 2012  


Την Τετάρτη 4 Απριλίου 2012 εγκαινιάζεται στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος μία διπλή έκθεση χαρακτικής.

Στον ισόγειο εκθεσιακό χώρο θα εκθέσει ο ιταλός χαράκτης Francesco Moretti, που τα τελευταία 20 χρόνια ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, τα καινούργια του χαρακτικά.

Παράλληλα στον άνω εκθεσιακό χώρο της αίθουσας τέχνης θα φιλοξενηθεί η σχολή χαρακτικής «Il Bisonte» της Φλωρεντίας με 40 και πλέον χαρακτικά παλαιότερων αλλά και νεότερων αποφοίτων τους, μία σχολή που λειτουργεί πάνω από 50 χρόνια στην Ιταλία και έχει «βγάλει» πολλούς και σημαντικούς χαράκτες σε όλο τον κόσμο.

Η έκθεση είναι υπό την αιγίδατου Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών καθώς και της Ιταλικής Πρεσβείας.

Τα «αντι-καρτποστάλ» της Ελλάδας | Francesco Moretti – χαρακτική

Ανάμεσα στα επιλεγμένα θέματα που μετουσιώνονται σε τέχνη από τον Ιταλό καλλιτέχνη Francesco Moretti απαντούν εικόνες σκληρές, λιτές, με ντοκουμενταρίστικο χαρακτήρα, που αποθανατίζουν μια ιστορική στιγμή της Ελλάδας, τραγική και επώδυνη. Όπως στα όνειρα, βλέπουμε να διαπλέκονται ρεαλιστικά με σουρεαλιστικά στοιχεία, πράγματα βιωμένα και πράγματα φαντασιακά. Αυτές οι εικόνες ¬–που προέρχονται από πρόσφατα γεγονότα της πραγματικότητας– πλαισιώνονται από άλλες οι οποίες μας αφηγούνται μια παγιωμένη καθημερινότητα και λειτουργούν ως πολιτισμική πρόκληση, ενώ υπάρχουν και θέματα που υπερβαίνουν ηθελημένα τα σύνορα της σοβαροφάνειας και κινούνται προς τα όρια της ειρωνείας και της κοινοτοπίας. Σ’ αυτή την έκθεση ετερογενείς, ετερόκλητες εικόνες συγκροτούν πρωτότυπες συζεύξεις, τις οποίες η καλλιτεχνική δημιουργία καθιστά ακόμη περισσότερο ασυνήθιστες και ανοίκειες.
Το τραγικό και το γελοίο, η κοινοτοπία της καθημερινότητας και η μοναδικότητα του γεγονότος συνθέτουν ένα κολάζ εικόνων που μορφοποιούνται από το ανήσυχο μάτι του καλλιτέχνη, ο οποίος, μολονότι μένει στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, δεν παύει να βλέπει τον περιβάλλοντα χώρο με βλέμμα απόμακρο, σχεδόν αποστασιοποιημένο, πράγμα που του δίνει τη δυνατότητα να τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά από τους άλλους και να εντοπίζει νοήματα πέρα από την επιφάνεια της εικόνας.
Αυτά τα έργα –που θα μπορούσαν κάλλιστα να προσδιοριστούν και ως «αντι-καρτποστάλ» από την Ελλάδα– επιδιώκουν να ανατρέψουν τη στερεότυπη εικόνα της Ελλάδας που όλοι βλέπουν ως θέρετρο και θερινό παραδεισένιο τουριστικό προορισμό με ονειρεμένες παραλίες, κάποτε λίκνο της αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Πρόκειται για εικόνες που έχουν «κατέβει» από το ίντερνετ, εικόνες που παρουσιάστηκαν στην τηλεόραση αναμεμειγμένες με χιλιάδες άλλες που καθημερινά μας πολιορκούν, εικόνες από φωτογραφίες που τράβηξε ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Η ανίχνευση, ο εντοπισμός τους ανάμεσα στις τόσες και η επανατοποθέτησή τους σ’ ένα καλλιτεχνικό συγκείμενο –μη επαναλήψιμο λόγω της ίδιας του της φύσης–, αλλά και η επεξεργασία τους μέσω της μακρόχρονης, καθαρά χειρωνακτικής τεχνικής της εγχάραξης, τούς προσδίδει μοναδικότητα και τις μεταμορφώνει σε τέχνη.
Ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζονται αυτά τα θέματα τα καθιστά ακόμη πιο ασυνήθιστα αφού ο καλλιτέχνης αποφάσισε να τα προβάλει υιοθετώντας την αρχαία αυτή τεχνική αναπαραγωγής, τη χαρακτική, και αυτό όχι τυχαία. Χάρη σ’ αυτήν από τη μια διαψεύδεται εν μέρει στη πράξη η τάση παρουσίασης ρομαντικών θεμάτων στα χαρακτικά και από την άλλη δηλώνεται η πρόθεση του ίδιου του καλλιτέχνη να εμπλακεί σ’ έναν κόσμο που λάτρεψε ως είδωλο την αναπαραγωγή της εικόνας, να συναγωνιστεί μαζί του και να αρθρώσει τον δικό του προσωπικό λόγο.
Τέλος, αυτή η τεχνική της εγχάραξης σηματοδοτεί την πρόθεση του καλλιτέχνη να προτείνει μια διπλή ανάγνωση της εικόνας, μέσω της εξύφανσης περισσοτέρων από μιας όμοιων εικόνων, που έχουν όμως τυπωθεί με διαφορετικά χρώματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ύφανσης στην επιφάνεια του έργου που συνδιαλέγεται με την αναπαριστώμενη στο φόντο εικόνα. Αμφότερες λειτουργούν εναλλασσόμενες σε μια συνεχή οπτική διάδραση σε δύο επίπεδα, δημιουργώντας πρωτότυπα οπτικά εφέ. Χάρη σ’ αυτήν τη χάρτινη ύφανση προβάλλεται εκ νέου η αρχική διαδικασία που διατρέχει τη σκέψη του καλλιτέχνη: από μία πρώτη εικόνα, προερχόμενη από μια μήτρα και συνεπώς αναπαραγώγιμη τεχνικά σε πολλαπλά αντίγραφα και σειρές, ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα έργο μοναδικό και μη επαναλήψιμο.

