Κατά βάθος η πολιτεία προτιμούσε έναν διευθυντή διεκπεραιωτή, που θα εξυπηρετεί τη γραφειοκρατία, για να μην υπάρχουν «προβλήματα» και όλα να κυλούν ομαλά, και όχι ένα διευθυντή με άλλες γνώσεις και ικανότητες .
Του Καπετσώνη Κώστα
- Ο Διευθυντής του ελληνικού σχολείου έχει αναλάβει, δεκαετίες τώρα, ένα ρόλο διεκπεραιωτή της γραφειοκρατίας παρά καθοδηγητικό και παιδαγωγικό για το προσωπικό του, αν και προβλέπονται θεσμικά. Στη μονομέρεια του ρόλου του συνέβαλλε ο τρόπος επιλογής του, που βασίζεται περισσότερο στην αρχαιότητα, παρά σε άλλα προσόντα και ικανότητες για μια τέτοια θέση, αλλά και ο μεγάλος όγκος γραφειοκρατικής εργασίας που έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά.
Έχει παγιωθεί λοιπόν μια νοοτροπία, ότι καλός διευθυντής είναι αυτός που είναι σωστός διεκπεραιωτής διοικητικής δουλειάς, και έτσι γίνεται και πιο εύκολα αποδεκτό ότι ικανός είναι αυτός που διαθέτει αρκετά χρόνια υπηρεσίας.
Έτσι δεν έχει δοθεί ως τώρα βαρύτητα, στην επιμόρφωσή των διευθυντών σε θέματα διοίκησης, γνώσεις σημαντικές για κάποιον που έχει στην εποπτεία του ένα σχολείο, αλλά και σε πιο ιδιαίτερες γνώσεις παιδαγωγικής , πέρα από τις βασικές σπουδές.
Βέβαια για αυτό το ζήτημα δεν είναι υπεύθυνοι οι διευθυντές, που δεν έχουν τις συγκεκριμένες γνώσεις, αλλά η πολιτεία που ως τώρα δε φρόντισε να επιμορφωθούν πριν ή μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους .Αλλά η πολιτεία έχει επιπλέον ευθύνες γιατί ποτέ δεν απαίτησε, αυτές τις συγκεκριμένες προδιαγραφές θέσης Διευθυντή, κάθε φορά που προχωρούσε σε κρίσεις. Κατά βάθος και η ίδια προτιμούσε ένα διευθυντή διεκπεραιωτή, που θα εξυπηρετεί τη γραφειοκρατία, για να μην υπάρχουν «προβλήματα» και όλα να κυλούν ομαλά, και όχι ένα διευθυντή με άλλες γνώσεις και ικανότητες για να βοηθήσει εκπαιδευτικούς , μαθητές και σχολείο.
- Πολλές σχολικές μονάδες δεν υιοθέτησαν ως τώρα σχήματα προγραμματισμού, διεύθυνσης, οργάνωσης και ελέγχου, που θα τις οδηγούσαν σε αποτελεσματικότερη λειτουργία[i] και από τα οποία θα απόρρεε και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ως εσωτερική διαδικασία ελέγχου και επανατροφοδότησης του έργου που έχουν αναλάβει. Στην απουσία τέτοιων σχημάτων βασίστηκε και η επιβολή του νόμου της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και στελεχών πριν περίπου ένα χρόνο.
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
