Home / Featured / Νέο κείμενο 45 Φιλολόγων Δευτεροβάθμιας – Τι ζητάνε για τα Αρχαία Ελληνικά στο Γυμνάσιο

Νέο κείμενο 45 Φιλολόγων Δευτεροβάθμιας – Τι ζητάνε για τα Αρχαία Ελληνικά στο Γυμνάσιο

Δημοσιεύτηκε: 10:17 μμ Μάιος 31st, 2016  


filosofia1
Αρχαία Ελληνικά στο Γυμνάσιο:
Ας γίνουν επιτέλους οι αναγκαίες αλλαγές
Στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια, η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών γίνεται το επίκεντρο μιας συζήτησης που αποκτά συγκρουσιακό χαρακτήρα και αφορά σε πρώτη ανάγνωση αυτή καθαυτή τη διδακτική πράξη. Ωστόσο το περιεχόμενο και οι μέθοδοι με τις οποίες προτείνεται να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά αφορούν ουσιαστικά το σχολείο που θέλουμε.
Οι υπέρμαχοι της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο εμφανίζονται ευχαριστημένοι. Άλλοι επειδή ικανοποιούν ξεπερασμένες ιδεολογικές εμμονές, άλλοι επειδή προωθούν ίσως ποικίλα εξωεκπαιδευτικά συμφέροντα, άλλοι γιατί έτσι αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας των φιλολογικών αντικειμένων.
Παρουσιάζονται σίγουροι για την ανάγκη να διδάσκεται η αρχαία γλώσσα, υπερασπιζόμενοι (με αφηρημένο και αντανακλαστικό τρόπο) τις ανθρωπιστικές σπουδές και ταυτοχρόνως αρνούμενοι ή αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα της διδασκαλίας μέσα στην τάξη. Σπανίως θέτουν ζητήματα διδακτικής μεθόδου, κι αυτό κυρίως όταν προκύπτει το αίτημα της κατάργησης της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο.
Είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτικό ότι δεν νοιάστηκαν τόσα χρόνια για την εξωφρενική στρέβλωση της αρχαιότητας, τόσο του κόσμου όσο και της γλώσσας, δεν απαίτησαν να γίνει συζήτηση για το περιεχόμενο, τις μεθόδους, δεν τοποθετήθηκαν δημοσίως για το αν πρέπει να διδάσκεται η καθαρεύουσα (γιατί περί αυτής πρόκειται, αν δει κανείς τα δύο πακέτα βιβλίων που χρησιμοποιήθηκαν από το 1992 και εξής, τα οποία εστιάζουν στη γραμματική και στο συντακτικό αποκομμένα, ουσιαστικά, από το γλωσσικό πλαίσιο), δεν αποτόλμησαν να προχωρήσουν στην αποτίμηση του αποτελέσματος.
Πολλοί από εμάς που παλεύουμε με τη διδασκαλία της αρχαίας γλώσσας και γραμματείας βρισκόμαστε καθημερινά απέναντι στη ματαίωση (αν κάποιοι διαφωνούν με αυτό, ας δείξουν τι γίνεται μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας). Στο μάθημα της αρχαιογλωσσίας συμπυκνώνονται αρκετές από τις κακοδαιμονίες της εκπαίδευσης: η παθητικότητα των μαθητών, η απαξίωση της έκφρασής τους, η έλλειψη αναζήτησης του νέου, η καταστολή της κριτικής προσέγγισης, η προσκυνηματική σχέση με ό,τι παρουσιάζεται ως αυθεντία, και σε τελική ανάλυση, η απομάκρυνση και η αποστροφή των μαθητών από τη γνώση συνολικά της αρχαιότητας και όχι μόνο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Υπάρχει κατά τη γνώμη μας η λανθασμένη αντίληψη ότι οι αξίες της ελληνικής αρχαιότητας μεταδίδονται μέσω της γνώσης της αρχαιοελληνικής γλώσσας. Κατά πόσο όμως αυτό μπορεί να επιτευχθεί τη στιγμή που οι μαθητές δεν την κατανοούν; Η άποψή μας είναι ότι η αρχαιότητα δεν ταυτίζεται με τη γλώσσα. Οι αξίες της είναι πανανθρώπινες. Αφορούν όλους τους λαούς και όχι μόνο τους «επίσημους κληρονόμους» της αρχαίας γλώσσας. Κατακτιούνται μέσα από τη γνώση του ιστορικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος που τις γέννησε. Και αυτό μπορεί να γίνει μέσα από δόκιμες μεταφράσεις.
Ξαναπιάνουμε, λοιπόν, το νήμα της εκπαιδευτικής ιστορίας από το σημείο που το άφησαν επιστήμονες και δάσκαλοι που γνώρισαν και δίδαξαν την αρχαιότητα. Η ιστορία της εκπαίδευσης μάς έδειξε ότι κατά το διάστημα που οι μαθητές συζητούσαν για τον αρχαίο κόσμο και εφοδιάζονταν με πολύπλευρη γνώση για την αρχαία γραμματεία ήμασταν στη σωστή κατεύθυνση. Δεν είμαστε μιμητές, αλλά δεν μηδενίζουμε τα διδάγματα του παρελθόντος.
Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι στην εκπαίδευση των δυτικών χωρών η θέση και η διδασκαλία των κλασικών γραμμάτων περνάει κρίση. Η δύση διέσωσε και μάς πρόσφερε την αρχαιοελληνική γραμματεία μέσα από έγκυρες εκδόσεις. Εμείς λίγα πράγματα έχουμε προσφέρει για την πρόσληψή της από τον σύγχρονο άνθρωπο. Είναι επιβεβλημένο πια να ξεφύγουμε από τον «άγονο ιστορισμό», από τη στείρα περηφάνια των παθητικών κληρονόμων και να δούμε δημιουργικά τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Ξέρουμε ότι, σε κάποιο βαθμό, και ο υπόλοιπος κόσμος περιμένει από εμάς, εδώ στην Ελλάδα, να δείξουμε ένα μοντέλο ουσιαστικής προσέγγισης και διδασκαλίας της γλώσσας μας. Η κρίση των κλασικών σπουδών είναι και θέμα δικών μας λανθασμένων εκπαιδευτικών επιλογών. Έχουμε ευθύνη να στηρίξουμε τις αξίες της αρχαιότητας και να προβάλλουμε μία ουσιαστική πρόταση για την προσέγγισή τους πέρα από ιδεολογικά στερεότυπα.
Έχουμε συνείδηση ότι η αρχαία ελληνική γραμματεία είναι κεφαλαιώδους σημασίας τμήμα της ελληνικής εκπαίδευσης για πολλούς λόγους, πρωτίστως ιδεολογικούς, ότι μέσω και αυτών καλλιεργείται η ταυτότητά μας. Γι’ αυτό και θέλουμε να είναι η σχέση με τα κλασικά κείμενα δημιουργική, στέρεη, έντιμη, βασισμένη στη γνώση. Αυτό, άλλωστε, δείχνει και η στάση μας απέναντι στην εκπαίδευση συνολικά.
Αλλά να που η περιπλάνηση τώρα τελείωσε. Δεν μπορούμε να έχουμε ένα διαφορετικό σχολείο χωρίς να έχουμε αλλάξει τη στάση μας απέναντι στη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών. Κρίνεται, λοιπόν, αναγκαίος ένας καινούριος τρόπος θέασης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, μακριά από φορμαλιστικές και αγκυλωμένες στους τύπους προσεγγίσεις του, με κύριο αυτόν της αντικατάστασης των αρχαίων κειμένων από δόκιμες νεοελληνικές μεταφράσεις, που θα αποτυπώνουν το αρχαίο πνεύμα στην διαχρονικότητά του και στην αλληλεπίδρασή του με το σήμερα.
Βασική προϋπόθεση είναι να καταργηθεί η διδασκαλία της αρχαίας γλώσσας στο γυμνάσιο και να διατεθούν οι ώρες για τη διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας και της αρχαίας γραμματείας μέσα από μεταφρασμένα κείμενα.
Φιλόλογοι στη δευτεροβάθμια  εκπαίδευση:
Άννα Αγοραστίδου, Θεσσαλονίκη
Αθανασία Αθανασοπούλου, Θεσσαλονίκη
Διονυσία Ασπρογέρακα, Πάτρα
Μυρτώ Αυγέρου, Αθήνα
Γεωργία Βιτσιλάκη, Θεσσαλονίκη
Θεοδώρα Βοϊβόντα, Φθιώτιδα
Γιώργος Βουλγαρίδης, Λαύριο
Ελένη Γεωργακά, Κως
Σωτήρης Γκαρμπούνης, Δράμα
Ιωάννα Δεκατρή, Αθήνα
Νίκος Κακλαμάνος, Αργυρούπολη Αττικής
Δημήτρης Καμόπουλος, Θεσσαλονίκη
Κατερίνα Καραβαγγέλη, Θεσσαλονίκη
Κατερίνα Καρρά, Αθήνα
Γιώτα Κεφαλά, Κως
Ελένη Κιοσσέ, Δράμα
Ιωάννης Κοντός, Θεσσαλονικη
Καλλιόπη Κυριαζή, Φθιώτιδα
Γεωργία Λυμπεροπούλου, Θεσσαλονίκη
Τάσος Μάτος, Λάρισα
Χριστίνα Μελαχροινού, Αργυρούπολη Αττικής
Μαρία Μιχάλη, Αργυρούπολη Αττικής
Βανεσσα Μελά, Γλυφάδα Αττικής
Πολυξένη Μοίρα, Αθήνα
Αρετή Μποβολή, Θεσσαλονίκη
Ευτέρπη Στέλλα Ναμπάντη, Καβάλα
Ελένη Πανέλλη, Ξάνθη
Γεωργία Παντίδου, Λαμία
Χριστίνα Παντούση, Κολωνία
Αγγελική Παπαζάνη, Αττική
Ελευθερία Παπαμανώλη, Λαύριο Αττικής
Κατερίνα Παρασκευοπούλου, Αττική
Αντωνία Πασχαλίδου, Δράμα
Ελένη Πατσιατζή, Πειραιάς
Ελένη Πετρίδου, Δράμα
Βίκυ Πολίτου, Θεσσαλονίκη
Ελένη Πούλου, Αττική
Κατερίνα Προκοπίου, Θεσσαλονίκη
Ελένη Σακαλή, Καβάλα
Βασίλης Συμεωνίδης, Δράμα
Λία Σωτηρίου, Αθήνα
Αλεξάνδρα Τουτουντζή, Αθήνα
Άννα Φλώρου, Σερρες
Ιωάννα Χαλισιάνη, Θεσσαλονίκη
Παναγιώτης Χαλούλος, Πάτρα