Ο Francesco Moretti γεννήθηκε στην Πίζα το 1973. Είναι απόφοιτος του Καλλιτεχνικού Λυκείου της Λούκκα (1992) και αριστούχος της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1997), με ειδίκευση στη ζωγραφική και διπλωματική εργασία πάνω στο έργο του Frank Stella. Ασχολείται με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη γλυπτική, τη χαρακτική, τη βίντεο-τέχνη, τις εγκαταστάσεις, τη γραφιστική και τη διαφήμιση. Συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες (Keith Haring, Marco Eberle) και έχει στο ενεργητικό του 10 ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε 25 ομαδικές και σε πολλά φεστιβάλ, σε γκαλερί, μουσεία και εναλλακτικούς χώρους στην Ιταλία, την Ελβετία, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Δούλεψε επίσης ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων στην Ιταλία και την Ελβετία, ως σχεδιαστής φωτισμών και σκηνογράφος στο θέατρο και στον κινηματογράφο στην Ιταλία και ως επιμελητής εικαστικών εκθέσεων για λογαριασμό του Δήμου της Πίζας. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους στην Ιταλία και την Ελβετία, σε ιδιωτικές συλλογές και στη συλλογή του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Μουσείου στο Ναύπλιο. Από τον Αύγουστο του 2005 ζει στο Ναύπλιο όπου διατηρεί και το εργαστήρι του.

