Με ανακοίνωσή του το Δ.Σ της ΟΛΜΕ ενημερώνει ότι αποφάσισε να πάρει μέρος στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία. Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι το ΔΣ συμμετέχοντας στο «διάλογο» ζητεί αυτός να έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
α) να μην είναι αποσπασματικός, αλλά να συμπεριλάβει όλα τα ζητήματα της εκπαίδευσης (χρηματοδότηση, κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου και βελτίωση της λειτουργίας του, μόνιμοι διορισμοί, αναβάθμιση της θέσης του εκπαιδευτικού κ.λπ.)
β) να επιδιωχθούν συνθέσεις και να μη γίνει προσπάθεια να επιβληθούν προειλημμένες κυβερνητικές αποφάσεις,
γ) να μην είναι προσχηματικός και αποπροσανατολιστικός,
δ) να είναι ουσιαστικός και παραγωγικός, να οδηγεί δηλαδή σε λύσεις των χρόνιων και οξυμένων προβλημάτων,
σε) να υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πορείας και ολοκλήρωσής του συμφωνημένο και από τους εκπαιδευτικούς φορείς και, τέλος,
στ) να δημιουργεί δεσμεύσεις για την κυβέρνηση σε συμπεράσματα και προτάσεις επί των οποίων υπάρχει σύμφωνη γνώμη των εκπαιδευτικών φορέων.
Παράλληλα η ανακοίνωση του Δ.Σ της Ομοσπονδίας καταλήγει ότι «η συνέχεια της παρουσίας μας στο «Διάλογο» θα εξαρτηθεί από το εάν διασφαλίζονται οι αυτονόητοι όροι και οι προϋποθέσεις που θέσαμε για ένα διάλογο ουσίας».
Ωστόσο η απόφαση αυτή που πάρθηκε με οριακή πλειοψηφία δημιούργησε σφοδρές αντιδράσεις στο χώρο των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και καταγγέλθηκε από τις Παρεμβάσεις Εκπαιδευτικών που έχουν 2 έδρες στο 11μελές Δ.Σ.
Οι «Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις – Κινήσεις Δ.Ε» σε ανακοίνωσή τους με τίτλο » Όχι στη φιέστα διαλόγου» τονίζουν ότι το ΔΣ της ΟΛΜΕ, με οριακή πλειοψηφία (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ), έξι μελών στους έντεκα, αποφάσισε τη συμμετοχή της ομοσπονδίας, «στο θέατρο διαλόγου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τα παραδοτέα των μνημονίων, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και οι αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που αποτελούν το πλαίσιο αυτού του υποτιθέμενου διαλόγου αντιστρατεύονται τα δικαιώματα εκπαιδευτικών, μαθητών, εργαζόμενων, κοινωνίας. Είναι αυτά που οδήγησαν και οδηγούν στο κλείσιμο σχολείων, στην αύξηση των μαθητών στην τάξη, στη διαρκή λιτότητα και το μοίρασμα της φτώχειας, στην αποθέωση των δεξιοτήτων και της κατάρτισης σε βάρος της γνώσης, στα δίδακτρα και στην επιχειρηματικοποίηση, στη μαθητεία – τζάμπα εργασία για το κεφάλαιο, στην αξιολόγηση επιδόσεων και στην κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων, στην αδιοριστία, στο χτύπημα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στον αυταρχισμό, σε μια «δημοκρατία ανάπηρη». Αυτά περιγράφονται ανερυθρίαστα στις εισηγήσεις της Επιτροπής Διαλόγου, στα άρθρα βουλευτών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτή τη σκοπιά, όφειλε η Ομοσπονδία των εκπαιδευτικών, να σταθεί αγωνιστικά απέναντι τους. Να μη δώσει ούτε πιθαμή εδάφους ανοχής και αναμονής και να ασχοληθεί με την προετοιμασία αποφασιστικών αγώνων ανατροπής τους. Να σταθεί με την πλευρά του αγωνιζόμενου εκπαιδευτικού κόσμου, αδιόριστων και φοιτητών που με μαζικές κινητοποιήσεις, ακυρώνουν στην πράξη την κυβερνητική φιέστα κι όχι με αυτούς που τρέχουν να πιάσουν στασίδι στην αυλή της νέας αντιλαϊκής εξουσίας».
Παράλληλα τα μέλη του Δ.Σ της ΟΛΜΕ Γιώτα Ιωαννίδου και Κική Γιαννάτου επισημαίνουν ότι «το ΔΣ της ΟΛΜΕ, δεν είχε ούτε την ηθική νομιμοποίηση να κάνει κάτι τέτοιο, από τη στιγμή που το θέμα της άρνησης συμμετοχής στο θέατρο διαλόγου, έβαλαν στη ΓΣ των Προέδρων (30/1) με ψήφισμά τους 22 ΕΛΜΕ και υπερψηφίστηκε από άλλες 6. Εκεί οι υπόλοιποι πρόεδροι των ΕΛΜΕ υποστήριξαν ότι δεν είχαν εξουσιοδότηση, μιας και το θέμα δεν είχε τεθεί στις ΓΣ από την ΟΛΜΕ ως όφειλε. Επομένως το ΔΣ της ΟΛΜΕ, μπορούσε να το θέσει στις επόμενες ΓΣ του κλάδου, που αποφασίστηκε να γίνουν αμέσως μετά την απεργία στις 4 Φλεβάρη. Αντ’ αυτού ΔΑΚΕ και πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ, προχώρησαν για να κλείσουν γρήγορα το θέμα, θυμίζοντας τις χειρότερες ημέρες του κυβερνητικού συνδικαλισμού!»