 

14 Σχόλια

  1. Είστε άραγε φιλόλογοι στ’ αλήθεια; αδυνατώ να το πιστέψω.

    • Εγώ που δεν είμαι φιλόλογος αλλά χημικός, το ξέρω ότι η αρχαιοπληξία στο εκπαιδευτικό σύστημα ξεκίνησε (με καλές προθέσεις) από τη βαυαροκρατία. Ρομαντισμός κλπ. Αλλιώς το πήγαινε ο Καποδίστριας… Μου το μάθανε στο σχολέιο – όπου «στερήθηκα» τ’αρχαία στο γυμνάσιο – στο μάθημα της ιστορίας της ελληνικής γλώσσας. Εσείς οι φανατικοί συνάδελφοι το ξέρετε ή μάλλον το θυμάστε; Από τη μετάφραση αγάπησα τον Όμηρο και όλα τ΄άλλα, από το προτότυπο, και ειδικά στον ποιητικό λόγο, κατάλαβα ότι έπρεπε να καταβάλω υπερβολική προσπάθεια που – για τις επιλογές μου – δεν άξιζε τον κόπο. Αυτά ως βιωματική κατάθεση από μη μέλος της … συντεχνίας.
      ΥΓ : Συντεχνίες έχουμε κι εμείς δόξα τω θεώ και συμβάλουν κι αυτές στον εκφυλισμό του συνδικαλισμού, του διαλόγου και της κοινής λογικής !