24 IL_BISONTE

 

«Η γραμμή της χαρακτικής ενώνει Αθήνα – Φλωρεντία» | Il Bisonte, σχολή χαρακτικής στη Φλωρεντία

24 LOGO_Il_BisonteΤο καλλιτεχνικό τυπογραφείο γραφιστικών τεχνών Il Bisonte ιδρύθηκε το 1959 στην οδό Ricasoli στην Φλωρεντία. Η ιδρύτρια, Maria Luigia Guaita, που προέρχεται από το χώρο των εκδόσεων και της δημοσιογρφίας, έμαθε να χρησιμοποιεί και να εκτιμά τις τεχνικές της χαρακτικής στη Σκωτία, στο εργαστήριο μιας φίλης ζωγράφου. Σε αυτήν την πρωτοβουλία της στηρίχθηκε από μια ομάδα διανοουμένων μεταξύ των οποίων ο Giorgio Luti (ιστορικός της ιταλικής λογοτεχνίας), ο Carlo Ludovico Ragghianti (ιστορικός τέχνης), ο Enrico Vallecchi (εκδότης). Ο αρχιτέκτονας Aristo Ciruzzi σχεδιάζει το λογότυπο του Bisonte (βίσωνα) σε θέση επίθεσης, περιτριγυρισμένο από δύο ημικύκλια: ένα κόκκινο και το άλλο μαύρο. Το σύμβολο επιλέγεται για δύο λόγους: πρόκειται για μία από τις πρώτες εικόνες που σχεδιάστηκε από τον άνθρωπο, όπως δείχνουν οι τοιχογραφίες στο σπήλαιο της Αλταμίρα στην Ισπανία, και δεύτερον συμβολίζει την «θηλυκή δύναμη» για τους ιθαγενείς αμερικανικούς λαούς. Η Maria Luigia Guaita επιθυμεί να διαδώσει τη γνώση για τα αυθεντικά έργα της γραφιστικής τέχνης σε αντίθεση με την επικράτηση των αναπαραγωγών που δεν διαθέτουν καμία αξία. Η πρόθεσή της είναι να συμβάλει στην αναβίωση των παραδοσιακών τεχνικών χαρακτικής, από τη λιθογραφία μέχρι το ακουαφόρτε. Ο Rodolfo Margheri, ζωγράφος, χαράκτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του τυπογραφείου μέχρι το 1967, είναι εκείνος που ανακαλύπτει τα αρχαία πιεστήρια του γεωγραφικού στρατιωτικού ινστιτούτου και προσλαμβάνει εξειδικευμένους τυπογράφους για να ξεκινήσει η δραστηριότητα του τυπογραφείου. Οι πρώτοι καλλιτέχνες που προσκλήθηκαν στο Il Bisonte ήταν οι «Άτυποι» – Carmassi, Moreni, Scanavino, Giò Pomodoro – για να ακολουθήσουν οι πιο επιφανείς εκπρόσωποι της λεγόμενης «γενιάς των Δέκα»: Carrà, Severini, Magnelli, Soffici. Το τυπογραφείο για πολλά χρόνια θα αποτελέσει χώρο συναντήσεων, ανταλλαγής διαφορετικών εμπειριών και προτάσεων, και πάντοτε υψηλού επιπέδου. Μεταξύ των καλλιτεχνών που συνεργάζονται συχνά με το τυπογραφείο συγκαταλέγονται οι: Boschi, Capocchini, Caruso, Clerici, Cremonini, Maccari, Mattioli. Οι πλημμύρες που κατακλύζουν τη Φλωρεντία το Νοέμβρη του 1966 καταστρέφουν και την νέα έδρα των εργαστηρίων στο ιστορικό διαμέρισμα San Niccolò, αλλά η όπως φαινόταν ανεπανόρθωτη καταστροφή προσδίδει νέα δυναμική στο εγχείρημα.
Η ανάκαμψη της δραστηριότητας, σε μια χρονική στιγμή που η προσοχή του κόσμου είναι στραμμένη στην κατεστραμμένη ιστορική πόλη, συμπίπτει με το άνοιγμα των διεθνών οριζόντων του Il Bisonte. εκείνο τον καιρό ο Henry Moore ξεκινά μια συνεργασία που θα αντέξει στο χρόνο, ακολουθούμενος μεταξύ άλλων από τους Chadwick, Calder, Sutherland, Matta, Lipchitz, Tamayo, Arroyo.
Εκείνη την εποχή η Maria Luigia Guaita θα θέσει στη διάθεση της Διεθνούς Σχολής της Χαρακτικής όλο τον εξοπλισμό καθώς και την τεχνογνωσία που έχουν σωρευθεί όλα αυτά τα χρόνια. Οι σπουδαστές και οι καθηγητές της χαρακτικής έχουν επίσης την ευκαιρία να εκθέτουν τα έργα τους στην προσκείμενη γκαλερί. Η Σχολή απευθύνεται σε σπουδαστές που ενδιαφέρονται να καλλιεργήσουν το πάθος τους για τη λιθογραφία, τη χαρακτική και την καλλιτεχνική τυπογραφία, σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις των γραφιστικών τεχνών, χωρίς να καταφεύγουν στη διαμεσολάβηση των φωτομηχανικών παρεμβάσεων. Τα μαθήματα είναι βασισμένα σε μια διδασκαλία ανοιχτή στην ατομική δημιουργική έκφραση και η οποία αποβλέπει στην εκλέπτυνση των μέσων και στη σύνδεση της τέχνης με την τεχνική. Μετά από 20 χρόνια δραστηριότητας η ίδρυση του Ιδρύματος Il Bisonte στοχεύει στην διεύρυνση των οριζόντων και στην καθιέρωσή του ως θεσμού ουραγού στη μελέτη και την προστασία των γραφιστικών τεχνών.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι:
Διακεκριμένοι Ιταλοί χαράκτες: διακεκριμένοι χαράκτες: Carlo Carrà, Leonardo Cremonini, Emilio Greco, Renato Guttuso, Sebastian Matta, Mattia Moreni, Henry Moore, Gino Severini, Ardengo Soffici, Renzo Vespignani, Giuseppe Zigaina, Bruno Saetti

Καθηγητές της σχολής: Rodolfo Ceccotti, Manuel Ortega, Vincenzo Burlizzi

Απόφοιτοι της σχολής χαρακτικής: Cordoba Patricia, Sisetta Zappone, Sandro Brachitta, Giovanni Turria, Andrea Serafini, Toni Pecoraro, Monica Martinico, Yasmine Dainelli, Valentina Restivo, Kito Eriko, Giacomo Miracola, Giancarlo Aiosa, Eva Aulmann, Zeynep Baransel, Alessandro De Bei, Monica Franchini, Carla Fusi, Serena Conti, Simona Lombardi, Bonizza Modolo, Silvia Montanelli, Maurizio Olivotto, Silvia Papucci, Fabiola Ungredda, Lucy Jochamowitz

Εγκαίνια Έκθεσης: Τετάρτη 4 Απριλίου 2012, 20:00

Διάρκεια Έκθεσης: 4 Απριλίου έως 5 Μαΐου 2012
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11.00 – 14.30 & 17.30 – 20.30
Τετάρτη, Σάββατο: 11.00 – 16.00
Κυριακή, Δευτέρα: κλειστά
Δευτέρα και Τρίτη του Πάσχα (16-17 Απριλίου) κλειστά

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18 | info@technohoros.org Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.


 

Σχολιάστε το άρθρο

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί Required fields are marked *

*

Δημοφιλή άρθρα



Sorry. No data so far.

x

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ?

Η προσέγγιση CLIL ως τρόπος διδασκαλίας ξένης γλώσσας

Η προσέγγιση CLIL ως τρόπος διδασκαλίας ξένης γλώσσας «Το CLIL είναι μια ...