  2. Εξαιρετικό κείμενο, συγχαρητήρια!

  3. Κανάκη Γεωργία, Ιστορικός

    Λέτε σε κάποιο σημείο: …δεν τοποθετήθηκαν δημοσίως για το αν πρέπει να διδάσκεται η καθαρεύουσα (γιατί περί αυτής πρόκειται….

    Αλήθεια, ονομάζετε την αττική διάλεκτο που διδάσκεται στα σχολεία «καθαρεύουσα»;

    Δεν σας έχουν πει ότι την καθαρεύουσα την εισήγαγε ο Κοραής, του οποίου τα έργα φυσικά θέλετε τα παιδιά να διδάσκονται, διότι ανήκουν στη νεοελληνική φιλολογία. Μόνο με αυτή σας τη δήλωση φαίνεται πόσο άσχετοι είστε, και πόσο σαθρά είναι τα επιχειρήματά σας.

    Λέτε πως η Δύση διέσωσε την αρχαιοελληνική γλώσσα. Αλήθεια δεν ξέρετε τίποτα για τα χειρόγραφα των Βυζαντινών χρόνων, για όλα αυτά τα εργαστήρια (π.χ. στη Μονή Στουδίου κτλ) που διέσωσαν όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία. Δεν σας είπαν είπαν ότι η Δύση γνώρισε αυτά τα κείμενα πολύ αργότερα μέσα από αυτά τα βυζαντινά χειρόγραφα, τα οποία συνέταξαν κυρίως μοναχοί;

    Δεν ξέρετε ότι τα παιδιά στην αρχαιότητα διδάσκονταν τον Όμηρο, δηλαδή ένα έργο που δεν το κατανοοσαν αυτόματα, διότι είχε γραφεί αιώνες πριν την εποχή τους, και όχι στη μία διάλεκτο που χρησιμοποιούσαν τα παιδιά στον καθημερινό τους λόγο.

    Αμφιβάλλω αν αυτό το κείμενο έχει γραφεί από μορφωμένους ανθρώπους, και όχι από στρατευμένα άτομα με αγκυλώσεις ιδεολογικές που δεν τους αφήνουν να δουν το αυτονόητο.

    • Ελένη Πέππα, Φιλόλογος

      Είναι κάπως αβάσιμο να λέμε ότι στο Γυμνάσιο διδάσκεται καθαρεύουσα, αλλά είναι εξίσου αβάσιμο να λέμε ότι διδάσκεται η αττική διάλεκτος. Αυτό που πρακτικά διδάσκεται στο Γυμνάσιο είναι η ελληνιστική κοινή, καθώς παραλείπονται πλείστα γραμματικά φαινόμενα της αττ. διαλέκτου.

      Επιπλέον, οι συντάκτες του κειμένου αναφέρονται σε ΕΚΔΟΣΕΙΣ κειμένων και όχι στη διάσωση της χειρόγραφης παράδοσης. Όπως είναι γνωστό τοις πάσι, οι σημαντικές σύγχρονες εκδόσεις αρχαίων κειμένων προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από μεγάλους εκδοτικούς οίκους του εξωτερικού. Επίσης, τα σημαντικότερα περιοδικά για την κλασική αρχαιότητα είναι ξένα, πράγμα τουλάχιστον θλιβερό.

      • Κανάκη Γεωργία, Ιστορικός

        όχι αγαπητή…
        α. η ελληνιστική είναι ουσιαστικά , μια εξέλιξη και απλοποίηση της αττικής διαλέκτου και δεν έχει σχέση με την καθαρεύουσα.
        β. μιλάνε για διάσωση… Οι εκδόσεις που έγιναν στη Δύση βασίστηκαν στα βυζαντινά χειρόγραφα, και απλά αναπαρήγαγαν την αρχαίοελληνική γραμματεία που είχαν διασώσει τα χειρόγραφα. Εδώ δεν μπορούσαμε να κάνουμε εκδόσεις διότι είχαμε τουρκοκρατία.

    • Βασίλειος Γκίκας

      Η Απόφαση του Φίλη γιά τη γλώσσα μας είναι καθαρά Κομματική.

      Τεμπελιάζουν κι έμαθαν στα όσο πιό εύκολα γίνεται. Οι ρίζες κι η Ετυμολογία της τωρινής μας γλώσσας βασίζονται στ’ Αρχαία Ελληνικά, τα οποία έμαθαν από τον απίθανο Ψυχάρη να περιφρονούν. Οι μόλις απελευθερωθέντες από τον Τούρκικο Ζυγό είχαν μία χαώδη γλωσσική απόσταση ο ένας από τον άλλον, η Βαβυλωνία είναι χαρακτηριστικό βιβλίο του χάους που επικρατούσε και της άγνοιας της γλώσσας. Οι τεμπέληδες της γλώσσας επικαλούνται τη δήδεν Λαϊκή Σοφία, που χαρακτηρίζεται συνήθως από αμάθεια ή ημιμάθεια. Η κάπως συνεκτική ιδιωματική ομιλία ήταν η Αρβανίτικη, μιά κι οι Αρβανίτες έφυγαν από τον Τόπο τους και σκορπίστηκαν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ο Λουδοβίκος Α’, Βασιλιάς της Βαυαρίας κι ο γιός του Όθωνας Α’, εμποτισμένοι από Φιλελληνισμό προσπάθησαν μέσα από την Κλασική Παιδεία να καθαρίσουν τη γλώσσα μας και να την κάνουν εννιαία στη γραφή και στην ομιλία. Μόνο και μόνο επειδή ήταν βαυαρική η προσπάθεια πολεμήθηκε κι άρχισαν οι ανοησίες πάνω στη γλώσσα, αν κι οι ρίζες της διαμάχης υπήρχαν στην Τουρκοκρατία, λες κι είχαμε πάντοτε λυμένα όλα τα άλλα σοβαρά προβλήματά μας. Όλοι έπιαναν τ’ άκρα κι αρνήθηκαν όλοι έναν καλοπροαίρετο διάλογο Γλωσσολόγων. Η Ρωσία με τον Λομονόσωφ, η Γερμανία από τα τέλη του 19ου αιώνα κι αλλού, διαμόρφωσαν ομαλώς τη γλώσσα τους, η οποία εξυχρονίστηκε και προσαρμόστηκε ομαλώς στις νέες γλωσσικές ανάγκες, λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων. Εδώ το να είσαι Δημοτικιστής σημαίνει πως είσαι Προοδευτικός και Δημοκράτης, τέτοια βλακώδη αντίληψη γιά τη γλώσσα έχουν οι Δημοτικιστές. Οι ακρότητες από όλους κατέστρεψαν τη γλώσσα και τώρα κάποιοι έρχονται να υπερασπιστούν τον κάθε απίθανο Φίλη στις όποιες ανόητες αποφάσεις του. Οι αποφάσεις γιά τη γλώσσα μας εξαρτώνται από το ποιό Κόμμα είναι στην Εξουσία κι όχι το τι πρέπει να γίνει. Το αυτούσιο αρχαίο κείμενο πρέπει να υπάρχει, αλλά οι Φιλόλογοι, χωρίς κομματικές ταμπελίτσες, να λύσουν το θέμα της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών. Η ξερή ανάγνωση ενός κειμένου είναι βεβαίως βαρετή κι αναποτελεσματική στην κατανόηση της τότε και της τώρα λαλουμένης. Με το ίδιο σκεπτικών των τεμπέληδων ή κομματικών Φολολόγων αντιπαραθέτω τη μη χρησιμότητα των Ανωτέρων Μαθηματικών στα Σχολεία. Πρακτική Αριθμητική. Γεωμετρία, απλά Μαθηματικά, με το ίδιο τεμπέλικο σκεπτικό, να διδάσκονται. Τι χρειάζεται η Οργανική Χημεία; Τι χρειάζεται το ένα, τι το άλλο; Κάποια χρονιά Πρωτοετείς Φοιτητές της ΠΑΣΚΕ, μόνο και μόνο επειδή ήταν στα πράγματα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχαν απαιτήσει να μην διδάσκεται η Ανατομία και κάποια κεφάλαια Ιατρικής, που οι αδαείς Πρωτοετείς είχαν απαιτήσει. Κάπως έτσι λοιπόν λειτουργεί η Παιδεία στην Ελλάδα, με καθαρά Κομματικά Κριτήρια.

  4. το μάθημα των Αρχαίων είναι Α) μάθημα γλωσσικό, και Β) μάθημα περιεχομένου. Δεν μπορεί τα επιχειρήματα σχετικά με τις μεθόδους διδασκαλίας του (β) να υπονομεύουν σε βαθμό εκμηδένισης την αξία του (α). Πρόκειται για ΑΛΛΟ ΜΑΘΗΜΑ. Ναι, να συζητηθεί ότι πρέπει η αρχαία γλώσσα (ως γλωσσικό μάθημα) να διδάσκεται με πιο σύγχρονες μεθόδους γλωσσικής διδασκαλίας, αλλά το αναμάσημα επιχειρημάτων μιας κριτικής προσέγγισης που αφορούσε μια άλλη (αρχαιόπληκτη) Ελλάδα με ιστορικούς και πολιτικούς συσχετισμούς που δεν ισχύουν πια, είναι ΒΑΡΕΤΑ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟ. Επιτέλους οι νεότεροι, ας αναπτύξουν αυτόνομη σκέψη παρά να αναμασούν τα έτοιμα (και άκαιρα) κάνοντας μάλιστα αυτό ακριβώς που καταγγέλλουν χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.

  5. Αννα Παπαχρηστου

    εξαιρετικο, οι σπουδες μου ειναι στην Φιλολογια.

  6. Συγχαρητήρια για το άρθρο.

  7. Παναγιώτης Παύλος

    Δεν έχω συναντήσει πιο βλακώδη επιχειρήματα από αυτά που μόλις διάβασα στο ανωτέρω κείμενο.
    Ευτυχώς, σε αντίθεση με πολλούς από τους υπογράφοντες -φοβάμαι-, είχα την αγαθή τύχη να μάθω μυστικά της μιας και αδιαίρετης γλώσσας μας από εξαιρετικούς φιλολόγους, κατά την διάρκεια των Γυμνασιακών και Λυκειακών χρόνων μου στην Ξάνθη.
    Μνημονεύω:
    Σοφία Σταμούλη,
    Γεωργία Τσακίρη,
    Γιώργο Φραντζολά,
    και τον μακαριστό
    Θανάση Πετρά.

    Παναγιώτης Γ. Παύλος
    Ερευνητής της Αρχαίας Φιλοσοφίας
    Τμήμα Φιλοσοφίας – Πανεπιστήμιο του Όσλο
    Νορβηγία

  8. ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ

    Μου θυμίζει την παλιά διαφήμιση «45 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν». Οι επίσημοι σύλλογοι φιλολόγων τι λένε επί της προτάσεως; Οι σύλλογοι συγγραφέων και εκδοτών; Η Ακαδημία Αθηνών; Είμαι πεπεισμένος ότι δεν συμφωνούν.
    Πιστεύω ότι κάποιοι κύκλοι θέλουν να εκμεταλλευθούν το γεγονός ότι ο Υπουργός Παιδείας είναι αγράμματος για να περάσουν προσωπικές θέσεις με άγνωστα κίνητρα και σκοπούς….

Σχολιάστε το άρθρο

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί Required fields are marked *

*

Δημοφιλή άρθρα



Sorry. No data so far.

x

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ?

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ 2023-2024

Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων προκειμένου να προβεί στην έγκαιρη στελέχωση των ...